Η αεροβική άσκηση αντιστρέφει την εκφυλιστική διαδικασία που οδηγεί σε μεταβολικές νόσους σύμφωνα με νέα έρευνα.
Πειράματα σε πειραματόζωα αλλά και ανθρώπους έδειξαν ότι η αεροβική προπόνηση αύξησε την έκφραση ενός κομβικού για την μεταβολική υγεία ενζύμου του λιπώδους ιστού, που καταπολεμά τις επιβλαβείς δράσεις την γήρανσης και της παχυσαρκίας.
Ο λιπώδης ιστός δεν αποτελεί μια απλή δεξαμενή ενέργειας για περιόδους έλλειψης τροφής. Συμβάλλει σημαντικά στη ρύθμιση του μεταβολισμού, απελευθερώνοντας διάφορα μόρια στην κυκλοφορία του αίματος, συμπεριλαμβανομένων των microRNAs που ρυθμίζουν την έκφραση των βασικών γονιδίων στο ήπαρ, το πάγκρεας και τους μύες.
Η έρευνα έχει δείξει ότι τόοο η γήρανση όσο και η παχυσαρκία μπορουν να επηρεάσουν δυσμενώς την παραγωγη αυτών των ρυθμιστικών mRNAs από το λιπώδη ιστό και να οδηγήσουν σε νόσους όπως ο διαβητηυς και η δυσλιπιδαιμία. Τα καλά νέα είναι ότι αυτή η εκφυλιστική διαδικασία μπορεί να αναστραφεί με την εξάσκηση καθημερινής αερόβιας άσκησης σύμφωνα τουλάχιστον με την έρευνα που δημοσιευθηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
Σύμφωνα με τους ερευνητές τα πειράματα σε ποντίκια και ανθρώπους έδειξαν ότι η αεροβική άσκηση ενεργοποιεί την έκφραση ενός ενζύμου, του DICER, που είναι απαραίτητο για την επεξεργασία αυτών των mRNAS. «Παρατηρήσαμε μια αύξηση στην παραγωγή αυτών των ρυθμιστικών μορίων από τα λιπώδη κύτταρα, με πολλά οφέλη για τον μεταβολισμό», δήλωσε ο Marcelo Mori, καθηγητής στο Ινστιτούτο Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Campinas (IB-UNICAMP) στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, και ένας από τους κύριους ερευνητές του εγχειρήματος που έλαβε υποστήριξη από το FAPESP (Ίδρυμα Ερευνών του Σάο Πάολο) και διεξήχθη σε συνεργασία με ομάδες απο το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα υπήρχε επικοινωνία μεταξύ μυικού και λιπώδους ιστού κατά τη διάρκεια αερόβιας άσκησης μέσω μορίων σηματοδότησης που εκκρίνονται στην κυκλοφορία του αίματος. Αυτή η ανταλλαγή πληροφοριών καθιστά την κατανάλωση ενέργειας από τα λιπώδη κύτταρα πιο αποτελεσματική, επιτρέποντας στον μεταβολισμό να προσαρμοστεί στην άσκηση και να βελτιώσει την μυική απόδοση.
Το πρωτόκολλο άσκησης των ποντικιών προέβλεπε 60 λεπτά τρέξιμο σε διάδρομο επί οκτώ εβδομάδες. Όσο βελτιωνόταν η απόδοσή τους,, η ταχύτητα και η κλίση του διαδρόμου αυξάνονταν. Στο τέλος, εκτός από τη βελτίωση της απόδοσης, οι επιστήμονες βρήκαν σημαντική αύξηση στα επίπεδα έκφρασης DICER των λιποκυττάρων της η οποία συνοδεύτηκε από μείωση του σωματικού βάρους και του σπλαχνικού λίπους.
Όταν επανέλαβαν το πείραμα με ποντίκια γενετικά τροποποιημένα ώστε τα κύτταρα του λιπώδους ιστού να μην εκφράζουν το ένζυμο DICER οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα της αερόβιας άσκησης ήταν πολύ μικρότερα. «Τα ζώα δεν έχασαν βάρος ή σπλαχνικό λίπος και η συνολική τους φυσική κατάσταση δεν βελτιώθηκε», δήλωσε ο καθηγητής Mori.
Στους ανθρώπους, έξι εβδομάδες διαλειμματικής προπόνησης υψηλής έντασης (HIIT) ήταν επαρκείς για να οδηγήσουν σε μια κατά μέσο όρο πενταπλάσια αύξηση της ποσότητας DICER στον λιπώδη ιστό. Η επίδραση παρατηρήθηκε τόσο σε νεότερους εθελοντές, ηλικίας περίπου 36 ετών, όσο και σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ηλικίας περίπου 63 ετών. Υπήρχαν ωστόσο διαβαθμίσεις στην ανταπόκριση μεταξύ μεμομωμένων ατόμων, με την αύξηση του DICER να σημειώνεται έως και κατά 25 φορές σε ορισμένα άτομα και πολύ λιγότερρο σε άλλα.
Τα τελευταία χρόνια ο ρόλος του DICER και του microRNA στον λιπώδη ιστό μελετάται τόσο από την ίδια ομάδα ερευνητών όσο και από άλλες. Βάσει των αποτελεσμάτων προηγούμενων ερευνών τους έχει φανεί ότι ο περιορισμός θερμίδων και η απώλεια βάρους προλαμβάνουν την εκφυλιστική δράση των παραγόμενων microRNA από τον λιπώδη ιστό. Στην τρεχουσα έρευνα διαπιστώθηκε ότι και η αεροβική άσκηση, επιδρά όπως ο περιορισμός των θερμίδων και αναστρέφει την εκφυλιστική δράση των κυττάρων που οδηγούν σε γήρανση αλλά και μεταβολικές νόσους όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Με απλά λόγια φαίνεται ότι οι γυμνασμένοι και προπονημένοι ενήλικες έχουν ορισμένα μόρια στην κυκλοφορία του αίματος τους που οδηγούν σε απευθείας βελτιώσεις στον λιπώδη ιστό. Εάν μπορούμε να εντοπίσουμε αυτά τα μόρια, μπορούμε να διερευνήσουμε κατά πόσο εμπλέκονται και στα άλλα οφέλη της αερόβιας άσκησης, όπως η καρδιοπροστασία. Επιπλέον, υπάρχει και το ενδεχόμενο της μετατροπής αυτής της γνώσης σε ένα φάρμακο σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας» είπε ο καθηγητής Mori.
Διαβάστε ακόμη
Η πιο αποτελεσματική προπόνηση για κάψιμο λίπους και απώλεια βάρους
Καρκίνος Μαστού: Αυτό είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά και δωρεάν «φάρμακα»
