Τα ταχυφαγεία και τα εστιατόρια πρόχειρου φαγητού μπορεί να έχουν συνδεθεί με κακή υγεία, φαίνεται όμως πως για μια ομάδα του πληθυσμού οι συχνές επισκέψεις σε τέτοια μέρη εστίασης έχουν ένα σημαντικό όφελος.
Οι παραπάνω χώροι εστίασης όπως και τα καφέ, ισχυρίζεται νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, μπορούν να δράσουν προστατευτικά για την γνωστική ικανότητα των ηλικιωμένων, με τρόπο παρόμοιο του γάμου. Τα ενδιαφέροντα ευρήματα δημοσιεύονται στο Health and Place.
Για τις ανάγκες της μελέτης, η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την Jessica Finlay, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, συνάντησαν 125 ηλικιωμένους κατοίκους της Μινεάπολης 55 έως 92 ετών, στους οποίους έθεσαν ερωτήματα εν είδει συνέντευξης ενώ πραγματοποίησαν μαζί τους κάποιες μικρές επισκέψεις στις παλιές γειτονιές τους.
Οι απαντήσεις των ηλικιωμένων ανέδειξαν τρεις βασικούς παράγοντες που έκαναν αυτά τα μέρη κύριο προορισμό τους:
- προσέφεραν αίσθημα οικειότητας και άνεσης
- η πρόσβαση ήταν εύκολη και αποτελούσαν μια οικονομική επιλογή
- αποτελούσαν ιδανικά μέρη για σύσφιξη σχέσεων και κοινωνικοποίηση με την οικογένεια, τους φίλους, υπαλλήλους των καταστημάτων ή άλλους πελάτες.
Η έρευνα της Δρ. Finlay σχετικά με την επίδραση που μπορεί να έχει η γειτονιά στην απαλοιφή ή μείωση των πιθανοτήτων για νόσο Αλτσχάιμερ και άνοια, εξετάζει πώς οι τακτικές αυτές δραστηριότητες κοινωνικοποίησης και αναψυχής που έχουν συνδεθεί με αυτού του τύπου καταστήματα μπορούν να έχουν κάποιο συσχετισμό με τη νοητική διαύγεια.
Σε συνεργασία με τον Δρ. Michael Esposito από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, πραγματοποίησαν μια μελέτη κοόρτης για να διαπιστώσουν αν πράγματι υπάρχει ο παραπάνω συσχετισμός, βασισμένοι στα δεδομένα της Έρευνας για τις αιτίες των Γεωγραφικών και Φυλετικών Διαφορών σε ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο, η οποία συλλέγει ταχυδρομικά ή τηλεφωνικά επί μακρόν, στοιχεία περισσοτέρων των 30.000 λευκών και έγχρωμων κατοίκων. (Η μέση ηλικία κατά το διάστημα 2003-2007, ήταν τα 64 έτη.)
Η έρευνα για τις διαφορές έδειξε πως σε περιβάλλοντα με ευάριθμες επιχειρήσεις εστίασης, οι επιδόσεις των κατοίκων στους γνωστικούς ελέγχους ήταν μικρότερες – περίπου κατά 0,1 βαθμούς – από όσους ζούσαν σε περιοχές με έντονη παρουσία τέτοιων καταστημάτων. Η διαφορά των δύο ομάδων ήταν ισοδύναμη με διαφορά ενός ηλικιακού έτους περίπου, η οποία συνδέεται στενά με τη γνωστική εξασθένιση του γήρατος.
Όπως εξήγησε η Δρ. Finlay, το πρόχειρο φαγητό έχει ταυτιστεί με αρνητικές επιπτώσεις για τη νοητική υγεία, με κοινή και αποδεδειγμένη γνώση πως διατροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο γνωστικής εξασθένισης. Ωστόσο, τα μέρη που οι ηλικιωμένοι επιλέγουν να γευματίσουν και να συγχρωτιστούν, κάτι σημαίνουν για την καθημερινή ζωή τους.
Τέλος, η Philippa Clarke, καθηγήτρια Επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Μίσιγκαν η οποία συμμετείχε στην έρευνα, υπογράμμισε τις τρομερές συνέπειες της πανδημίας του νέου κορωνοϊού στην καθημερινότητα των ηλικιωμένων, με το κλείσιμο των επιχειρήσεων αυτών και τα αναγκαία μέτρα προστασίας προς αποφυγή διασποράς του ιού και ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη νοητική διαύγεια και τα μελλοντικά ποσοστά άνοιας στην τρίτη ηλικία.
Διαβάστε επίσης:
