Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Psychology έδειξε ότι η παρακεταμόλη, η ουσία που βρίσκεται σε πολλά παυσίπονα και αντιπυρετικά φάρμακα, περιορίζει τη θετική ενσυναίσθηση, δηλαδή τη συμπόνια που νιώθει ένα άτομο για τους άλλους.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Οχάιο, οι 114 συμμετέχοντες έλαβαν είτε 1000 χιλιοστόγραμμα παρακεταμόλης είτε ένα αδρανές εικονικό φάρμακο, ενώ ούτε η επιστημονική ομάδα αλλά ούτε και οι συμμετέχοντες γνώριζαν ποιο από τα δύο σκευάσματα χορηγήθηκε σε ποιον.
Μια ώρα μετά τη λήψη των σκευασμάτων, οι συμμετέχοντες εξέτασαν τέσσερα σενάρια που περιέγραφαν δύο άνδρες και γυναίκες σε μια θετική για αυτούς εμπειρία. Εξετάζοντας το κάθε σενάριο, οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν πόσο θετικά ήταν τα σενάρια, πόση ευχαρίστηση θεωρούσαν ότι ένιωθαν οι πρωταγωνιστές των σεναρίων, πόσο ευχαρίστηση ένιωθαν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες διαβάζοντας τα σενάρια και πόση συμπόνια ένιωθαν για τους ανθρώπους του σεναρίου.
Διαπιστώθηκε, λοιπόν, ότι η παρακεταμόλη μείωσε την προσωπική ευχαρίστηση και τα συναισθήματα συμπόνιας των συμμετεχόντων, ενώ δεν έχει καμία επίδραση στην αντίληψη της ευχαρίστησης και των θετικών συναισθημάτων.
«Είναι εντυπωσιακές οι ψυχολογικές επιδράσεις που μπορεί να έχει ένα τέτοιο κοινό παυσίπονο όπως η παρακεταμόλη. Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη προηγούμενες έρευνες που έδειχναν ότι η παρακεταμόλη όχι μόνο μειώνει την συμπόνια που αφορά στον πόνο αλλά και την ενσυναίσθηση ενός ανθρώπου στην ευτυχία, τα αποτελέσματά μας είναι πιο αισιόδοξα», δήλωσε ο Dominik Mischkowski, επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Οχάιο και επικεφαλής της έρευνας.
Η μελέτη αυτή, πάντως, δεν είναι η πρώτη απόπειρα του Δρ. Mischkowski να εξετάσει την παρακεταμόλη και τη δράση της, αφού είχε προηγηθεί άλλη μία μελέτη το 2016.
«Διεξήγαμε την αρχική μελέτη για να ελέγξουμε πώς η φαρμακολογική μείωση της απόκρισης στον πόνο (μέσω της παρακεταμόλης) μειώνει επίσης την απόκριση στον πόνο των άλλων», δήλωσε σχετικά ο Δρ. Mischkowski.
Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης μελέτης, οι συμμετέχοντες ανταποκρίθηκαν σε γραπτά σενάρια για κάποιον που βρισκόταν σε φυσικό ή συναισθηματικό πόνο, ενώ η παρούσα μελέτη αποσκοπούσε στην επέκταση των προηγούμενων ευρημάτων. «Αυτά τα εκτεταμένα αποτελέσματα είναι σημαντικά για την πλήρη κατανόηση των επιδράσεων της παρακεταμόλης», καταλήγει ο Δρ. Mischkowski.
