Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το λάτρευαν για τη σφαιρική μορφή του που συμβολίζει την αιώνια ζωή. Στον Μεσαίωνα τα κρεμμύδια ήταν από τις σημαντικότερες τροφές των ανθρώπων, ώστε πολλοί να πληρώνουν το ενοίκιό τους με κρεμμύδια, αλλά και να τα προσφέρουν ως δώρο.

Οι μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι το κρεμμύδι έχει πολλές σημαντικές ουσίες:

  • Πολυφαινόλες: Οι πολυφαινόλες στα κρεμμύδια εμφανίζονται σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα στα εξωτερικά στρώματά τους. Για τη μεγιστοποίηση των οφελών τους καλό είναι να αφαιρείται ελάχιστα το εξωτερικό περίβλημα του κρεμμυδιού.
  • Θείο: Οι θειούχες ενώσεις που περιέχονται στο κρεμμύδι έχουν την ικανότητα να μειώνουν τα επίπεδα σακχάρου νηστείας, να βελτιώνουν την ανοχή στη γλυκόζη αίματος, να μειώνουν την ολική χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια, καθώς και να αυξάνουν τα επίπεδα της «καλής» χοληστερόλης στο αίμα.
  • Φυτικές ίνες: Το κρεμμύδι περιέχει πολύ υψηλό ποσοστό διαιτητικών ινών (1,7 γραμμάρια ινών στα 100 γραμμάρια κρεμμυδιού) με αποτέλεσμα να βελτιώνεται η μικροβιακή χλωρίδα του οργανισμού.

Όσο πιο πικάντικο είναι το κρεμμύδι, τόσο περισσότερο εμποδίζει τη συσσώρευση αιμοπεταλίων, αποτρέποντας την αθηροσκλήρωση, τις καρδιαγγειακές νόσους και το εγκεφαλικό επεισόδιο λόγω σχηματισμού θρόμβων.

Επίσης είναι διουρητικό, δρα κατά των λίθων στην ουροδόχο κύστη, βοηθά την πέψη και καμαρώνει στις πρώτες θέσεις της λίστας των αφροδισιακών.

Πηγή: Τρώμε και ομορφαίνουμε – Πολύτιμα μυστικά της υγείας μας, κρυμμένα στην Ελληνική κουζίνα / Δημήτρης Κουρέτας & Ηλίας Μαμαλάκης – Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ