Μέσα στα απροσδόκητα της ζωής είναι και η αδυναμία καταβολής ασφαλίστρων, περίπτωση όχι ακραία αν αναλογιστεί κανείς τις επιπτώσεις της πανδημίας της COVID-19. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που, ενώ προχώρησαν κάποτε στη σύναψη ενός ασφαλιστηρίου συμβολαίου βασισμένοι στις προ κορωνοϊού οικονομικές τους απολαβές, βρέθηκαν σε «αδιέξοδο» όταν τέθηκαν σε αναστολή εργασίας ή ακόμα παλεύουν να ορθοποδήσουν και δυσκολεύονται να καταβάλουν τα ασφάλιστρά τους, ακόμη και αν είναι οικονομικά.
Η εξαγορά του συμβολαίου, για όσους διαθέτουν ισόβια ασφάλεια ζωής ή συνταξιοδοτικό/αποταμιευτικό πρόγραμμα, φαντάζει η ιδανική λύση. Είναι όμως; Υπενθυμίζεται πως οι ασφαλισμένοι θα πρέπει να διατηρούν το προϊόν τουλάχιστον για 15 έως 20 χρόνια, ιδίως σε συμβόλαια μακροπρόθεσμων επενδύσεων, καθώς οι απώλειες από την πρόωρη εξαγορά του συμβολαίου μπορεί να αγγίξουν έως και το 70%.
Σύμφωνα με τα έμπειρα στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που μπορεί να αποδειχθούν και πλέον συμφέρουσες εφόσον όμως το συμβόλαιο έχει αποκτήσει αξία εξαγοράς, το ποσό δηλαδή που υπάρχει στη διάθεση του ασφαλισμένου τη στιγμή και σε περίπτωση που αποφασίζει να διακόψει, το οποίο ορίζεται στους πίνακες της εκάστου εταιρείας.
1. Δανεισμός
Ο ασφαλισμένος με πρόγραμμα περιοδικών καταβολών ασφαλίστρων συνήθως, μπορεί να εισπράξει ένα ποσό υπό μορφή δανείου μέχρι την αξία εξαγοράς του ασφαλιστηρίου του με εγγύηση την ίδια την αξία εξαγοράς. Συνήθως υπάρχει ένας χρονικός περιορισμός και η δυνατότητα «ξεκλειδώνει» μετά τον τρίτο χρόνο ισχύος του συμβολαίου. Σε περίπτωση που το συμβόλαιο λήξει για οποιονδήποτε λόγο, το ποσό του δανείου καθώς και οι τυχόν οφειλόμενοι τόκοι αφαιρούνται από τις αξίες εξαγοράς είτε το ποσό κάλυψης που θα πρέπει να καταβάλει η ασφαλιστική εταιρεία στον ασφαλισμένο ή τον δικαιούχο του.
2. Ελευθεροποίηση
Η ελευθεροποίηση του συμβολαίου, η μετατροπή του δηλαδή σε «ελεύθερο πληρωμής ασφαλίστρων», είναι μια αυτόματη διαδικασία στην περίπτωση που ο ασφαλισμένος παύει να πληρώνει τα ασφάλιστρά του. Για τα συμβόλαια ζωής, αφ’ ης στιγμής το ασφαλιστήριο ελευθεροποιείται, παύουν να ισχύουν οι τυχόν πρόσθετες καλύψεις και το συμβόλαιο συνεχίζει να «τρέχει» με τη βασική ασφάλεια, για μειωμένες αξίες. Στα συνταξιοδοτικά προγράμματα, ο ασφαλισμένος μπορεί επιλέξει να διατηρηθούν οι εισφορές του στην ασφαλιστική εταιρία μετά την ελευθεροποποίηση ώστε να τις λάβει υπό μορφήν σύνταξης ή εφάπαξ στη λήξη του συμβολαίου, μειωμένα συγκριτικά με τον αρχικό προγραμματισμό, έντοκα ωστόσο.
Σημείωση: Ο ασφαλισμένος με συνταξιοδοτικό/αποταμιευτικό έχει δικαίωμα επαναφοράς του συμβολαίου ακόμη και τρία χρόνια μετά την παύση εξυπηρέτησης των οικονομικών του υποχρεώσεων απέναντι στην εταιρεία, εφόσον καταβάλει το υπόλοιπο των εισφορών που αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει.
3. Αυτόματος δανεισμός
Τα περισσότερα ασφαλιστήρια προβλέπουν την διαδικασία του «αυτόματου δανεισμού» για τις περιπτώσεις μη καταβολής των ασφαλίστρων, η οποία προβλέπει τον δανεισμό για το καθυστερούμενο ασφάλιστρο αυτομάτως από την αξία εξαγοράς εφόσον επαρκεί να το καλύψει. Ο αυτόματος δανεισμός θα εξακολουθήσει για όσο χρονικό διάστημα ο ασφαλισμένος δεν καταβάλλει τα ασφάλιστρα, ενώ τα ασφαλιστήρια υπό αυτό το καθεστώς παραμένουν σε ισχύ.
Προσοχή: Οι συνεχείς αυτόματοι δανεισμοί μειώνουν το ποσό της εξαγοράς με κίνδυνο να έχει εξαντληθεί πριν τη λήξη του συμβολαίου. Όταν η αξία εξαγοράς φτάσει στο σημείο να μη επαρκεί για την οφειλόμενη δόση ασφαλίστρων, ενεργοποιείται η αυτόματη εξαγορά με την καταβολή στον ασφαλισμένο του ποσού της αξίας εξαγοράς και παύση της ισχύος του ασφαλιστηρίου.
Διαβάστε επίσης:
Αστική επαγγελματική ευθύνη: Τι είναι και σε ποιους είναι απαραίτητη;
Οικογενειακό πρόγραμμα υγείας: Πέντε σημεία – κλειδιά που πρέπει να προσέξετε
Νοσηλεία στο εξωτερικό: Το ποσοστό κάλυψης που μπορείτε να πετύχετε
