Η θέα του είναι, για ορισμένους ιδιοκτήτες/κηδεμόνες σκύλων, αποκρουστική. Άλλοι, πάλι, το θεωρούν έναν τρόπο τιμωρίας. Αλλά, το κλουβάκι – φωλιά δεν είναι, ούτε φυλακή, ούτε τιμωρία.
Αντίθετα, είναι ένας ήσυχος και ασφαλής χώρος για τον ύπνο του σκύλου, αλλά και για τις ώρες που οι ιδιοκτήτες/κηδεμόνες δεν μπορούν να τον επιτηρούν. Μάλιστα, το κλουβάκι δίνει στον αγαπημένο σας σκυλάκο την αίσθηση της φωλιάς. Αρκεί να του το παρουσιάσετε με το σωστό τρόπο. Δεν του εμφανίζουμε, μια ωραία πρωία, ένα κλουβάκι και τον αρπάζουμε για να τον βάλουμε μέσα, κλείνοντάς του και το πορτάκι, κι έπειτα εξαφανιζόμαστε από το οπτικό του πεδίο.
Διαβάστε, λοιπόν, τι έχει να σας πει ο σύμβουλος συμπεριφοράς σκύλων, Αλέξανδρος Παράσχης.
«Είναι στη φύση τους να κρύβονται κάτω από διάφορες επιφάνειες. Ο σκύλος, είναι πολύ σημαντικό να έχει έναν δικό του, προσωπικό χώρο, όπου θα αισθάνεται ασφάλεια και θα μπορεί να αποτραβηχτεί όποτε χρειάζεται ηρεμία.
Εδώ έρχεται το κλουβάκι, το οποίο, αν το παρουσιάσουμε σωστά, θα γίνει το αγαπημένο του μέρος. Εκεί θα κοιμάται, θα τρώει το φαγητό του, εκεί θα του δίνουμε τα παιχνίδια του. Μέσα σε αυτό μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα μαλακό στρωματάκι, ή κουβερτούλες, για να είναι πιο άνετα.
Επίσης, βοηθά πολύ τα σκυλιά που έχουν άγχος αποχωρισμού. Έχουν ένα σταθερό σημείο, όπου μπορούν να είναι ασφαλή, καθώς δεν κινδυνεύουν να τραυματιστούν ή να κάνουν ζημιές όταν απουσιάζουν όλοι από το σπίτι. Είναι και ένα πολύ καλό εργαλείο στην εκμάθηση της τουαλέτας, γιατί τα σκυλιά, από τη φύση τους αποφεύγουν να λερώνουν εκεί που κοιμούνται και τρώνε. Έτσι, αν το δουλέψουμε σωστά και με πρόγραμμα, μπορούμε να αποφύγουμε τα ατυχήματα κατά τη διάρκεια της νύχτας και της απουσία μας, αλλά και τις στιγμές που δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιβλέπουμε τον σκύλο μας.
Πολύ σημαντικό είναι, ειδικά τον πρώτο καιρό, να έχει τον δικό του χώρο, έτσι ώστε να μπορεί να χαλαρώνει μέχρι να προσαρμοστεί στο καινούριο του σπίτι.
Το κλουβάκι θα πρέπει να το χρησιμοποιούμε με σύνεση και να μην το παρακάνουμε. Δεν θα πρέπει ποτέ να το δει, ο σκύλος, σαν τιμωρία. Η παραμονή του σε αυτό δεν θα πρέπει να ξεπερνά τις έξι ώρες. Τον αφήνουμε μέσα κατά τη διάρκεια της ημέρας, είτε γιατί λείπουμε, είτε γιατί πρέπει να κάνουμε κάποια δουλειά στο σπίτι και δεν μπορούμε να τον επιβλέπουμε. Αργότερα, όταν πια θα έχει προσαρμοστεί στο καινούριο του σπίτι, θα του αφήνουμε ανοιχτό το πορτάκι.
Πώς μαθαίνουμε στο σκυλάκι να μπαίνει στο κλουβάκι του με χαρά
Είναι πολύ εύκολο να μάθει ο σκύλος να μπαίνει στο κλουβάκι του.
Στην αρχή πρέπει να βρούμε τον τρόπο, έτσι ώστε ο σκύλος να επιθυμεί να μπει από μόνος του μέσα στο κλουβάκι – φωλιά. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Βάζουμε μέσα κάποιες λαχταριστές λιχουδιές (σαλάμι, τυράκι, λουκάνικο) και κλείνουμε το πορτάκι, έτσι ώστε να μην μπορεί να μπει μέσα και να τις φάει. Αυτός θα πλησιάσει το κλουβάκι και θα προσπαθεί να μπει μέσα. Όταν τον δούμε ότι το επιθυμεί πολύ, τότε του ανοίγουμε και τον αφήνουμε να απολαύσει τις λιχουδιές.
Αν αυτό το κάνουμε μερικές φορές, θα έχουμε «χτίσει» μια πολύ δυνατή επιθυμία του σκύλου για το κλουβί του. Επίσης, αν του προσφέρουμε το φαγητό του μέσα σ΄αυτό, θα ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο την επιθυμία. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, επίσης, είναι να τον «κερνάμε» κόκαλα ασβεστίου, ελαφιού, το Κονγκ του, ή κάτι άλλο που γνωρίζουμε ότι του αρέσει πολύ, έτσι ώστε να ασχολείται μαζί τους μέσα στο κλουβί. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε καταφέρει, ο σκύλος να συνδέσει το κλουβί με κάτι ευχάριστο, και να του αρέσει ακόμα περισσότερο».
