Μια νέα μελέτη γύρω από την ανατομία των πνευμόνων ίσως να μπορεί να εξηγήσει το γιατί ένα στα τέσσερα περιστατικά Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ) –ασθένεια των πνευμόνων που συχνά συνδέεται με το κάπνισμα- εκδηλώνεται σε ανθρώπους που δεν έχουν καπνίσει ποτέ, ένα φαινόμενο που προβληματίζει ιδιαιτέρως τους ερευνητές.
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Medical Association, ανέλυσε αξονικές τομογραφίες περισσότερων από 6.500 ενηλίκων και βρήκε ότι οι άνθρωποι με μικρούς αεραγωγούς σε σχέση με τον όγκο των πνευμόνων τους – δηλαδή δυσανάλογη ανάπτυξη πνευμόνων και διαμέτρου των αεραγωγών ή αλλιώς δυσάναψη, μια σχέση που αναπτύσσεται κατά την παιδική ηλικία- διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ΧΑΠ, ανεξάρτητα από τις συνήθειες καπνίσματος.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι το μικρό μέγεθος των αεραγωγών δεσμεύει την αναπνοή και καθιστά το άτομο ευάλωτο στην ΧΑΠ αργότερα στη ζωή του. Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι η δυσάναψη αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια. Η κατανόηση της βιολογικής βάσης της δυσάναψης μπορεί κάποια μέρα να οδηγήσει σε πρώιμες παρεμβάσεις για την ενίσχυση της υγείας και της επαρκούς ανάπτυξης των πνευμόνων», αναφέρει ο επικεφαλής συγγραφέας, Benjamin M. Smith, επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Columbia.
Η ανατομία των πνευμόνων συνδέεται με τη ΧΑΠ
Σε αυτή τη νέα μελέτη, ο Δρ. Smith και οι συνεργάτες του ανέλυσαν δεδομένα υγείας 6.500 ατόμων, διαπιστώνοντας ότι όσοι είχαν μικρότερους αεραγωγούς σε σχέση με το μέγεθος των πνευμόνων τους είχαν χειρότερη πνευμονική λειτουργία και υψηλότερο κίνδυνο ΧΑΠ, ενώ ήταν και οκτώ φορές πιθανότερο να αναπτύξουν την πάθηση.
Τα ευρήματα υποστηρίζουν μια σημαντική μελέτη του 2015, η οποία έδειξε δύο σημαντικά μονοπάτια που οδηγούν στην ΧΑΠ αργότερα στη ζωή του ατόμου. Κλασικό τέτοιο παράδειγμα είναι το γεγονός ότι άτομα με φυσιολογική πνευμονική λειτουργία βιώνουν ταχύτερη φθορά μετά από χρόνια έκθεση σε διάφορους ερεθιστικούς παράγοντες, όπως το κάπνισμα ή η ατμοσφαιρική ρύπανση.
«Υπάρχει όμως κι ένα δεύτερο μονοπάτι σε ανθρώπους που έχουν περιορισμένη πνευμονική λειτουργία από νωρίς στη ζωή. Αυτό το πρώιμο σημείο έναρξης αυξάνει τον κίνδυνο ΧΑΠ τα επόμενα χρόνια, ακόμα και εν τη απουσία ταχείας φθοράς της πνευμονικής λειτουργίας. Βάσει των δεδομένων μας, η δυσάναψη μπορεί να ευθύνεται για μεγάλο ποσοστό αυτών των περιστατικών», σημειώνει ο Δρ. Smith.
Δυσανάλογη ανάπτυξη πνευμόνων/αεραγωγών και κάπνισμα
Ο συσχετισμός ανάμεσα στη δυσάναψη και τον κίνδυνο ΧΑΠ στη μελέτη υπήρχε τόσο για τους καπνιστές όσο και για τους μη καπνιστές και μπορεί ακόμη να εξηγεί το λόγο που μόνο μια μειοψηφία καπνιστών αναπτύσσει τελικά τη νόσο.
Η μελέτη εξέτασε, επίσης, χρόνιους βαρείς καπνιστές χωρίς ΧΑΠ και βρήκε ότι οι συμμετέχοντες αυτοί είχαν μεγαλύτερους του αναμενόμενου αεραγωγούς σε σχέση με το μέγεθος των πνευμόνων τους.
«Αυτό υποδεικνύει ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά του φάσματος της δυσάναψης μπορεί να προκαλέσουν σημαντική ζημιά λόγω του καπνίσματος αλλά παράλληλα να διατηρήσουν επαρκές απόθεμα πνευμονικής λειτουργίας για την αποφυγή της ΧΑΠ. Βέβαια, οι επιβλαβείς επιπτώσεις του καπνίσματος είναι πλέον δεδομένες, περιλαμβάνοντας τον καρκίνο του πνεύμονα, καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικό επεισόδιο, επομένως ο κάθε καπνιστής θα πρέπει να προσπαθήσει να σταματήσει αυτή τη νοσηρά συνήθεια», καταλήγει ο Δρ. Smith.
Διαβάστε επίσης
Η κίνηση που μειώνει κατά 31% τον κίνδυνο της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας
Καρκίνος Πνεύμονα: 2,5 φορές υψηλότερος κίνδυνος για αυτούς τους μη καπνιστές
Κορωνοϊός: Τα πρέπει και τα μη για καπνιστές και ασθενείς με ΧΑΠ και άσθμα
