Υπάρχουν τουλάχιστον δέκα παράγοντες κινδύνου που φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στην πιθανότητα ενός ατόμου να εκδηλώσει νόσο Αλτσχάιμερ. Αλλά ομάδα ερευνητών υποστηρίζει ότι υπάρχουν μέτρα που μπορούν να ληφθούν προληπτικά και να αποτρέψουν την εκδήλωση της νευροεκφυλιστικής πάθησης, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύουν στο Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry.
Η διεθνής επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Jin-Tai Yu από το Πανεπιστήμιο της Κίνας αξιολόγησε δημοσιευμένα στοιχεία με στόχο να προτείνει τρόπους πρόληψης της νόσου Αλτσχάιμερ, καθώς η πάθηση αποτελεί κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των ηλικιωμένων και δυστυχώς προς το παρόν δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπισή της. Μάλιστα, καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός γηράσκει, η συχνότητα της νόσου Αλτσχάιμερ αναμένεται να αυξηθεί.
Ωστόσο, πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι ο αριθμός των καταγραφόμενων περιστατικών παρουσιάζει μικρή μείωση, γεγονός που κατά τους επιστήμονες μπορεί να αποδοθεί σε αλλαγές στον τρόπο ζωής, σε πολιτικές μείωσης του κινδύνου εκδήλωσης ή καθυστέρησης της άνοιας και την καλύτερη επιμόρφωση κοινού και ειδικών.
Αν και η πρόληψη της νόσου Αλτσχάιμερ είναι μεγάλη πρόκληση για τους ειδικούς, ο Δρ. Jin-Tai Yu και οι συνεργάτες του αξιολόγησαν και ανέλυσαν όλα τα διαθέσιμα σχετικά στοιχεία από 395 μελέτες (243 μελέτες παρατήρησης και 152 τυχαιοποιημένες). Κατέληξαν λοιπόν σε 21 προτάσεις βάσει των διαθέσιμων ενοποιημένων στοιχείων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην πράξη από τους κλινικούς γιατρούς για να προσπαθήσουν να αποτρέψουν τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Οι προτάσεις στοχεύουν στη διαχείριση παραγόντων κινδύνου, όπως η γνωστική ικανότητα, ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος σε μεγάλη ηλικία, η κατάθλιψη, ο διαβήτης και η υπέρταση.
Περίπου τα δύο τρίτα των προτάσεων πρόληψης στοχεύουν σε αγγειακούς παράγοντες κινδύνου, όπως η υπέρταση και η υπερχοληστερολαιμία αλλά και ο τρόπος ζωής και η σημασία της καλής υγείας γενικότερα ώστε να μπορέσει το άτομο να προλάβει την εκδήλωση της νόσου Αλτσχάιμερ.
Ωστόσο, δέκα από τις προτάσεις στηρίζονται σε ισχυρές ενδείξεις και αφορούν στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιμόρφωση ευθύς εξ αρχής στη ζωή του ατόμου, τη συμμετοχή σε δραστηριότητες γνωστικής εξάσκησης όπως η ανάγνωση, η αποφυγή του διαβήτη, του άγχους, της κατάθλιψης, των τραυματισμών στο κεφάλι και η υπέρταση κατά τη μέση ηλικία.
Άλλες εννέα προτάσεις έχουν ελαφρώς ασθενέστερη βάση και περιλαμβάνουν την τακτική σωματική άσκηση, τον επαρκή ύπνο καλής ποιότητας, τη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους και την καλή υγεία της καρδιάς σε όψιμη ηλικία, την αποφυγή του καπνίσματος και τη συμπερίληψη της βιταμίνης C στη διατροφή.
Υπήρξαν όμως και δύο παρεμβάσεις που κατά τους επιστήμονες δε θα πρέπει να εφαρμόζονται: η θεραπεία υποκατάστασης με οιστρογόνα και η χρήση αναστολέων ακετυλοχολινεστεράσης (φάρμακα που αυξάνουν την επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων).
