Όσοι είναι ιδιοκτήτες γάτας, ήδη γνωρίζουν ότι η συντροφιά της γάτας δρα ευεργετικά στην ψυχολογία. Αντίστοιχα μπορεί βοηθήσει τα παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού   όπως προκύπτει από μικρής κλίμακας πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Pediatric Nursing. Μια υιοθετημένη γάτα από καταφύγιο μπορεί να μειώσει το άγχος αποχωρισμού και να βελτιώσει την ενσυναίσθηση στα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού. Τα παιδιά με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού αντιμετωπίζουν δυσκολίες με τις κοινωνικές δεξιότητες, την επικοινωνία και την διαχείριση των συναισθημάτων.

«Οι γάτες και γενικότερα τα ζώα συντροφιάς προσφέρουν ανιδιοτελή αποδοχή και αγάπη ενώ μαθαίνουν στα παιδιά την υπευθυνότητα» σημειώνει η συγγραφέας της έρευνας Gretchen Carlisle, επιστημονική ερευνήτρια στο Ερευνητικό Κέντρο για την Αλληλοεπίδραση Ανθρώπου- Ζώου του Πανεπιστημίου του Μiζούρι στην Κολούμπια.

Η νέα έρευνα εξέτασε έντεκα οικογένειες που είχαν παιδιά στο φάσμα του αυτισμού ηλικίας 6 εώς 14 ετών. Παρακολουθήθηκαν για 18 εβδομάδες αφού υιοθέτησαν μια γάτα από καταφύγιο. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν κλίμακες για να μετρήσουν τις κοινωνικές δεξιότητες και το άγχος για να επιλέξουν τα παιδιά που ήταν πιο πιθανό να συμπεριφερθούν καλά σε ένα κατοικίδιο. Οι γάτες επίσης παρακολουθούνταν για την ιδιοσυγκρασία τους.

Συνολικά, οι γονείς ανέφεραν ότι το δέσιμο μεταξύ παιδιών και γάτας ήταν άμεσο και αυτό το δέσιμο παρέμεινε δυνατό με το πέρας του χρόνου ειδικότερα όταν τα παιδιά ήταν υπεύθυνα για τη φροντίδα του κατοικιδίου. Ακόμα το άγχος αποχωρισμού, ο εκφοβισμός και η υπερδραστηριότητα μειώθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας ενώ αυξήθηκε η ενσυναίσθηση. Μάλιστα, οι περισσότερες οικογένειες υιοθέτησαν μονίμως τη γάτα μετά το πέρας της έρευνας.

Η επικεφαλής της έρευνας σημειώνει ότι δε σημαίνει απαραίτητα πως οι γάτες είναι καλύτερες από τους σκύλους, αλλά ταιριάζουν στα παιδιά με αυτισμό λόγω του χαρακτήρα τους: «Πολλά παιδιά με αυτισμό έχουν ευαισθησία στα συναισθήματά τους και όταν ο σκύλος γαυγίζει, μπορεί να αποβεί εξουθενωτικό. Από την άλλη η γάτα είναι πιο ήσυχη και θα κάτσει δίπλα σου χωρίς να είναι ενοχλητική» εξηγεί. Επίσης, η φροντίδα της γάτας είναι πιο εύκολη, και ειδικά ταιριάζουν στις οικογένειες με παιδί στο φάσμα αυτισμού που δεν χρειάζονται επιπλέον άγχος.

Η ηλικία της γάτας βέβαια έχει σημασία: «Διαλέξαμε γάτες ηλικίας 10 μηνών εως 4 ετών επειδή είναι το διάστημα που γάτες έχουν ενήλικη συμπεριφορά και ταιριάζει πιο πολύ στα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού. Μια επερχόμενη έρευνα εξετάζει την ποιότητα της ζωής των γατών που υιοθετήθηκαν από αυτές τις οικογένειες.

Αρκετοί ειδικοί στο φάσμα του αυτισμού συμφωνούν ότι η υιοθεσία ενός κατοικιδίου έχει πολλά πλεονεκτήματα για τις οικογένειες, θα πρέπει όμως οι γονείς να αναλογιστούν και τις ευθύνες του κατοικιδίου. Ο James McPartland, διευθυντής της κλινικής για Αναπτυξιακές Ανικανότητες του Πανεπιστημίου του Γέιλ στο Νιού Χέιβεν συμφωνεί ότι η παρουσία ενός κατοικιδίου μπορεί να είναι θεραπευτική για τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού όμως «η απόκτηση ενός κατοικιδίου είναι μεγάλη ευθύνη και πολλές οικογένειες μπορεί να δυσκολευτούν, οπότε θα πρέπει να αναλογιστούν έαν αυτό είναι ένα ρεαλιστικό σενάριο για την οικογένεια».

Διαβάστε ακόμα 

Αυτισμός: Ποιες ασθένειες της μητέρας αυξάνουν τον κίνδυνο

Αυτισμός: Ένα απροσδόκητο μέσο που μειώνει το στρες γονέων και παιδιών