Πηγή κινδύνου για τον σκύλο και τη γάτα είναι τα παράσιτα, αιτία σοβαρών ασθενειών, που απειλούν ακόμη και τη ζωή τους. Ευτυχώς, υπάρχει τρόπος να τα εμποδίσουμε να δράσουν στον οργανισμό και το δέρμα των ζώων, και λέγεται «αποπαρασίτωση».
Ποια παράσιτα είναι επικίνδυνα για την υγεία των κατοικίδιων, και ποιοί τρόποι πρόληψης υπάρχουν; Μας απαντά η κτηνίατρος, Άννα Μπαρδάνη.
H κτηνίατρος Άννα Μπαρδάνη
«Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που έχει να αντιμετωπίσει ο ιδιοκτήτης ενός σκύλου, ή μιας γάτας, από την πρώτη, κιόλας, ημέρα απόκτησης του ζώου, είναι η παρασίτωσή του.
Τα παράσιτα είναι μικροοργανισμοί που διαβιούν, είτε πάνω στο δέρμα των ζώων, τα λεγόμενα εξωπαράσιτα, είτε μέσα στον οργανισμό τους, τα ενδοπαράσιτα.
Αν και έχουμε έξαρση των παρασίτων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, τα περισσότερα από αυτά ζουν και μπορούν να δημιουργήσουν θέμα στα κατοικίδιά μας καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Ποια είναι τα εξωπαράσιτα και τι μπορούν να προξενήσουν στο κατοικίδιο
Στα εξωπαράσιτα περιλαμβάνονται οι ψύλλοι, τα τσιμπούρια, τα κουνούπια, η σκνίπα και τα ακάρεα.
Οι ψύλλοι ζουν πάνω στο δέρμα του σκύλου και της γάτας, και πολύ εύκολα μπορούν να μεταφερθούν από το ένα ζώο στο άλλο.
Πολλαπλασιάζονται με γρήγορο ρυθμό και, εκτός του ότι απομυζούν αίμα, μπορούν να μεταφέρουν στο ζώο μας ενδοπαράσιτα και άλλους μικροοργανισμούς, που προκαλούν σοβαρές ασθένειες.
Προξενούν, δε, έντονο κνησμό και, πολλές φορές, αλλεργική δερματίτιδα.
- Τα τσιμπούρια, καθώς απομυζούν αίμα, μπορεί να μεταφέρουν κι αυτά στα ζώα σοβαρές ασθένειες, όπως ερλιχίωση, πιροπλάσμωση κ.ά.
- Όσον αφορά τα ακάρεα, αυτά μπορεί να προκαλέσουν ψώρα, είτε στο δέρμα των ζώων, είτε εντός του ακουστικού τους πόρου (στα αυτιά τους).
- Τα κουνούπια, με τη σειρά τους, μπορεί να μεταφέρουν στα ζώα ένα παράσιτο το οποίο επιβιώνει στην καρδιά και τις πνευμονικές αρτηρίες των ζώων, τη διροφιλάρια, που ενδέχεται να επιφέρει ακόμα και τον θάνατο του ζώου.
- Τέλος, υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος σκνίπας που μεταδίδει τη λεισμανίωση, μια επίσης θανατηφόρα ασθένεια.
Τα ενδοπαράσιτα απειλούν το στομάχι, το έντερο και την καρδιά
Στα ενδοπαράσιτα περιλαμβάνονται όλα τα παράσιτα του στομάχου, του εντέρου και της καρδιάς. Τα σκουλήκια, που λέμε, του στομάχου και του εντέρου προκαλούν σοβαρή γαστρεντερίτιδα, απορροφούν σημαντικά θρεπτικά συστατικά και ρίχνουν το ανοσοποιητικό του ζώου.
Το σκουλήκι της καρδιάς προκαλεί σοβαρή αναπνευστική δυσλειτουργία και συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια.
Πρόληψη των παρασίτων
Για όλα τα παραπάνω προβλήματα που δημιουργούν τα παράσιτα, εφόσον γίνει έγκαιρη διάγνωση, υπάρχει θεραπεία. Αλλά, επειδή η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία, θα πρέπει να αποπαρασιτώνουμε τα ζώα μας προληπτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Για τα εξωπαράσιτα υπάρχουν σκευάσματα όπως αμπούλες ή σπρέι, που θα πρέπει να τοποθετούνται στο δέρμα του ζώου κάθε μήνα, όπως επίσης και χάπια που χορηγούνται στο ζώο κάθε έναν ή τρεις μήνες, ανάλογα με το σκεύασμα.
Πάντα προσέχουμε να αγοράζουμε το ανάλογο, για τα κιλά του ζώου μας, φάρμακο, έτσι ώστε να μην κάνουμε υπερδοσία -και προκαλέσουμε τοξίκωση-, ή υποδοσία, και δεν καταφέρουμε να το θωρακίσουμε.
Σε κουτάβια ή γατάκια έως δύο μηνών κάνουμε, αποκλειστικά, χρήση των κατάλληλων σπρέι και δεν βάζουμε αμπούλες.
Για τα κουνούπια και τη σκνίπα στους σκύλους, που μας ενδιαφέρει πιο πολύ, εφαρμόζουμε, κατά μήκος της ράχης του ζώου κάθε σούρουπο αντικουνουπικά σπρέι, κυρίως σιτρονέλας. Όταν η θερμοκρασία το βράδυ είναι πάνω από 15 βαθμούς Κελσίου και, ιδίως, αν το ζώο διαμένει σε περιοχή με έντονη βλάστηση.
Επιπλέον, κατά τους θερινούς μήνες τοποθετούμε στους σκύλους κολάρα αποπαρασίτωσης.
Για τα ενδοπαράσιτα δίνουμε στα ζώα μας χάπια, ειδικά γι’ αυτά, κάθε τρεις – τέσσερις μήνες. Ακόμη και σε ‘κείνα που βγαίνουν έξω έστω για μια μικρή βόλτα.
Σε γατάκια ή κουτάβια που αποπαρασιτώνουμε για πρώτη φορά, ή ζώα που βρίσκουμε ότι έχουν ενδοπαράσιτα, θα πρέπει το χάπι να επαναληφθεί, τουλάχιστον, άλλη μια φορά έπειτα από τρεις εβδομάδες.
Όσον αφορά τις γάτες -που είναι πιο δύσκολες στη λήψη χαπιών από το στόμα- υπάρχουν αμπούλες, που πιάνουν και τα ενδοπαράσιτα, αλλά και τα εξωπαράσιτα.
Καλό είναι, οι ιδιοκτήτες να ενημερώνονται από τον κτηνίατρο για τα σκευάσματα, αλλά και για το χρονικό διάστημα που πρέπει να εφαρμόζονται. Και να τηρούν τις οδηγίες του για τη σωστή πρόληψη των παρασιτώσεων και την αποτροπή μετάδοσης σοβαρών ασθενειών στα κατοικίδιά τους».
Διαβάστε επίσης:
Τα μυστικά της σωστής διατροφής του σκύλου
