Το συναισθηματικό στρες είναι ένας παράγοντας που αναφέρεται από όλους σχεδόν τους ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο.
Θεωρείται η σκανδάλη που ενεργοποιεί τη νόσο. Δύο διαφορετικοί οργανισμοί, ένα υγιής και ένας μη υγιής, είναι πιθανό να αντιμετωπίζουν παρόμοιους στρεσογόνους παράγοντες. Όσο χειρότερη είναι όμως η κατάσταση της υγείας ενός ατόμου, τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης μιας σοβαρής ασθένειας σε συνθήκες συναισθηματικού στρες.
Πολλαπλοί είναι οι στρεσογόνοι βιολογικοί παράγοντες που συνυπάρχουν με το συναισθηματικό στρες, όπως το οξειδωτικό στρες (ακτινοβολία, έκθεση σε τοξικές ουσίες), το σωματικό στρες (κούραση, θερμικά και μηχανικά στρες), το βιοχημικό στρες (διατροφικές ελλείψεις, αφυδάτωση) και το μεταβολικό στρες (χαμηλή ενεργειακή απόδοση του μεταβολισμού, έλλειψη άσκησης, κατανάλωση τροφίμων υψηλής θερμιδικής απόδοσης).
Είναι εύκολο σε αυτό το σημείο να καταλάβουμε ότι ένα παχύσαρκο άτομο που τρέφεται με ζάχαρη, γλυκά, ζυμαρικά, λευκό ψωμί, αναψυκτικά και πίτσες, δεν πίνει άφθονο νερό και η μόνη μορφή άσκησης που κάνει είναι να πατάει τα κουμπιά του τηλεχειριστηρίου της τηλεόρασης, διατρέχει πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου μετά ή κατά ενός ισχυρού συναισθηματικού στρες, σε σύγκριση με ένα άτομο του οποίου η κατάσταση υγείας είναι άριστη.
