Η αντιβιοτική αγωγή θα μπορούσε να αντικαταστήσει το τυπικό χειρουργείο με αντίστοιχη επιτυχία σε περιπτώσεις σκωληκοειδίτιδας, ισχυρίζεται νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον που δημοσιεύεται στο New England Journal of Medicine. Στη μελέτη συμμετείχαν 1.552 ασθενείς με οξεία σκωληκοειδίτιδα από 14 πολιτείες, ώστε να εξασφαλιστεί ένα ευρύ και ποικίλο πληθυσμιακό δείγμα.

Οι συμμετέχοντες στην έρευνα χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες διαφορετικής αντιμετώπιση της κατάστασης: μία με συμβατική χειρουργική αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης και μία με λήψη αντιβιοτικών, τα οποία αρχικά χορηγήθηκαν ενδοφλέβια -χορηγήθηκε ερταπενέμη, κεφοξιτίνη ή μετρονιδαζόλη σε συνδυασμό με κεφτριαξόνη, κεφαζολίνη ή λεβοφλοξασίνη. Οι ασθενείς της δεύτερης ομάδας έπρεπε να συνεχίσουν την αντιβιοτική αγωγή για δέκα ημέρες μετά την επιστροφή στο σπίτι.

Σύμφωνα με τα ευρήματα:

  • πάνω από το 70% των ασθενών που έλαβαν αντιβιοτικά απέφυγαν το χειρουργείο για τους επόμενους τρεις μήνες παρακολούθησης
  • η απουσία από τη δουλειά ή το σχολείο ήταν μικρότερη, σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση
  • αμφότερες οι ομάδες ασθενών σημείωσαν παρόμοια ποσοστά ανάρρωσης ένα μήνα μετά τη θεραπεία
  • 3 στους 10 ασθενείς της ομάδας αντιβιοτικής αγωγής χρειάστηκε να καταφύγουν στη χειρουργική αντιμετώπιση στο διάστημα των επόμενων τριών μηνών, που σημαίνει ότι 7 στους 10 απέφυγαν την επέμβαση
  • το 11% όσων εν τέλει χρειάστηκαν χειρουργική επέμβαση, χειρουργήθηκε σε διάστημα 48 ωρών

Τα ευρήματα, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, υποδεικνύουν ότι χιλιάδες χειρουργικές επεμβάσεις θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι γιατροί έδιναν προτεραιότητα στη θεραπεία με αντιβιοτικά, ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιόδους όπως τώρα με τον νέο κορωνοϊό και τις αυξημένες περιπτώσεις νοσούντων με COVID-19.

Επιπλέον, παρέχεται η δυνατότητα στους ασθενείς να επιλέξουν ποια θεραπευτική οδό θα ακολουθήσουν, δεδομένου πως η αποτελεσματική χειρουργική αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης συνοδεύεται και από κινδύνους, με έναν περίπου στους δέκα ασθενείς να εμφανίζει παρενέργειες από την επέμβαση, όπως δερματικές λοιμώξεις.

Στις αδυναμίες της μελέτης σημειώθηκε ο χρόνος παρακολούθησης των ασθενών για τρεις μόνο μήνες μετά τη θεραπεία αντί για ένα έτος όπως είχε προγραμματιστεί, λόγω της πανδημίας.

Σχολιάζοντας τα ευρήματα, η Ο Bonnie Bizzell, πρόεδρος της ομάδας συμβουλευτικής ασθενών CODA που πραγματοποίησε τη μελέτη, δήλωσε πως, μολονότι τα άτομα της ομάδας αντιβιοτικών επέστρεφαν με μεγαλύτερη συχνότητα στο τμήμα εκτάκτων περιστατικών (30% στο σύνολο της ομάδας), απείχαν για μικρότερο χρονικό διάστημα από τις υποχρεώσεις τους (5,3 ημέρες έναντι 8,7 για τους χειρουργημένους). Επιπλέον, πολύ λιγότεροι ασθενείς στην ομάδα αντιβιοτικών (47%) νοσηλεύτηκαν για την αρχική τους θεραπεία, σε σύγκριση με το 95% στην ομάδα χειρουργικής επέμβασης που χρειάστηκαν νοσηλεία μετά το χειρουργείο.

Ο Δρ David Talan, συν-επικεφαλής ερευνητής και καθηγητής Επείγουσας Ιατρικής και Λοιμωξιολογίας στην Ιατρική Σχολή David Geffen στο UCLA ανέφερε «Στη σύγκριση των αποτελεσμάτων των ασθενών που έλαβαν θεραπεία μόνο με αντιβιοτικά ή σε όσους χειρουργήθηκαν για την αφαίρεση της απόφυσης, διαπιστώσαμε ότι και για τις δύο ομάδες σημειώθηκε πλήρης ανάκαμψη μέσα σε 30 ημέρες».

Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν τη δοκιμή ενδιαφέρθηκαν περισσότερο για την υγεία των ασθενών τον μήνα που ακολουθούσε της επέμβασης, διαπιστώνοντας παρόμοια επίπεδα σχετικών συμπτωμάτων και στις δύο ομάδες.

Διαβάστε επίσης:

Αντιβιοτικά: Οι τρεις κατηγορίες ανθρώπων που τα παίρνουν συχνότερα

Σκωληκοειδίτιδα: Πότε «ξεγελά» τους γιατρούς και δεν διαγιγνώσκεται

Αντίσταση στα αντιβιοτικά: Ο παράγοντας-έκπληξη που διογκώνει το πρόβλημα