Αν η συμπεριφορά κάποιου αλλάζει από την πλήρη αυτοπεποίθηση στην απόλυτη ανησυχία όταν μπαίνετε στο δωμάτιο, τότε μάλλον είναι η στιγμή να συνειδητοποιήσετε τι συμβαίνει. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όταν η νευρική συμπεριφορά συνδυάζεται με ένα κατά τα άλλα θετικό συναίσθημα, η εξήγηση είναι μία: Φταίει ο έρωτας.
Έλξη και άγχος
Είναι γνωστό πλέον ότι όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται κοντά στο αντικείμενο του πόθου του, γίνεται νευρικός. Νέα έρευνα, λοιπόν, που δημοσιεύθηκε στο Adaptive Human Behavior and Physiology αποκαλύπτει την επίπτωση της έλξης καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής και συγκεκριμένα το πώς η νευρική συμπεριφορά υποδεικνύει έλξη.
Η επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τη Susan M. Hughes μελέτησε νευρικές συμπεριφορές που παρουσιάστηκαν ως απόκριση στη διαπροσωπική έλξη, χρησιμοποιώντας ένα δείγμα 280 ανθρώπων, 165 εκ των οποίων ήταν γυναίκες και 115 άνδρες, ηλικίας από 18 έως 73 ετών και μέσης ηλικίας 29 ετών και βρήκε ότι οι άνθρωποι παρατηρούν τις νευρικές αντιδράσεις των άλλων για να αξιολογήσουν την έλξη.
Οι ερευνητές μέτρησαν τις σωματικές, φωνητικές και συμπεριφορικές αντιδράσεις που παρουσιάστηκαν κατά την αρχική αλληλεπίδραση με έναν ιδιαίτερα ελκυστικό πιθανό ερωτικό σύντροφο. Ανάμεσα στις αισθήσεις που ανέφεραν συχνότερα οι συμμετέχοντες περιλαμβάνονταν το επίμονο κοίταγμα, η αυξημένη προσοχή, το χαμόγελο, το γέλιο, το κοκκίνισμα και η δυσκολία στη συγκέντρωση. Άνδρες και γυναίκες ανέφεραν ότι μιλούσαν πιο γρήγορα αλλά με λιγότερο σαφή έκφραση, ενώ οι γυναίκες μιλούσαν πιο δυνατά και με ασταθή τόνο φωνής. Βλέποντας αυτή τη συμπεριφορά από την αντίθετη οπτική, οι συμμετέχοντες στη μελέτη παρατήρησαν παρόμοιες νευρικές αντιδράσεις σε εκείνους που είχαν καταλάβει ότι έλκυαν.
Άγχος και αμοιβαιότητα
Η επιστημονική ομάδα σημειώνει ότι, ενώ οι νευρικές αντιδράσεις μπορεί να έχουν αρνητικό πρόσημο, ενδεχομένως τελικά να ενισχύουν τις πιθανότητες επιτυχημένης προσέγγισης του ερωτικού στόχου, δεδομένου ότι οι νευρικές αντιδράσεις περιλαμβάνουν θετικές επιρροές όπως το χαμόγελο και το γέλιο. Η Δρ. Hughes επισημαίνει ότι παρόλο που μπορεί να πιστεύουμε ότι οι νευρικές αντιδράσεις θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια άβολη, αμήχανη ή αδέξια κατάσταση, τέτοιες αποκρίσεις θα μπορούσαν να είναι ένδειξη ερωτικού ενδιαφέροντος και να πυροδοτήσουν την αμοιβαιότητα.
Επίσης, οι ερευνητές βρήκαν ότι η νευρικότητα ήταν πιο εμφανής όταν υπήρχε η αντίληψη αμοιβαίας έλξης, συγκριτικά με σενάρια όπου ο ένας από τους συμμετέχοντες ένιωθε ότι έλκυε κάποιο άλλο άτομο αλλά δεν ανταπέδιδε τα συναισθήματα αυτά. Εξηγούν, μάλιστα, ότι όταν μόνο το ένα άτομο είναι νευρικό, μπορεί να είναι σημάδι ότι οι δύο αυτοί άνθρωποι δεν έχουν την ίδια αξία στο «χρηματιστήριο του έρωτα», πράγμα σημαντικό καθώς οι άνθρωποι γενικά επιθυμούν συντρόφους με παρόμοια δυναμική στον ερωτικό τομέα.
Γενικά, η Δρ. Hughes καταλήγει ότι χρησιμοποιούμε τις παρατηρήσεις των νευρικών αντιδράσεων για να αξιολογήσουμε αν οι άλλοι ελκύονται από εμάς. Επειδή εντοπίζουμε τις προοπτικές μιας σχέσης μέσω της αμοιβαιότητας, είμαστε έτοιμοι να αξιολογήσουμε πιθανούς ερωτικούς συντρόφους που επιδεικνύουν παρόμοιες συμπεριφορές.
Διαβάστε επίσης
Η κίνηση που «φουντώνει» το πάθος και βελτιώνει τη σχέση
