Στυτική Δυσλειτουργία: Σήμα κινδύνου για έξι προβλήματα υγείας

Το βλέμμα της ενοχλημένης συντρόφου για την ανύπαρκτη ξανά στύση σας είναι το τελευταίο που θα πρέπει να σας ανησυχήσει. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μεγάλη συχνότητα της στυτικής δυσλειτουργίας μπορεί να κρύβει σημαντικά προβλήματα υγείας, απειλητικά ενίοτε και για τη ζωή.

«Δε θα υπερβάλαμε αν αποκαλούσαμε την ποιότητα της στύσης έναν από τους καλύτερους δείκτες υγείας για τους άνδρες», σχολιάζει ο Έλληνας επιστήμονας, Χρήστος Βασιλάκος, διευθυντής και sex therapist στην ανδρολογική International Andrology στο Λονδίνο, διευκρινίζοντας ωστόσο πως η καλή στύση δεν συνεπάγεται αναγκαία και καλή συνολικά υγεία. Όπως εξηγεί, τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας είναι συχνά κοινά με εκείνα άλλων σοβαρών παθήσεων όπως η υπέρταση, η καρδιαγγειακή νόσος, το μεταβολικό σύνδρομο ή η ανεπάρκεια τεστοστερόνης.

Ο Δρ Βασιλάκος συστήνει βελτίωση της γενικής υγείας μέσα από τον επαρκή ύπνο, την καλή διατροφή και την άσκηση. Για τα δύο τελευταία, μπορείτε να διαβάσετε εδώ τέσσερις τρόπους για να τα καταφέρετε.

Για ποιες παθήσεις ωστόσο προειδοποιεί η προβληματική στύση;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η στυτική δυσλειτουργία δεν επηρεάζει μόνο την ερωτική ζωή του άνδρα

Στυτική δυσλειτουργία και άλλα εννέα συχνά σεξουαλικά προβλήματα – Ποια είναι;

1. Καρδιοπάθεια

Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να υποδηλώνει υφιστάμενα ή μελλοντικά καρδιακά προβλήματα. Χαρακτηριστικά, μπορεί να είναι αποτέλεσμα χαμηλής αιμάτωσης λόγω αθηροσκλήρωσης.

Στο πλαίσιο μελέτης, το 67% των νοσηλευόμενων καρδιοπαθών είχε εμφανίσει προβλήματα στύσης πριν το εγκεφαλικό επεισόδιο ενώ, σύμφωνα με τον Δρ Βασιλάκο, η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να προηγηθεί ενός καρδιαγγειακού επεισοδίου 3-5 χρόνια.

2. Κατάθλιψη

Η στυτική δυσλειτουργία διακρίνεται σε οργανική και ψυχογενή. Στη δεύτερη περίπτωση, συχνότερη στις νεαρότερες συνήθως ηλικίες, ψυχολογικά αίτια όπως άγχος, κατάθλιψη, ανησυχία ή και χαμηλή αυτοεκτίμηση ευθύνονται για διαταραχή των εγκεφαλικών χημικών ενώσεων που σηματοδοτούν τη διέγερση του πέους και εμπλέκονται στην ερωτική επιθυμία.

Διαβάστε εδώ και άλλα πέντε τυπικά σημάδια τυπικά σημάδια που αποκαλύπτουν αν πάσχετε από κατάθλιψη.

3. Χαμηλή τεστοστερόνη

Η τεστοστερόνη διεγείρει τους ιστούς τους πέους για να παραγάγουν νιτρικό οξείδιο, μια χημική ένωση που εμπλέκεται στη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Επομένως η ανεπάρκεια της σχετίζεται αιτιωδώς με τη στυτική δυσλειτουργία, παρόλο που για μερίδα επιστημόνων το πρόβλημα της στύσης συνδέεται άμεσα με άλλες καταστάσεις υγείας, όπως η αθηροσκλήρωση, και όχι με τη μειωμένη στύση.

Σε περίπτωση που σκέφτεστε συμπληρώματα της ορμόνης, διαβάστε εδώ όσα πρέπει να προσέξετε. Μια καλή κίνηση είναι αν αποβάλετε από τη διατροφή σας τα τρόφιμα που μπορούν να την μειώσουν.

4. Κατάχρηση αλκοόλ

Ο αλκοολισμός μπορεί να αποτελέσει συνεχές εμπόδιο της καλής στύσης, καθώς το αλκοόλ παρεμβαίνει στη μεταφορά των μηνυμάτων του εγκεφάλου για την αιμάτωση του πέους και συνδέεται επιπλέον με μείωση της τεστοστερόνης. Σύμφωνα με μελέτες, το 33% των ανδρών με εξάρτηση από το αλκοόλ πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία και το 37% από πρόωρη εκσπερμάτιση.

Αν σας προβληματίζει η ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνετε, διαβάστε εδώ ποιο σημείο του σώματος κρύβει το μυστικό του αλκοολισμού.

5. Υψηλή χοληστερόλη και υπέρταση

Πρόκειται για δύο βασικούς παράγοντες στυτικής δυσλειτουργίας μέσω της πρόκλησης αθηροσκλήρωσης, για τους οποίους δεν υπάρχουν προειδοποιητικά συμπτώματα. Η υπέρταση ειδικά, ο «σιωπηλός δολοφόνος» όπως αποκαλείται, μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο, ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής, νεφρική νόσο, αγγειακή άνοια και καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ η υψηλή χοληστερόλη έχει συνδεθεί με περιστατικά περιφερικής αρτηριακής νόσου και μίνι εγκεφαλικών επεισοδίων.

Διαβάστε εδώ ποια είναι η Νο 1 κίνηση για να τις μειώσετε.

6. Διαβήτης

Η θεωρία αποδίδει τον συσχετισμό διαβήτη-στυτικής δυσλειτουργίας στα αδύναμα αιμοφόρα αγγεία και νεύρα που προκαλούν τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Αν και δεν αποτελεί επαρκή ένδειξη διαβήτη, η προβληματική στύση έχει αποτελέσει κοινή κατάσταση για πολλούς διαβητικούς ασθενείς πέντε έως δέκα χρόνια από την αρχική διάγνωση της νόσου.

Αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία, δείτε εδώ ποιες είναι οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές.