Η αξία που έχει η εκπαίδευση ενός σκύλου είναι, πρωτίστως, ο άρρηκτος δεσμός που «γεννιέται» με τον ιδιοκτήτη/κηδεμόνα του.
Και η εκπαίδευση αυτή πρέπει πάντοτε να γίνεται ευχάριστα και με θετική παρακίνηση. Πολύτιμος σύμμαχος, οι λιχουδιές. Ένα «εργαλείο» που πρέπει να χρησιμοποιείται σωστά, την κατάλληλη στιγμή, γιατί, διαφορετικά, μπορεί να διδάσκουμε στον σκύλο μας λάθος συμπεριφορές. Και να θυμάστε: τις λιχουδιές δεν του τις προσφέρουμε εφ’ όρου ζωής. Γιατί;
Την απάντηση δίνει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, κυρία Ρενάτα Γρυπάρη, η οποία παράλληλα θέτει τα ερωτήματα: πόσες λιχουδιές μπορούμε να δίνουμε στον σκύλο μας κάθε φορά όσο τον εκπαιδεύουμε και πώς ακριβώς τις χρησιμοποιούμε σωστά;
«Το φαγητό είναι ένας θαυμάσιος τρόπος εκπαίδευσης του σκύλου μας, καθώς αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο εκμάθησης γι’ αυτόν. Το φαγητό σχετίζεται με το πρωτόγονο ένστικτο της επιβίωσης, και βοηθά τον εγκέφαλο να ηρεμήσει και να είναι πιο συγκεντρωμένος στη διαδικασία της εκπαίδευσης.
Η τροφή μπορεί να βοηθήσει τον σκύλο μας να καταλάβει πιο γρήγορα τι ακριβώς του ζητάμε -ένα τρικ, μια εντολή (είτε λεκτική, είτε με χειρονομία), μια διόρθωση συμπεριφοράς κ.τ.λ. – και να το εκτελέσει πιο ευχάριστα. Επίσης, βοηθά τον σκύλο να μάθει να συνεργάζεται με τον κηδεμόνα του, με αποτέλεσμα να τον εμπιστεύεται και να χτίζει μαζί του μια πιο υγιή σχέση.
Φυσικά, υπάρχουν και περιπτώσεις που το φαγητό δεν γοητεύει έναν σκύλο τόσο, όσο ένα παιχνίδι, οπότε εκεί χρησιμοποιούμε ένα αγαπημένο του παιχνίδι, προκειμένου να τραβήξουμε την προσοχή και να μπορέσουμε να τον εκπαιδεύσουμε αποτελεσματικά.
Αυτό, ωστόσο, αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Οι περισσότεροι σκύλοι δεν μπορούν να αντισταθούν σε μια εύγευστη λιχουδιά που τους προσφέρεται.
Το ερώτημα, όμως, είναι πόσες λιχουδιές μπορούμε να δίνουμε κάθε φορά στον σκύλο μας, όσο τον εκπαιδεύουμε, και πώς πρέπει να τις χρησιμοποιούμε.
1) Η λιχουδιά ως επιβράβευση και όχι ως δωροδοκία: Είναι πολύ σημαντικό να ξεχωρίσουμε τις δύο αυτές έννοιες. Εάν εστιάσουμε στη λιχουδιά, ο σκύλος θα καταλάβει ότι πρέπει να κάνει αυτό που του ζητήσαμε, μόνο και μόνο για να πάρει το φαγητό. Η λιχουδιά, όμως, είναι το μέσον, κι όχι ο στόχος. Στόχος είναι, ο σκύλος να εκτελέσει αυτό που του ζητήσαμε επειδή γνωρίζει ότι έτσι θα μας ευχαριστήσει. Δεν περιφερόμαστε, λοιπόν, με μια τσάντα γεμάτη λιχουδιές, τις οποίες επιδεικνύουμε ανά πάσα στιγμή στον σκύλο μας. Αντίθετα, τις χρησιμοποιούμε λίγο στην αρχή της εκπαίδευσης και στη συνέχεια τις αφαιρούμε σταδιακά, εισάγοντας άλλες μορφές επιβράβευσης, όπως τα γλυκόλογα, το χάδι και το παιχνίδι.
2) Επιβραβεύω τον σκύλο μου μόλις κάνει αυτό που θέλω, κι όχι για να κάνει αυτό που θέλω: Θυμηθείτε ότι με τη λιχουδιά ενθαρρύνουμε τη συμπεριφορά του σκύλου, που προηγήθηκε. Εάν, λοιπόν, προσπαθούμε να ηρεμήσουμε τον σκύλο μας, δίνοντάς του λιχουδιά, απλώς επιβραβεύουμε την υπερένταση που είχε πριν. Εάν δώσουμε λιχουδιά στον σκύλο μας για να σταματήσει να γαβγίζει, απλώς επιβραβεύουμε το γάβγισμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ο σκύλος να κάνει λάθος συνειρμό και να συνεχίζει την προβληματική συμπεριφορά.
3) Επιβραβεύω με λιχουδιά την κατάλληλη στιγμή: Αρχικά, χρησιμοποιούμε τη λιχουδιά για να καθοδηγήσουμε τον σκύλο μας να κάνει αυτό που του ζητήσαμε, αλλά δεν τη δίνουμε τότε. Μόλις κάνει αυτό που του ζητήσαμε, και αφού ο σκύλος είναι ήρεμος και έχουμε τραβήξει την προσοχή του, τότε θα επιβραβεύσουμε με λιχουδιά.
Η λιχουδιά είναι ένα στοιχείο που μας βοηθάει αποτελεσματικά να επικοινωνήσουμε με τον σκύλο μας. Η αλόγιστη χρήση της, ωστόσο, μπορεί να οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα: ο σκύλος να μην ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει μαζί μας, καθώς εστιάζει στο φαγητό. Χρησιμοποιώντας τις λιχουδιές με σύνεση και την κατάλληλη στιγμή, καταφέρνουμε να εκμεταλλευτούμε σωστά την προσφορά τους στην εκπαίδευση του μικρού μας φίλου, πετυχαίνοντας τον στόχο μας: ο σκύλος μας να είναι αφοσιωμένος στη διαδικασία της εκπαίδευσης και να απολαμβάνει τη συνεργασία μαζί μας».
Διαβάστε επίσης:
Γιατί ο σκύλος τρώει ακαθαρσίες και περιττώματα και πώς θα το αντιμετωπίσετε
