Δεν είναι όλα τα παιδιά εύκολα με το φαγητό, ειδικά όμως εάν πρόκειται για πολύ μικρά παιδιά που η ώρα του φαγητού ισοδυναμεί με μια ώρα πάλης, ερευνητές επισημαίνουν ακόμα ένα λόγο να… παλέψετε.
Νεότερα ερευνητικά στοιχεία επισημαίνουν τη συσχέτιση μεταξύ των αρνητικών συμπεριφορών κατά τη διάρκεια του ταΐσματος και τον αυξημένο κίνδυνο αναπτυξιακών καθυστερήσεων. Δε θα πρέπει βέβαια να συγχέονται με τη νοητική υστέρηση καθώς στην αναπτυξιακή καθυστέρηση το παιδί μπορεί να καθυστερεί απλώς να κατακτήσει τις δεξιότητες που αναλογούν στο στάδιο της ηλικίας του συγκρινόμενο με τον μέσο όρο κατακτήσεων των παιδιών στο ίδιο αναπτυξιακό στάδιο π.χ. καθυστέρηση στην ομιλία, μπουσούλημα ή περπάτημα.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Pediatrics, εξέτασε μητέρες περίπου 3.600 παιδιών, οι οποίες απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κατά τη διάρκεια των γευμάτων σε τρεις διαφορετικές ηλικίες των παιδιών: στους 18, 24 και 30 μήνες. Αυτά αφορούσαν συμπεριφορές όπως η τάση για έμετο, το κλάμα και η απώθηση της τροφής. Διερευνήθηκαν επίσης τυχόν αναπτυξιακά ελλείμματα σε αυτές τις ηλικίες.
Συγκρίνοντας τα δεδομένα με τα παιδιά που δεν είχαν προβλήματα συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια των γευμάτων, όσα είχαν απωθητική συμπεριφορά είχαν περισσότερες από διπλάσιες πιθανότητες να αποτύχουν στους ελέγχους των ερευνητών που αναδείκνυαν τους δείκτες της αναπτυξιακής καθυστέρησης.
«Οι προβληματικές συμπεριφορές κατά τη διάρκεια ενός γεύματος ενδέχεται να σχετίζονται με αναπτυξιακές καθυστερήσεις, διότι είναι ενδεικτικά των υποκείμενων νευρολογικών διαφορών», σημειώνει η συγγραφέας της μελέτης Erin Bell, καθηγήτρια δημόσιας υγείας στο Πανεπιστήμιο του Albany στη Νέα Υόρκη.
Αν και τα περισσότερα παιδιά δεν παρουσίασαν αρκετά προβλήματα κατά τη διάρκεια των γευμάτων, το 21% παρουσίασε προβληματική συμπεριφορά σε ένα ή δύο από τα τρία σημεία εξέτασης της μελέτης. Όσα παιδιά είχαν αυτή τη συμπεριφορά, είχαν και περισσότερες από τις διπλάσιες πιθανότητες να αποτύχουν στον αναπτυξιακό έλεγχο. Αντίστοιχα, η προβληματική συμπεριφορά των παιδιών και στα τρία σημεία του ελέγχου αύξαναν τις πιθανότητες εώς και τέσσερις φορές να αποτύχουν στον έλεγχο στην ηλικία των 30 μηνών.
Τα συγκεκριμένα ευρήματα θεωρούνται σημαντικά από τους ερευνητές, καθώς μια τέτοια αρνητική στάση προς τη διαδικασία του φαγητού μέχρι και το τρίτο έτος της ζωής των παιδιών, θα μπορούσε έγκαιρα να υποδείξει τα οφέλη του στοχευμένου προσυμπτωματικού ελέγχου σε μικρότερες ηλικίες.
Τέλος, οι συγγραφείς καταλήγουν ότι τέτοια προβλήματα στη διατροφή των παιδιών «μπορεί να συμβάλουν περαιτέρω στον υποσιτισμό και την κακή σωματική ανάπτυξη, παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη ή σχετίζονται με τη συναισθηματική ιδιοσυγκρασία, η οποία μπορεί να συμβάλλει σε κοινωνικές και συμπεριφορικές καθυστερήσεις».
Διαβάστε επίσης:
Έτσι θα μάθει το παιδί να τρώει φρούτα και λαχανικά – Δοκιμάστε το
Το παιδί δεν τρώει λαχανικά; Το κόλπο για να φάει διπλάσια ποσότητα
