Τώρα που “Μένουμε σπίτι” και έχουμε άπλετο χρόνο, είναι ευκαιρία να ασχοληθούμε δημιουργικά με τον σκύλο μας και να διορθώσουμε συμπεριφορές του, που δυσχεραίνουν την καθημερινότητά μας.
Η εκπαιδεύτρια σκύλων, Μαριτίνα Κοζανίτου, εντοπίζει τις πέντε πιο συνηθισμένες συμπεριφορές σκύλων που απασχολούν τους κηδεμόνες τους και δίνει πολύτιμες συμβουλές.
«Μένοντας σπίτι, μας δίνεται μια πολύ καλή ευκαιρία να κατανοήσουμε περισσότερο τα κατοικίδιά μας, αλλά και να επικοινωνήσουμε, πιο ουσιαστικά, μαζί τους.
Ας εκμεταλλευτούμε θετικά αυτόν τον χρόνο, δουλεύοντας συμπεριφορές που δυσκολεύουν εμάς, αλλά και τους σκύλους μας, στην καθημερινότητα.
Μερικές από τις πιο συνηθισμένες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κηδεμόνες, είναι οι εξής: το βούρτσισμα, το έντονο γαύγισμα στον ήχο του κουδουνιού, ο φόβος στην ηλεκτρική σκούπα, το μπάνιο και το φαγητό.
Πριν αρχίσω να αναλύω πώς θα βοηθηθούμε εμείς, αλλά και πώς θα βοηθήσουμε τους σκύλους μας να εξοικειωθούν με όλα αυτά, θέλω να τονίσω ότι όλα τα παραπάνω δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με βασική εκπαίδευση. Είναι εμπειρίες, γι’ αυτό θα πρέπει να ασχοληθούμε καθαρά με το συναίσθημα που δημιουργείται σε κάθε σκύλο και τον οδηγεί να αντιδράσει ανάλογα, όταν έρχεται σε επαφή με κάθε μια από αυτές.
1. Βούρτσισμα
Απαραίτητη διαδικασία για την υγιεινή, όσο και για τη δερματική φροντίδα. Αφήνουμε τη βούρτσα σε εμφανές σημείο, ώστε ο σκύλος μας να μπορεί να την πλησιάσει ή να τη μυρίσει, όποια στιγμή θέλει. Κάθε φορά που την πλησιάζει ή τη μυρίζει, τον επιβραβεύουμε, δίνοντάς του μια λιχουδιά ή ένα αγαπημένο του παιχνίδι. Είναι πολύ σημαντικό να επιβραβεύεται τη σωστή στιγμή, δηλαδή όταν είναι αρκετά κοντά, ή όταν φέρνει σε επαφή τη μουσούδα του, προκειμένου με τον καιρό να συνδυάσει πότε τρώει και γιατί.
Όταν δούμε ότι, πλέον, είναι άνετος στην παρουσία της βούρτσας -σίγουρα μετά κάποιες μέρες-, μπορούμε να περάσουμε στο επόμενο βήμα. Δοκιμάζουμε να την ακουμπήσουμε σε κάποια σημεία του
σώματος του, χωρίς φυσικά να τον βουρτσίζουμε, και τον επιβραβεύουμε περισσότερο εφόσον παραμένει ήρεμος και δεν δείχνει να ζορίζεται. Αυτά είναι τα δυο πιο σημαντικά στάδια πριν φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Αν όλα έχουν πάει καλά μέχρι τώρα, δηλαδή αν έχουμε δώσει τον απαραίτητο χρόνο (μέρες) σε κάθε στάδιο και έχουμε επιβραβεύσει σταθερά και χρονικά σωστά, τότε μπορούμε να χτενίσουμε τον σκύλο μας. Βουρτσίζουμε, επιβραβεύουμε, τουλάχιστον, στην αρχή.
2. Γαύγισμα στο χτύπημα του κουδουνιού
Και σε αυτήν την άσκηση θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τους χρόνους. Αυτό θα πει ότι η χρονική στιγμή που θα εμφανιστεί η επιβράβευση, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο αποτέλεσμα και θα κάνει ξεκάθαρο στον σκύλο πότε και γιατί την κερδίζει.
Ιδανικά η άσκηση χρειάζεται δυο εθελοντές. Ο ένας να χτυπά το κουδούνι και ο άλλος να ακολουθεί τα εξής βήματα: παραμένουμε κοντά στον σκύλο όσο γαυγίζει χωρίς να τον κοιτάμε, να του μιλάμε, ή να τον ακουμπάμε. Κατά πάσα πιθανότητα κάποια στιγμή θα κάνει μια μικρή παύση ελάχιστων δευτερολέπτων. Αύτη είναι η στιγμή που εμείς θα πρέπει να τον επιβραβεύσουμε. Χρειάζεται ταχύτητα και ακρίβεια από εμάς. Όσο πιο γρήγορα γίνει σαφές στον σκύλο πότε επιβραβεύεται, τόσο πιο εύκολα θα σταματήσει και η συμπεριφορά.
Ο αρχικός στόχος είναι να μεγαλώσει η διάρκεια της παύσης. Με επανάληψη και υπομονή, η τροποποίηση της συμπεριφοράς είναι πολύ κοντά.
3. Φαγητό
Για αρχή να τονίσω πως δεν έχουμε κανένα, μα κανένα, λόγο να πάρουμε πίσω το φαγητό που έχουμε προσφέρει στον σκύλο μας ενώ τρώει. Είναι σημαντική στιγμή για εκείνον, όπως και για εμάς, όποτε οφείλουμε να το σεβαστούμε.
Αυτό που μπορούμε να διορθώσουμε, όσον αφορά το φαγητό, είναι η υπομονή του, ο αυτοέλεγχός του, πράγμα που βοηθά και σε πολλές άλλες καταστάσεις της ζωής του, και τη γενικότερη συμπεριφορά του, όταν επιθυμεί κάτι πολύ.
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι κρατάμε ένα πιάτο με τροφή στα χέρια μας και έχουμε απέναντί μας έναν σκύλο, ο οποίος γαυγίζει, χοροπηδά πάνω μας, κτλ.
Σε πρώτη φάση αγνοούμε κάθε τι, μπορούμε ακόμα να γυρίσουμε τη πλάτη μας, μέχρι να ηρεμήσει (θα ηρεμήσει). Δοκιμάζουμε να χαμηλώσουμε το πιάτο και, κάθε φορά που κάνει κίνηση προς το φαγητό, το σηκώνουμε. Αυτό επαναλαμβάνεται μέχρι να μπορέσει να μείνει ψύχραιμος, ακόμα κι αν εμείς έχουμε ακουμπήσει το πιάτο στη θέση του. Η επιβράβευση σε αυτή την άσκηση είναι το ίδιο το φαγητό.
4. Μπάνιο
Καθόλου ευχάριστη διαδικασία. Οδηγήστε τον σκύλο στο χώρο του μπάνιου και δώστε του κάτι που του αρέσει (λιχουδιά, παιχνίδι). Μπορείτε, επίσης, να αφήσετε μερικές λιχουδιές εκεί, αν μπαίνει από μόνος του. Επαναλάβετε τη διαδικασία, τόσες μέρες όσες χρειάζεται προκειμένου να νιώσει ασφάλεια στον χώρο του μπάνιου.
Στη συνέχεια βάλτε τον στην μπανιέρα, επιβραβεύστε αρκετά και έντονα, και βγάλτε τον χωρίς, φυσικά, να τον πλύνετε. Αυτό το βήμα μπορείτε να το κάνετε δύο τρεις φορές την εβδομάδα, όχι παραπάνω, και -ξαναλέω- δεν τον πλένετε.
Όταν εξοικειωθεί και με αυτό, ανοίξτε το νερό χωρίς να έρθει σε επαφή μαζί του, επιβραβεύστε με κάτι πιο νόστιμο για ‘κείνον. Επειτα απ’ όλα αυτά θα μπορέσετε σύντομα να τον κάνετε μπάνιο, αρκεί να έχετε πάντα στο μυαλό σας ότι κάνουμε τον σκύλο να νιώθει ευχαριστημένο, σε κάθε βήμα, όπως και σε κάθε επόμενο μπάνιο.
5. Ηλεκτρική σκούπα
Ακόμη και να μπορεί να δει ένας σκύλος από πού παράγεται κάποιος ήχος, δεν είναι απαραίτητα καθησυχαστικό γι’ αυτόν. Τοποθετήστε τη σκούπα σε ένα κεντρικό σημείο στο σπίτι και αφήστε πάνω και γύρω της λιχουδιές. Αν τις φάει, μετά λίγες ώρες αναπληρώστε τις.
Έπειτα από δύο τρεις μέρες, βάλτε τη σε λειτουργία χωρίς να τη μετακινήσετε, πηγαίνετε στον σκύλο σας, που λογικά θα έχει απομακρυνθεί, και κεράστε τον κάτι πολύ γευστικό. Γυρίστε στη σκούπα και κλείστε τη. Δύο με τρεις φορές την ημέρα είναι αρκετές.
Στη συνέχεια μπορείτε να τη βάζετε σε λειτουργία, να επιβραβεύετε, φυσικά, να κάνετε σκούπα στον χώρο που είστε, και κλείνοντάς τη να του ξαναδίνετε κέρασμα.
Αφού έχετε ολοκληρώσει αυτά τα στάδια, βάλτε τη σε λειτουργία. Να είστε σίγουροι ότι κάπου κοντά θα βρίσκονται δύο μάτια που θα σας κοιτάνε και θα περιμένουν κάτι. Αφήστε τη να δουλεύει, επιβραβεύστε ξανά, συνεχίστε τη δουλειά σας, και όταν τελειώσετε, μην ξεχάσετε να ευχαριστήσετε τον σκύλο σας με κάτι που του αρέσει πολύ.
Θέλει χρόνο, συνέπεια, υπομονή και καλή διάθεση. Κλείνοντας, θέλω να επισημάνω τρία πολύ σημαντικά πράγματα, που αφορούν όλους τους κηδεμόνες σκύλων.
Πριν ξεκινήσετε να δουλεύετε με το κατοικίδιό σας, να θυμάστε, πάντα, ότι ο σκύλος σας πρέπει να έχει έναν πολύ δυνατό λόγο, ή αλλιώς μια πολύ καλή αφορμή, για να σας δώσει μια συμπεριφορά. Η αξία της επιβράβευσης πρέπει να είναι ίση με τη δυσκολία της άσκησης. Η παραμικρή αλλαγή, τροποποίηση, διαφορά, είναι επιτυχία».