Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια χρόνια νευροεκφυλιστική διαταραχή που εντοπίζεται όλο και συχνότερα παγκοσμίως και ευθύνεται για κινητικά, νοητικά και συμπεριφορικά προβλήματα των ασθενών. Η παθοφυσιολογία της νόσου οφείλεται στην εκλεκτική νευροεκφύλιση συγκεκριμένων νευρωνικών ομάδων, με κυρίαρχη αυτή των νευρώνων που παράγουν ένα νευροδιαβιβαστή, την ντοπαμίνη. Η έλλειψη αυτού θα οδηγήσει σε μια πλειάδα κινητικών και μη κινητικών συμπτωμάτων.
Η νόσος εκδηλώνεται συνήθως με τρέμουλο (τρόμο), βραδυκινησία, μυϊκή δυσκαμψία, απώλεια αυτόματων κινήσεων (π.χ. δυσκολία ανοίγματος και κλεισίματος των βλεφάρων), δυσκολία στην ομιλία, δυσκοιλιότητα, υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, κατάθλιψη και σε προχωρημένο στάδιο άνοια.
Επίδομα Σοβαρών Ασθενειών
Η νόσος Πάρκινσον συνήθως δεν απαντάται στις παροχές ούτε όμως και τις εξαιρέσεις των συμβολαίων υγείας. Συμπεριλαμβάνεται συχνά στις συμπληρωματικές ασφαλιστικές καλύψεις που αφορούν σοβαρές παθήσεις όπως άλλα εκφυλιστικά νοσήματα (πολλαπλή σκλήρυνση, νόσος Αλτσχάιμερ), νεφρική ανεπάρκεια, εγκεφαλίτιδα, κώμα κ.α. Ειδικότερα, οι ασφαλιστικές εταιρείες προβλέπουν για τέτοιες περιπτώσεις το «Επίδομα Σοβαρών Ασθενειών», ένα χρηματικό ποσό που καταβάλλεται άπαξ ή σε δύο ισόποσες δόσεις στον τραπεζικό λογαριασμού του ασφαλισμένου κατόπιν προσκόμισης των απαραίτητων εγγράφων που θα ζητήσει η εταιρεία και μπορεί να ανέρχεται ενδεικτικά σε 5.000€, 12.000€ έως 100.000€ ή 300.000€.
Όπως εξηγούν οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές για το επίδομα, πέρα από συμπληρωματική κάλυψη ενός προγράμματος υγείας μπορεί να προβλέπεται και από αυτόνομο συμβόλαιο, ενώ προσφέρεται κυρίως για ενήλικες 18-60 ετών με ημερομηνία λήξης τα 65 έως 70 έτη και κατά τους όρους της κάθε εταιρείας (π.χ. το πρόγραμμα μπορεί να λήγει αυτομάτως σε περίπτωση που καταβληθεί το επίδομα). Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει επιπλέον να γνωρίζουν κάποιες προϋποθέσεις και περιορισμούς:
- ο ασφαλισμένος ασθενής πρέπει να είναι εν ζωή και να ήταν υγιής πριν το ασφαλιστήριο συμβόλαιο είτε αποδεδειγμένα να αγνοούσε την ασθένεια
- συνήθως υπάρχει μια αναμονή όπως 90 ημερών από την έναρξη ισχύος του συμβολαίου για την παροχή του επιδόματος
- υπάρχει χρονικό όριο (π.χ. 30 ημερών) για την αναγγελία της νόσου στην εταιρεία με την προσκόμιση των δικαιλογητικών
- θα ζητηθεί γνωμάτευση νευρολόγου που θα πιστοποιεί την αδυναμία του ασφαλισμένου να αυτοεξυπηρετείται σε καθημερινές δραστηριότητες (π.χ. μετακίνηση, ένδυση, σίτιση) είτε η απόφαση του Κέντρου Ελέγχου Ποσοστού Αναπηρίας (Κ.Ε.Π.Α) που θα αναγράφει ποσοστό αναπηρίας οφειλόμενο αποκλειστικά στη νόσο Πάρκινσον ίσο ή μεγαλύτερο του 80%
- η εταιρεία μπορεί να ζητήσει για δική της καλύτερη εικόνα και με δικής της επιβάρυνση την εξέταση του ασφαλισμένου από γιατρό που θα του προτείνει
- θα ζητηθεί η συμπλήρωση του ιατρικού ιστορικού του ενδιαφερόμενου προς ασφάλιση
- σε περίπτωση υψηλού κεφαλαίου, είναι πιθανό η εταιρεία να ζητήσει προασφαλιστικό έλεγχο ώστε να επιβεβαιωθεί η καλή υγεία του υποψηφίου προς ασφάλιση.
ΕΟΠΥΥ: Πώς το επίδομα γίνεται «σωτήριο»
Τα τελευταία χρόνια, οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον έχουν έρθει αντιμέτωποι με σειρά προβλημάτων, όπως ελλείψεις σε φάρμακα που τους εγκλώβισαν στον μονόδρομο αντίστοιχων αλλά ακριβότερων θεραπειών και λίστες αναμονής στα δημόσια νοσοκομεία έως και δύο έτη για τη διενέργεια επεμβάσεων αναγκαίων για τη διαχείριση της πάθησης.
Ιδίως για τους ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο, οπότε η φαρμακευτική αγωγή καθίσταται ανεπαρκής ή αναποτελεσματική, μόνη λύση αποτελεί η εμφύτευση νευροδιεγέρτη -τοποθετούνται ηλεκτρόδια στον υποθάλαμο πυρήνα του εγκεφάλου αμφοτερόπλευρα- με μπαταρία μακράς διάρκειας ζωής (>20ετών), η οποία πραγματοποιείται στις νευροχειρουργικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων με κάλυψη 35.000€ κατά προσέγγιση από τον ΕΟΠΥΥ, αφού εγκριθεί από το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ). Εντούτοις, υπήρξε εποχή που το χειρουργείο αποτέλεσε προνόμιο για τους πιο ευκατάστατους που στράφηκαν στον ιδιωτικό τομέα.
Μια ασφάλιση «Σοβαρών Ασθενειών» μπορεί να εξασφαλιστεί με χαμηλό ασφάλιστρο όπως 70€ ετησίως για νέους 35 ετών και 90€ για έναν 45άρη. Το επίδομα είναι συνήθως ανεξάρτητο των εξόδων που καταβάλλονται για τη θεραπεία της πάθησης και πιθανής αποζημίωσης που εισπράττει ο ασφαλισμένος από άλλη πηγή για τη νόσο.
Η παροχή μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια οικονομική βοήθεια για τους ασθενείς που λαμβάνουν κατ’ οίκον φροντίδα αλλά και τις παρεμβάσεις που επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου ή και των επιπλοκών της, συμπεριλαμβανομένων της φυσικοθεραπείας, εργοθεραπείας, λογοθεραπείας ή και ψυχοθεραπείας.
Διαβάστε επίσης
Έξοδα Νοσηλείας: Πώς αποζημιώνονται τα αυτοάνοσα νοσήματα
Πολλαπλή Σκλήρυνση: Πότε και τι καλύπτουν τα συμβόλαια υγείας
Ημερήσια Nοσηλεία: Τι να προσέξετε για να μην πληρώσετε από την τσέπη σας
