Την ανάγκη θέσπισης φορολογικών κινήτρων ώστε να ενισχυθεί ο ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης υπογραμμίζουν δοθείσης ευκαιρίας παράγοντες της αγοράς, εστιάζοντας στα οφέλη που θα σηματοδοτούσε μία τέτοια κίνηση, όχι μόνον για τον πολίτη, αλλά και για το ίδιο το κράτος.

Προς επίρρωση, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), με αφορμή την νέα τραγωδία της πυρκαγιάς στο Σχίνο της Αττικής απέστειλε επιστολή στα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης, με την οποία ζητά την έκπτωση των ασφαλίστρων κτιρίων από το ετήσιο φορολογητέο εισόδημα. «Η ρύθμιση αυτή θα απαλλάξει το Δημόσιο από σημαντικά και απρόβλεπτα βάρη και όχι μόνο δεν θα στερήσει έσοδα από τον προϋπολογισμό, αλλά αντιθέτως θα τα αυξήσει», τονίζει χαρακτηριστικά, απαριθμώντας τους εξής επτά λόγους:

  1. Θα αυξηθεί ουσιαστικά η χαμηλότατη ασφαλισιμότητα των ελληνικών κατοικιών από το 17% επί του συνόλου που είναι σήμερα, όπου δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων το κάνουν από συμβατική τους υποχρέωση ως δανειολήπτες και χωρίς να έχουν επίγνωση εάν είναι σωστά ασφαλισμένοι. Όπως, ωστόσο, έχει γράψει το ygeiamou, βάσει της Εγκυκλίου 462 της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), τόσο στην ασφάλιση κατοικίας, όσο και στην ασφάλιση του δανείου, η επιλογή ασφαλιστικής εταιρίας και συμβούλου είναι ελεύθερη, ανεξάρτητα από το ποιος χορηγεί το δάνειο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εταιρία να είναι εγκεκριμένη και το συμβόλαιο να πληροί τους όρους που θέτει η τράπεζα.
  2. Το Δημόσιο θα εισπράττει φόρο 15% επί των όλων των καταβαλλομένων ασφαλίστρων.
  3. Τα ασφαλιστήρια του Κλάδου Πυρός έχουν θετική κερδοφορία. Συνεπώς, το Δημόσιο θα εισπράξει και σημαντικό φόρο εισοδήματος επί των κερδών των ασφαλιστικών εταιριών.
  4. Η αύξηση της κερδοφορίας θα φέρει νέες επενδύσεις σε περιουσιακά στοιχεία και έμψυχο δυναμικό στον ασφαλιστικό κλάδο που θα αυξήσουν την απασχόληση.
  5. Τα ποσά των ασφαλιστικών αποζημιώσεων για αποκατάσταση κτιρίων δεν αποταμιεύονται στατικά, αλλά «πέφτουν» κατευθείαν στην αγορά και επιμερίζονται στο κοινωνικό σύνολο.
  6. Συνολικά, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, υπάρχουν στη χώρα μας 6.371.901 κατοικίες, εκ των οποίων ασφαλισμένες  είναι μόνον 1.074.053 (στοιχεία Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος τέλους 2017). Εάν ασφαλιστούν 200.000 νέες κατοικίες με μέσο ετήσιο ασφάλιστρο 155 ευρώ το έσοδο για τον κρατικό προϋπολογισμό θα προσεγγίσει τα 10 εκατ. ευρώ μόνο από φόρο ασφαλίστρων και φόρο επί των κερδών των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, χωρίς να υπολογιστούν τα επιπλέον οφέλη για την οικονομία, την αγορά και την κοινωνία γενικότερα.
  7. Η επαναφορά της απαλλαγής αυτής θα ενεργοποιήσει την ασφαλιστική συνείδηση του Έλληνα, δείχνοντάς του το δρόμο της προσωπικής υπευθυνότητάς του απέναντι στην προστασία των περιουσιακών του στοιχείων και όχι τον δρόμο της πίεσης προς την εκάστοτε κυβέρνηση να διαθέσει φορολογικά έσοδα για την αποκατάσταση των εκάστοτε ζημιών, επιβαρύνοντας τους.

Σύμφωνα με στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, το κόστος της ασφάλισης κατοικίας είναι μηδαμινό εν συγκρίσει με τα οφέλη που έχει για τους ασφαλισμένους. Ενδεικτικά για τις κατοικίες, η κάλυψη για φωτιά, πλημμύρα, καιρικά φαινόμενα, θραύση σωληνώσεων, έκρηξη, συνολικά περίπου 30 κινδύνους, κοστίζει 60 ευρώ/χρόνο, με το ύψος των ασφαλίστρων να διαμορφώνεται βάσει των:

  • Τύπου της κατοικίας (μονοκατοικία ή διαμέρισμα).
  • Εμβαδού (το ύψος του ασφαλιζομένου κεφαλαίου υπολογίζεται με βάση τα τετραγωνικά μέτρα).
  • Έτους κατασκευής.
  • Είδους της ασφάλισης (κτηρίου, περιεχομένου ή συνδυασμός).
  • Σκελετού της κατοικίας (διαφορετικά ασφαλίζεται μία πετρόκτιστη κατοικία από μία, που είναι κατασκευασμένη από μπετόν αρμέ).
  • Τοποθεσίας, σε ποια περιοχή, δηλαδή, βρίσκεται το σπίτι.