Όσο και αν η βιομηχανία της σεξουαλικότητας (και εδώ μπορείτε να συμπεριλάβετε όποια επαγγελματική ειδικότητα θέλετε) επιδιώκει να μας πείσει ότι βασικό συστατικό ενός επιτυχημένου γάμου είναι η συνεχής αμοιβαία επιθυμία για περιπτύξεις, είναι αλήθεια ότι η σταδιακή μείωση της έντασης και της συχνότητας του σεξ μεταξύ ενός παντρεμένου ζευγαριού αποτελεί αναπόφευκτο βιολογικό γεγονός.
Εύλογα, καθώς ο γάμος τείνει να συνεπάγεται – αν όχι αμέσως, αλλά στη συνέχεια και μέσα σε λίγα χρόνια- την ευθύνη ενός νοικοκυριού, την ευθύνη των παιδιών, τα εργασιακά άγχη και τόσα άλλα που έχει να αντιμετωπίσει κάθε παντρεμένος άνθρωπος με παιδιά.
Υπό το βάρος της καθημερινότητας και μετά από 2-5 χρόνια γάμου, το αρχικό πάθος παραδίδει τη θέση του στο άχθος της επιβίωσης. Σεξ σημαίνει φαντασία, παιχνίδι, απώλεια ελέγχου και μικρές παρασπονδίες, οι οποίες όμως αντιβαίνουν στην καθημερινότητα που περιγράφηκε παραπάνω, καθώς τείνουν να την αποδιοργανώσουν. Αυθόρμητα, αποφεύγουμε το σεξ όχι επειδή δεν είναι απολαυστικό, αλλά γιατί απειλεί την οργάνωση και το σύστημά μας.
Δεν είναι όμως, μόνον, αυτό. Το σεξ είναι όπλο, αλλά ταυτόχρονα και ξεγύμνωμα: όχι κυριολεκτικά, αλλά μεταφορικά. Το να ζητάει ο ένας σύντροφος σεξ από τον άλλο σημαίνει ότι τον έχει ανάγκη, ότι υπόκειται στις διαθέσεις του. Αυτό θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει ότι είναι φυσιολογικό, εντούτοις τι γίνεται όταν διαφωνείτε (για την ανατροφή των παιδιών ή για το που θα πάτε διακοπές); Τι συμβαίνει όταν έχετε τσακωθεί; Πώς γίνεται να ξεδιπλώσει κάποιος την επιθυμία του όταν το κλίμα είναι τεταμένο; Δύσκολο. Συνήθως τα περισσότερα ζευγάρια δεν διακινδυνεύουν το να μην περάσει το δικό τους για χάρη μιας σεξουαλικής επαφής. Γνωρίζουν ότι αυτός που κάνει την πρώτη κίνηση είναι ευάλωτος και κάπως έτσι η συχνότητα αραιώνει.|
Ακόμη όμως και τίποτα από τα παραπάνω να μη συμβαίνει, η επανάληψη δεν είναι μόνο μητέρα της μάθησης είναι και πολλές φορές βαρετή, ανυπόφορα βαρετή. Οπότε, το να αραιώνει κάπως ο αριθμός των συνευρέσεων ενδεχομένως να αυξάνει λίγο περισσότερο την επιθυμία και την προσμονή.
