«Δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι». Αυτό ισχύει και στην περίπτωση του κουταβιού μας, καθώς καθοριστικό ρόλο για τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του παίζουν τα σκυλιά με τα οποία συναναστρέφεται. Ένα κουτάβι πρέπει να έχει φιλαράκια που αξίζει να μιμηθεί. Γιατί τα κουτάβια έχουν την ικανότητα να μιμούνται συμπεριφορές.

Το πόσο σημαντικές είναι, για τη διάπλαση της συμπεριφοράς του κουταβιού, οι σκύλο –παρέες του, μας το εξηγεί η Εριέττα Καραμπέτσου, εκπαιδεύτρια και σύμβουλος ψυχολογίας, συμπεριφοράς και ευζωίας σκύλου.

«Οι πρώτες συναναστροφές ενός κουταβιού με άτομα του είδους του θα πρέπει να γίνονται με μεγάλη προσοχή και επίβλεψη, καθώς ανήκουν στο γενικότερο πλαίσιο της κοινωνικοποίησής του.

Κοινωνικοποίηση ονομάζουμε τη διαδικασία κατά την οποία ο σκύλος μας γνωρίζει τον κόσμο, και ξεκινά από τις πρώτες, κιόλας, εβδομάδες της ζωής του. Μέσω της κοινωνικοποίησης, ένα κουτάβι παίρνει τα απαραίτητα εφόδια για να μπορεί, μεγαλώνοντας, να διαχειριστεί διάφορες καταστάσεις με τις οποίες ενδέχεται να έρθει αντιμέτωπο.

Η διαδικασία της κοινωνικοποίησης συμπεριλαμβάνει και τις συναναστροφές του με άτομα του είδους του.

Οι συσχετισμοί που κάνει ένας σκύλος, μπορεί να είναι, είτε θετικοί, είτε αρνητικοί. Αυτό που επιδιώκουμε είναι, κατά κύριο λόγο, θετικές συνδέσεις.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό, ο σκύλος μας, κατά τη διάρκεια της κοινωνικοποίησής του, θέλουμε να έρχεται σε επαφή με άλλους σκύλους που είναι ευγενικοί προς το κουτάβι μας, δεν το τρομάζουν και -με τον δικό τους τρόπο- του δείχνουν καλούς τρόπους συμπεριφοράς.

Σε αυτό το σημείο, έρχεται η γνωσιακή λειτουργία της μίμησης να μας εξηγήσει για ποιο λόγο, κουτάβια που έχουν μεγαλώσει δίπλα σε ήρεμα, εκπαιδευμένα και ανεκτικά σκυλιά, συνήθως, μεγαλώνοντας, εμφανίζουν τα ίδια θετικά στοιχεία στη συμπεριφορά τους.

Με ποιούς σκύλους, λοιπόν, επιλέγω να κοινωνικοποιήσω το κουτάβι μου;

Τα κουτάβια, καλό είναι να βρίσκονται, να συναναστρέφονται και να παίζουν με άλλα κουτάβια που μοιράζονται τα ίδια ποσοστά ενέργειας.

Επίσης, τα κουτάβια επιβάλλεται να έρχονται σε επαφή με ενήλικα σκυλιά, διαφόρων μεγεθών, ώστε να τα συνδέουν θετικά. Βασική προϋπόθεση, τα άλλα σκυλιά να είναι κοινωνικοποιημένα και να μη διατρέχουμε κίνδυνο να τρομάξουν το κουτάβι μας, ή ακόμα και να το τραυματίσουν.

Τα κουτάβια μιμούνται τα μεγαλύτερα σκυλιά, καθώς και τα άλλα κουτάβια, ως προς τη συμπεριφορά, τον τρόπο που χαιρετούν και παίζουν με άλλους σκύλους – και δεν είναι μόνον αυτά.

Είναι πολλά τα παραδείγματα από οικογένειες που, ενώ είχαν ενήλικα σκύλο, απέκτησαν κουτάβι και διαπίστωσαν πως η εκπαίδευσή του -καλής συμπεριφοράς- μέσα στο σπίτι είναι ευκολότερη σε σύγκριση με την εκπαίδευση του πρώτου σκύλου.

Ένα απλό παράδειγμα είναι το σύνθημα «έλα». Οι κηδεμόνες φωνάζουν τον μεγαλύτερο σκύλο και εκείνος ανταμείβεται. Το κουτάβι αντιλαμβάνεται το σύνθημα «έλα» μέσω της παρατήρησης, της μίμησης και με οδηγό του την επιβίωση, μιας και υπάρχει τροφή ως επιβράβευση.

Ακόμη και στις περιπτώσεις που ο ενήλικος σκύλος δεν επιβραβεύεται με τροφή, τα περισσότερα κουτάβια αντιγράφουν τη συμπεριφορά του. Μαθαίνουν, μέσω της παρατήρησης και της μίμησης, να ανεβαίνουν ή να κατεβαίνουν σκάλες, να κάθονται την ώρα που σερβίρεται το γεύμα τους, ή να κοιμούνται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σπιτιού.

Με την ίδια λογική, τα κουτάβια μας αντιγράφουν και μη επιθυμητές συμπεριφορές. Οπότε, η «επιλογή» των σκύλων που συναναστρέφεται το κουτάβι μας κρίνεται απαραίτητη, στο μετρό που αυτό είναι δυνατό.

Σε περίπτωση που επισκέπτομαι πάρκο σκύλων με το κουτάβι μου, καλό θα είναι, να μην επιλέγω ώρες αιχμής, ώστε να έχω τη δυνατότητα να συζητώ με τους άλλους κηδεμόνες, προτού επιτρέψουμε στα σκυλιά μας να έρθουν σε επαφή.

Επίσης, αν συναντήσω ένα κουτάβι με τον ενήλικο σκύλο μου, είμαι πάντα ειλικρινής προς στον κηδεμόνα του για τη συμπεριφορά του δικού μου σκύλου απέναντι σε άλλους σκύλους».