Εμβόλιο κατά του ιού HIV επέδειξε «εντυπωσιακά ισχυρές επιδράσεις» σε μια δοκιμή που πραγματοποιήθηκε σε κατοίκους της Νότιας Αφρικής.
Το εμβόλιο δοκιμάστηκε σε μια ομάδα 100 ατόμων, σε συνέχεια μιας πρώιμης μελέτης που πραγματοποιήθηκε από τον Αμερικανικό Στρατό στην Ταϊλάνδη, η οποία επροσέφερε μέτρια αποτελέσματα.
Στην πρόσφατη μελέτη, όμως, της οποίας ηγήθηκαν ερευνητές από το Δίκτυο Δοκιμών Εμβολίων για τον HIV στο Seattle της Washington, φάνηκε ότι ο οργανισμός των ανθρώπων στους οποίους χορηγήθηκε το εμβόλιο παρήγαγε σημαντικά υψηλότερο αριθμό ανοσοκυττάρων, τα οποία χρησιμοποιεί το σώμα για να καταπολεμήσει τον ιό που προκαλεί το AIDS.,
Οι ερευνητές χορήγησαν την ένεση, με την ονομασία RV144, σε ανθρώπους ηλικίας 21 ετών κατά μέσο όρο και στη συνέχεια κατέγραψαν την απόκριση του ανοσοποιητικού τους συστήματος, όπου είδαν ότι τα λευκά αιμοσφαίρια (CD4+T cells), τα οποία χρησιμοποιεί το σώμα στη μάχη κατά του HIV, αυξήθηκαν σημαντικά σε όλους τους συμμετέχοντες, ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν, επίσης, ότι οι άνθρωποι ανέπτυσσαν αντισώματα κατά του HIV, δηλαδή τις πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήματος που αντιστοιχούν σε αυτό τον συγκεκριμένο ιό, μετά τον εμβολιασμό.
Αποδείχθηκε, λοιπόν, ότι ο οργανισμός μπορούσε αποτρέψει τη δράση του ιού HIV σε ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 31%, με τον περιορισμό βέβαια ότι κανείς από τους εθελοντές δεν έφερε ήδη τον ιό.
Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι η ανοσοποίηση προστάτευε τους ανθρώπους απέναντι σε περισσότερα από ένα στελέχη του HIV, υποδεικνύοντας ότι μπορεί να είναι πιθανή η δημιουργία ενός παγκόσμιου εμβολίου.
Όταν συνέκριναν τα αποτελέσματα με τα προηγούμενα τεστ στους ασθενείς από την Ταϊλάνδη, οι ερευνητές εξεπλάγησαν με το γεγονός ότι το εμβόλιο είχε λειτουργήσει πολύ πιο αποτελεσματικά στους κατοίκους της Νότιας Αφρικής.
Και οι δυο πληθυσμιακές ομάδες, πάντως, ανέπτυξαν ανοσολογική προστασία απέναντι στα πολλαπλά στελέχη του ιού του HIV, τα οποία οι επιστήμονες ονόμασαν AE, B και C, με τον επικεφαλής ερευνητή, Δρ. Larry Corey να τονίζει ότι πρόκειται για μια διαπίστωση που ανατρέπει τη συλλογιστική ότι κάθε περιοχή του κόσμου χρειάζεται έναν ξεχωριστό τύπο εμβολίου κατά του HIV με βάση τα κυκλοφορούντα στελέχη.
