Δεν υπάρχει ιδιοκτήτης/κηδεμόνας που να μην αδημονεί να βγει την πρώτη του βόλτα παρέα με το κουτάβι του. Γιατί πιστεύει ότι το μικρό του θα περάσει φίνα! Για να μπορέσει, όμως, ένας σκύλος σε αυτήν την τρυφερή ηλικία να απολαύσει τον περίπατό του, αυτός θα πρέπει να γίνει με σωστό τρόπο.
Γιατί, την ώρα που ανοίγει η εξώπορτα, το κουτάβι έρχεται αντιμέτωπο με έναν άγνωστο κόσμο. Έναν κόσμο που ο ιδιοκτήτης/κηδεμόνας του καλείται να του τον γνωρίσει με τέτοιο τρόπο, ώστε ο μικρός τετράποδος, μεγαλώνοντας, να γίνει ένας ισορροπημένος σκύλος.
Η «παρθενική» έξοδος, όπως και όσες θα ακολουθήσουν στη διάρκεια της κουταβίσιας ηλικίας, είναι μάθημα ζωής. Το πόσο σημαντική είναι -και γιατί- η πρώτη έξοδος, αλλά και οι επόμενες, και το τι θα πρέπει να έχουμε μάθει στο κουτάβι, μας τα εξηγεί ο Παναγιώτης Μητσιόπουλος, θετικός εκπαιδευτής σκύλων – σύμβουλος συμπεριφοράς (Diploma In Canine Behaviour & Training, Kynagon Cat member, ISAP member, ICAN member).
«Η κατάλληλη ηλικία για την κοινωνικοποίηση του κουταβιού είναι από τον πρώτο έως τον τρίτο μήνα. Και είναι “το Α και το Ω” για τη μετέπειτα ενήλικη ζωή του.
Το μόνο πράγμα που το κουτάβι γνωρίζει, μέχρι να πάει στο παντοτινό του σπίτι, είναι η μητέρα και τα αδέλφια του.
Όταν φτάσει η ώρα να τους αποχωριστεί, όλα μοιάζουν άγνωστα και καινούργια για ‘κείνο: άνθρωποι, άλλοι σκύλοι, ήχοι, θόρυβοι, αντικείμενα.
Το πιθανότερο, λοιπόν, είναι να αντιμετωπίσουμε προβλήματα κατά τις πρώτες βόλτες με το κουτάβι μας. Γι’ αυτό, οφείλουμε να το βοηθήσουμε να γνωρίσει τον κόσμο και να μάθει να συμπεριφέρεται.
Σε αυτό το κομμάτι σίγουρα θα παίξει ρόλο το αν και σε ποιο βαθμό γνωρίζουμε τη «γλώσσα του σώματος» του σκύλου μας, δηλαδή τα «σήματα ηρεμίας» που μας στέλνει.
Η ώρα που θα διαθέσουμε στη βόλτα μας, θα πρέπει να είναι ευχάριστη για το σκυλάκι μας, κι όχι μία αγχωτική εμπειρία με στρες και φόβο.
Ας δούμε, λοιπόν, κάποιους λόγους για τους οποίους η βόλτα μας μπορεί να γίνει δυσάρεστη και αγχωτική:
1) Μη τήρηση ρουτίνας
2) Πρόβλημα υγείας
3) Γενετικά προβλήματα – κληρονομικότητα
4) Έλλειψη εκτόνωσης, είτε σωματικής είτε πνευματικής (ασκήσεις εντολών, παζλ, παιχνίδι «ψάξε»)
5) Λάθος κοινωνικοποίηση
6) Ανθρωπομορφισμός (το συχνό λάθος που κάνουμε, να παρομοιάζουμε τη συμπεριφορά του σκύλου μας με ανθρώπινες ιδιότητες).
Από τους πρώτους, κιόλας, μήνες που το κουτάβι βρίσκεται μέσα στο σπίτι, θα πρέπει να έρθει σε επαφή με ήχους της πόλης. Ειδικά βίντεο με αυτούς τους θορύβους θα το βοηθήσουν να γνωρίσει τον έξω κόσμο.
Επίσης, αν το σκυλάκι δεν έχει κάνει τα εμβόλιά του, μπορούμε να το παίρνουμε στην αγκαλιά μας και να βγαίνουμε έξω, έτσι ώστε να ακούει ήχους και να βλέπει εικόνες.
Όταν, λοιπόν, ολοκληρώσει τα εμβόλια του, για να είναι ευχάριστη η βόλτα μας, θα πρέπει να κάνουμε κάποιες ασκήσεις και να τηρούμε ένα πρόγραμμα.
Αρχικά, οι βόλτες θα πρέπει να έχουν μικρή χρονική διάρκεια και να πηγαίνουμε σε ήσυχα μέρη. Δεν υπερ-εκθέτουμε το κουτάβι σε ερεθίσματα, όπως, για παράδειγμα, οι κεντρικοί δρόμοι και τα εμπορικά κέντρα.
Ποιες ασκήσεις πρέπει να γνωρίζει το κουτάβι πριν βγει την πρώτη του βόλτα
Το πιο βασικό που θα πρέπει να γνωρίζει το κουτάβι, είναι το όνομά του. Πρέπει να το ξέρει και να ανταποκρίνεται άμεσα στο κάλεσμά του, κυρίως για λόγους ασφάλειας. Δουλεύουμε στο σπίτι, αλλά και σε εξωτερικούς χώρους, όπου τα ερεθίσματα είναι περισσότερα.
Μαθαίνουμε την άσκηση «χαλαρό λουρί», έτσι ώστε να περπατάμε μαζί και να έχουμε τον έλεγχο σε περιβάλλοντα με περισσότερα ερεθίσματα. Είναι καλό, προτού βγει έξω, να έχει ήδη έρθει σε επαφή με το στηθόλουρο και το λουρί, και να κάνουμε «ψεύτικες» βόλτες μέσα στο σπίτι. Έτσι, θα έχει εξοικειωθεί με το λουρί, θα του είναι πιο ευχάριστη η αίσθηση και δεν θα «παλεύει» μαζί του για να απελευθερωθεί κατά την έξοδό του. Θα αφοσιωθεί στην εξερεύνηση του έξω κόσμου.
Επίσης, θα πρέπει να μάθει την εντολή «άστο», για την περίπτωση που αρπάξει κάτι από το έδαφος.
Σε καμία περίπτωση δεν πηγαίνουμε το κουτάβι σε πάρκα σκύλων, πρωτίστως για λόγους υγείας, καθώς είναι ευάλωτο, αλλά και επειδή δεν γνωρίζουμε τη συμπεριφορά των άλλων σκύλων.
Πάρα πολύ σημαντικό είναι, τις πρώτες επισκέψεις στον κτηνίατρο να τις καταγράψει όσο γίνεται πιο ευχάριστες. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε, αν κάθε φορά που ο κτηνίατρος αγγίζει το κουτάβι μας για να το εξετάσει, το επιβραβεύουμε. Ακόμα και όταν το τοποθετούμε πάνω στο κτηνιατρικό τραπέζι .
Επιπλέον, θα βοηθούσε πολύ, να επισκεπτόμαστε το κτηνιατρείο, ακόμα κι αν δεν έχουμε ραντεβού, και να το επιβραβεύουμε ενώ βρισκόμαστε στον χώρο αναμονής. Μετά μπορούμε να συνεχίζουμε τη βόλτα μας.
Επιβραβεύουμε μόνο μια θετική συμπεριφορά και αφοσιωνόμαστε στη βόλτα, γιατί είναι η πιο ουσιαστική εκτόνωση του σκύλου.
Η πρώτη έξοδος είναι μια νέα εμπειρία, όπως και όλες οι επόμενες που θα ακολουθήσουν. Γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει να κάνει θετική σύνδεση με ό,τι συναντήσει εκεί έξω.
Δεν ξεχνάμε, ποτέ, πόσο σημαντικές είναι για το σκυλάκι μας οι πρώτες έξοδοι από το σπίτι, διότι σε αυτές διαμορφώνονται συμπεριφορές που θα το ακολουθούν μία ζωή».
Δείτε επίσης
Κουτάβι: Να περιμένω να μεγαλώσει πριν ξεκινήσει εκπαίδευση;