«Καταφύγιο» στην ιδιωτική ασφάλιση αναζητούν πολλοί γονείς που θέλουν οπωσδήποτε να αποφύγουν τα δημόσια νοσοκομεία και κατ’ επέκταση τις… ουρές που τα συνοδεύουν, διασφαλίζοντας μία αξιοπρεπή υγειονομική περίθαλψη για τα παιδιά τους.
Σύμφωνα με στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, η πλειονότητα των γονέων επιλέγει να ασφαλίσει το παιδί του ως καλυπτόμενο μέλος σε ένα δικό του συμβόλαιο, κυρίως εξαιτίας των σημαντικών εκπτώσεων που εξασφαλίζει. Αυτές ενδέχεται να φτάσουν ακόμη και το 20% επί των ετήσιων ασφαλίστρων και ξεκινούν να ισχύουν για κάθε επιπλέον άτομο που προστίθεται στο πρόγραμμα. Δεν είναι λίγοι, ωστόσο, οι γονείς που «θωρακίζουν» την υγεία των παιδιών τους με ατομικά προγράμματα. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, έρχονται αντιμέτωποι με το πρώτο δίλημμα: ποιο πρόγραμμα να επιλέξουν, τα κλειστού ή ανοιχτού τύπου;
Όπως εξηγούν τα παραπάνω στελέχη, τα προγράμματα κλειστού τύπου ή δικτύου καλύπτουν μόνο συγκεκριμένα νοσοκομεία και λόγω της συνεργασίας μεταξύ νοσοκομείου και ασφαλιστικής εταιρίας μπορεί ο ασφαλισμένος να ωφεληθεί από ένα χαμηλότερο ασφάλιστρο. Αντίστοιχα, τα προγράμματα ανοιχτού τύπου καλύπτουν μεγαλύτερη γκάμα νοσοκομείων, είτε αυτά είναι συμβεβλημένα με την εταιρία είτε όχι. Στην περίπτωση των κλειστών προγραμμάτων, το βασικό μειονέκτημα είναι πως περιορίζεται η επιλογή που έχει ο ασφαλισμένος. Κι αυτό γιατί, πιθανόν ο θεράποντας γιατρός να μην συνεργάζεται με συμβεβλημένη κλινική ή η συμβεβλημένη κλινική να μην διαθέτει κάποιο συγκεκριμένο σύστημα ή εξοπλισμό που θα είναι καλύτερος για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος υγείας.
Πέραν των ανωτέρω, βέβαια, υπάρχει πάντα και μία τρίτη επιλογή: αυτή της κάλυψης παιδικού προσωπικού ατυχήματος. Μολονότι το κεφάλαιο κάλυψης είθισται να είναι περιορισμένο, οι γονείς μπορούν κάλλιστα να το επιλέξουν, εμπλουτίζοντάς το ενδεχομένως με πρόσθετες καλύψεις, πάντα προς όφελος των παιδιών τους.
Σε κάθε περίπτωση, στην αγορά διατίθεται μία ευρεία γκάμα προγραμμάτων, τόσο για νοσοκομειακή, όσο και για εξωνοσοκομειακή κάλυψη, για παιδιά ηλικίας από… μηδέν, δηλαδή, νεογέννητα ολίγων ημερών, έως και 17 ετών, δίνοντας τη δυνατότητα στους γονείς να αντιμετωπίσουν τις συνεχείς νοσηλείες λόγω ιώσεων, τα τυχόν ατυχήματα που οφείλονται στην δραστηριότητα των παιδιών, αλλά και τις επισκέψεις σε παιδιάτρους, ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Πιο αναλυτικά, αυτά καλύπτουν:
• Την δωρεάν πρόσβαση στα εξωτερικά ιατρεία ιδιωτικών κλινικών.
• Τα έξοδα νοσηλείας – με ή χωρίς συμμετοχή – στα νοσοκομεία, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
• Τις αμοιβές γιατρών, χειρουργών και αναισθησιολόγων.
• Τις διαγνωστικές εξετάσεις.
• Τα έξοδα συνοδού ανηλίκου ή αποκλειστικής νοσοκόμας.
• Την επείγουσα υγειονομική μεταφορά (με κάθε πρόσφορο μέσον) σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Διαβάστε επίσης
