Ολοένα και περισσότερες εταιρίες επιλέγουν σήμερα να ασφαλίσουν τους υπαλλήλους τους, «κλείνοντας» ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια, με έμφαση είτε στην υγεία είτε στη σύνταξη.
Στην πρώτη περίπτωση, το κάθε πρόγραμμα μπορεί να σχεδιαστεί, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των ασφαλισμένων. Σε γενικές γραμμές, πάντως, αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει καλύψεις, όπως νοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής περίθαλψης, ιατροφαρμακευτικές δαπάνες και πρόσκαιρη ή μόνιμη ανικανότητα προς εργασία. Σύμφωνα με πηγές της αγοράς, η πρόσκαιρη ανικανότητα καλύπτει τον εργαζόμενο για ατύχημα ή ασθένεια, με την προϋπόθεση ότι εκείνος θα επιστρέψει στην εργασία του το αργότερο εντός διετίας. Συνήθως η κάλυψη ξεκινά μετά από σχεδόν ένα μήνα από την ημέρα του συμβάντος, μιας και το επίμαχο διάστημα ο μισθός καλύπτεται από τον εργοδότη και τον ασφαλιστικό φορέα. Όσον αφορά στην μόνιμη ανικανότητα, αυτή ενεργοποιείται στην περίπτωση που ένα περιστατικό κριθεί μόνιμο και μη ιάσιμο, προσφέροντας κάλυψη μέχρις ότου ο ασφαλισμένος να φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης ή επέλθει απώλεια ζωής.
Προσοχή: η συγκεκριμένη επιδοματική παροχή δύναται να καταβληθεί μόνον στον ίδιο τον ασφαλισμένο και, άρα, δεν κληρονομείται. Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση, κατά την οποία η ασφαλιστική εταιρία καθυστέρησε να καταβάλει την αποζημίωση όσο ο ασφαλισμένος ήταν εν ζωή.
Προς επίρρωση, νόμιμοι κληρονόμοι αποθανούσας δικαιούχου ασφαλίσματος δυνάμει ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου προσέφυγαν στις αρχές, λόγω άρνησης της ασφαλιστικής εταιρίας να τους καταβάλει τα ποσά που αντιστοιχούσαν σε παροχή από ασφαλιστική κάλυψη πρόσκαιρης ολικής ανικανότητας από ασθένεια. Η ασφαλιστική εταιρία, επικαλούμενη συμβατικό όρο του ομαδικού ασφαλιστηρίου, σύμφωνα με τον οποίο σε οποιαδήποτε περίπτωση αποζημίωσης, εκτός της περίπτωσης θανάτου (όπου το ασφάλισμα καταβάλλεται στους ορισθέντες δικαιούχους), δικαιούχος του ασφαλίσματος είναι ο ίδιος ο ασφαλιζόμενος, υποστήριξε ότι η αιτούμενη επιδοματική παροχή έχει προσωποπαγή χαρακτήρα και, άρα, ενόψει του μεσολαβούντος θανάτου της δικαιούχου, δεν δύναται να κληρονομηθεί. Οι προσφεύγοντες προσκόμισαν με την αναφορά τους επαρκή στοιχεία, από τα οποία προέκυπτε ότι αφενός, οι συμβατικές προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση της συγκεκριμένης κάλυψης είχαν ήδη συντρέξει σε χρόνο προγενέστερο του θανάτου και, άρα, είχε ήδη γεννηθεί επιδιώξιμη απαίτηση στο πρόσωπο της εκλιπούσας και αφετέρου, ότι ήδη πριν από τον χρόνο του θανάτου είχε αναγγελθεί στην εταιρία η επέλευση του συγκεκριμένου ασφαλιζόμενου κινδύνου με την προσκόμιση των απαραίτητων δικαιολογητικών, χωρίς η εταιρία να έχει προβεί στην καταβολή της οφειλόμενης παροχής όσο η ασφαλισμένη βρισκόταν εν ζωή. Τελικά, οι κληρονόμοι δικαιώθηκαν, με την εταιρία να τούς καταβάλει τα αναλογούντα ποσά.
Όπως και να έχει, η συμμετοχή σε ένα ομαδικό ασφαλιστήριο είναι προαιρετική, αλλά σπάνια κάποιος αρνείται τις παροχές του δεδομένου ότι αφενός, το κόστος τους είναι μικρό και αφετέρου, μπορούν κάλλιστα να συνδυαστούν με ένα ατομικό πρόγραμμα, διευρύνοντας ακόμη περαιτέρω το εύρος των καλύψεων.
Διαβάστε επίσης
Ομαδικά Προγράμματα Ασφάλισης: Γιατί συμφέρουν και τι πρέπει να προσέξουν οι 50ρηδες
Οικογενειακά προγράμματα υγείας: Τα συν και τα πλην
Ομαδική και ατομική ασφάλιση υγείας: Ένας συνδυασμός που σας συμφέρει πολύ
