Μια απροσδόκητη σχέση ανάμεσα στη θέση που κατείχε κάποιος στον σχολικό του περίγυρο κατά την εφηβεία και την μελλοντική του υγεία διαπίστωσε πρόσφατη έρευνα, η οποία κατέληξε πως οι δεκατριάχρονοι που περνούν τα σχολικά τους χρόνια απομονωμένοι από τους συμμαθητές τους διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων στην ενήλικη ζωή.

Η μελέτη που δημοσιεύεται στο BMJ Open και εξετάζει την επίδραση των σχολικών κοινωνικών σχέσεων, έρχεται να προσθέσει τα ευρήματά της σε παλαιότερα συμπεράσματα αναφορικά με τις επιπτώσεις του οικογενειακού περιβάλλοντος και των συνθηκών διαβίωσης στην μετέπειτα ψυχική και σωματική υγείας.

Κατά την ερευνητική διαδικασία, η επιστημονική ομάδα θέλησε να εξακριβώσει εάν το στάτους δημοτικότητας ανάμεσα σε ομήλικους εφήβους μπορεί να υποσκάψει τη φυσιολογική λειτουργία της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων, αυξάνοντας τον κίνδυνο για σοβαρές παθήσεις όπως η αθηροσκλήρωση και η κολπική μαρμαρυγή.

Τα συμπεράσματα προέκυψαν κατόπιν της ανάλυσης στοιχείων από 5.410 άνδρες και 5.990 γυναίκες από τη Μελέτη Stockholm Birth Cohort Multigenerational Study (SBC Multigen), η οποία περιλαμβάνει όλους όσοι γεννήθηκαν το 1953, καθώς και τους κατοίκους, στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή της Στοκχόλμης το 1963. Οι ερευνητές είχαν στη διάθεσή τους το στάτους δημοτικότητας τους δείγματος κατά το 13ο έτος της ηλικίας τους καθώς και το ιατρικό τους ιστορικό από τα μητρώα νοσηλείας.

Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν με ποιον συμμαθητή τους προτιμούσαν να συνεργάζονται, σχηματίζοντας τέσσερις διακριτές ομάδες διαβάθμισης από την περιθωριοποίηση ως τη μεγάλη δημοτικότητα. Μετά την προσθήκη επιπλέον οικογενειακών παραγόντων (αριθμός και η θέση των αδελφών, μορφωτικό επίπεδο των γονέων, ψυχική υγεία, κοινωνικοοικονομικές συνθήκες) καθώς και ακαδημαϊκών (ευφυΐα, ακαδημαϊκές επιδόσεις, παραβατικές συμπεριφορές), οι ερευνητές κατέληξαν σε σημαντικά ευρήματα σημαντικά και από τη σκοπιά της διαφοράς φύλου:

  • τα 13χρονα αγόρια είχαν αυξημένη δημοτικότητα κατά ισχνή πλειοψηφία (33%, 1788) σε σύγκριση με τα συνομήλικα κορίτσια (28,5%, 1710) ενώ, αντιστρόφως, η περιθωριοποίηση ήταν μεγαλύτερη στα κορίτσια (16%, 940) απ’ ό,τι στα αγόρια (12%, 652).
  • η καρδιαγγειακή νόσος σημείωσε υψηλότερα ποσοστά στους άνδρες από ό, τι στις γυναίκες (18,5%, 999 και 11%, 669 αντίστοιχα).
  • η περιθωριοποίηση συσχετίστηκε με σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο (33-34%) καρδιαγγειακής νόσου στην ενήλικη ζωή και στα δύο φύλα.
  • σε σχέση με τους άνδρες και τις γυναίκες που υπήρξαν εξαιρετικά δημοφιλείς στα 13 τους, οι πιο απομονωμένοι διατήρησαν τον υψηλότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο ακόμη και μετά τον συνυπολογισμό δυνητικά επιβαρυντικών παραγόντων όπως η οικογένεια, η μόρφωση και η ψυχική υγεία.
  • η αναλογία και συχνότητα της σχέσης περιθωριοποίησης – μελλοντικής καρδιαγγειακής νόσου ήταν ισχυρότερες στα κορίτσια
  • τα κορίτσι μέτριας έως υψηλής δημοτικότητας διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο από τις πλέον δημοφιλείς συμμαθήτριες.

Οι ερευνητές, σχολιάζοντας τη μελέτη παρατήρησης όπως διευκρίνισαν, οπότε δεν αποδεικνύει κάποια αιτιώδη σχέση, σημείωσαν κάποιες αδυναμίες όπως η μελέτη της παιδικής ηλικίας σε ένα μόνο χρονικό σημείο, καθώς και οι περιορισμένες διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με την υγεία και συνήθειες που την επηρεάζουν από τα παιδικά χρόνια έως την ενήλικη ζωή.

Ωστόσο, σημείωσαν τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι σχέσεις με τους συμμαθητές στη συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, με δυνάμει σημαντικές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία τους ενώ αναφέρθηκαν στα σημαντικά στοιχεία από το πεδίο των νευροεπιστημών αναφορικά με τους τρόπους που οι κοινωνικές σχέσεις ρυθμίζουν τις νευροενδοκρινικές αποκρίσεις, οι οποίες με τη σειρά τους  επηρεάζουν το κυκλοφορικό σύστημα, αυξάνοντας τον κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο  και καρδιαγγειακά νοσήματα.

 

Διαβάστε επίσης:

Καρδιαγγειακή νόσος: Είναι ασθένεια της σύγχρονης εποχής ή μήπως αρχαία;

Καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία συνεπάγεται το υψηλό μορφωτικό επίπεδο