Mία έρευνα του Πανεπιστημίου East Anglia που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications φαίνεται να δείχνει πως τα θηλυκά των «κοινωνικών ειδών» που έχουν βοήθεια στην ανατροφή των παιδιών τους ζουν περισσότερο.
Οι ερευνητές των Πανεπιστημίων East Anglia και Γκρόνινγκεν στην Ολλανδία διεξήγαγαν την έρευνα σε συνεργασία με επιστήμονες από τα Πανεπιστήμια του Λιντς, του Σέφιλντ και του Wageningen αλλά και με το Nature Seychelles.
Οι ερευνητές εξέτασαν τον συσχετισμό που θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ της γήρανσης και της βοήθειας που μπορεί να δέχονται τα θηλυκά, από άλλα θηλυκά, στην ανατροφή των παιδιών τους.
Τα ευρήματα βοηθούν να εξηγηθεί γιατί η μακροζωία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα σε κοινωνικά είδη, ανάμεσά τους οι άνθρωποι και τα πουλιά, τα οποία ζουν σε ομάδες και συνεργάζονται για την ανατροφή των παιδιών.
O καθηγητής βιολογικών επιστημών David S. Richardson, δήλωσε πως «υπάρχει τεράστια απόκλιση στη διάρκεια ζωής των διαφόρων ειδών και ανάμεσα σε κάθε μέλος του είδους ξεχωριστά. Αλλά γνωρίζουμε πολύ λίγα για τις αιτίες που καθορίζουν ότι ένα άτομο θα ζήσει μία μακρά και υγιή ζωή και ένα άλλο θα πεθάνει νωρίς. Ή ξεχωριστά, γιατί τα άτομα ενός είδους ζουν πολύ περισσότερο συγκριτικά με άτομα, άλλων παρόμοιων ειδών. Το να μάθουμε περισσότερα για το τι προκαλεί τη βιολογική γήρανση είναι εξαιρετικά σημαντικό. Και μέχρι τώρα, πολύ λίγα πράγματα είναι γνωστά για τη σχέση μεταξύ της κοινωνικότητας και της γήρανσης στα είδη».
Πολλά είδη έχουν συνεργατικά συστήματα εκτροφής στα οποία τα νεογέννητα φροντίζονται όχι μόνο από τους γονείς αλλά και από άλλα μέρη της κοινωνικής ομάδας οι οποίοι ονομάζονται «βοηθοί».
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε δεδομένα περισσότερων από 15 ετών για τις διαδικασίες εκτροφής ωδικών πτηνών στις Σεϋχέλλες, για να μελετήσουν πιθανούς συσχετισμούς μεταξύ της συνεργατικής φροντίδας και της γήρανσης.
«Η πλειοψηφία των βοηθών στις κοινωνίες των ωδικών πτηνών των Σεϋχελλών είναι θηλυκά και βοηθάνε στην επώαση των αυγών ή στο τάισμα των νεοσσών. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς γλιτώνουν κάποια από τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν.
«Βρήκαμε ότι τα μεγαλύτερης ηλικίας θηλυκά επωφελούνται πολύ έχοντας βοηθούς του ιδίου φύλου καθώς χάνουν λιγότερα τελομερή, μία περιοχή του DNA που βρίσκεται στο τέλος των χρωμοσωμάτων και προστατεύει τη χρήσιμη γενετική πληροφορία από τη φθορά. Η πληροφορία που καθιστά το κύτταρο βιολογικά ενεργό βρίσκεται στο μεσομερές, το οποίο προστατεύεται από το τελομερές».
«Ωστόσο το προσδόκιμο ζωής των ηλικιωμένων πουλιών που δεν είχαν δεχτεί βοήθεια μειωνόταν ραγδαία με την πάροδο του χρόνου».
«Ακόμα και μόλις ένας θηλυκός βοηθός μπορεί να βοηθήσει στην αποτελεσματική καθυστέρηση της γήρανσης».
Ο Δρ. Martijn Hammers από το Πανεπιστήμιο του Γκρόνινγκεν δήλωσε: «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι μητέρες μεγαλύτερης ηλικίας επωφελούνται σημαντικά από τη συνεργατική εκτροφή. Βιολογικά μιλώντας παραμένουν «νέες» για περισσότερο και είναι πιθανότερο να ζήσουν περισσότερο.
«Αυτά τα ευρήματα μπορεί να εξηγούν γιατί τα κοινωνικά είδη -ανάμεσά τους και το ανθρώπινο- συχνά έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και είναι πιθανό να ζήσουν περισσότερο».
