Τέσσερις γυναίκες, που αγαπούν τα ζώα και επέλεξαν να κάνουν την ευαισθησία τους επάγγελμα, μιλούν για τα αδέσποτα.
Αστική Πανίδα του Δήμου Αθηναίων: Αγώνας δρόμου για τη σίτιση όλων των αδέσποτων ζώων
«Έχουμε αφιερωθεί με όλες μας τις δυνάμεις (και) στα αδέσποτα που ζουν σε περιοχές όπου έχουν κλείσει τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, τα οποία τα σίτιζαν.
Παράλληλα, ολοκληρώνονται οι διαδικασίες για την προμήθεια 3.500 τροφών (για σκύλους και γάτες), που ο Δήμος χορηγεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε συνεργαζόμενα φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις, ενώ δίνουμε τροφή και σε μεμονωμένα άτομα που φροντίζουν αδέσποτα ζώα» μας ενημερώνει η προϊστάμενη του Τμήματος Αστικής Πανίδας, Μάτζυ Μορφέτα και συμπληρώνει: «Αυτό που με εξέπληξε ευχάριστα, είναι ότι έχουμε υιοθεσίες. Μας επισκέπτονται άνθρωποι που, ενώ σκέφτονταν να αποκτήσουν ένα ζωάκι, δεν είχαν προβεί στις απαραίτητες ενέργειες. Αλλά τώρα, που μένουν σπίτι, έχουν το χρόνο να αφιερωθούν στο νέο μέλος της οικογένειας. Από την άλλη, οι εγκαταλείψεις συνεχίζονται, όμως -ευτυχώς- δεν έχουν αυξηθεί».
«Μέχρι στιγμής έχουμε πιστοποιήσει 340 βεβαιώσεις μετακίνησης σε πολίτες που φροντίζουν αδέσποτα ζώα: στα συνεργαζόμενα φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις, σε εθελοντές, αλλά και σε μεμονωμένα άτομα.
Για την έκδοση της βεβαίωσης απαιτείται αναφορά του σημείου που βρίσκονται τα ζώα, οι ημέρες και ώρες ταΐσματος, διεύθυνση κατοικίας και αριθμός ταυτότητας. Η πιστοποίηση της γίνεται από το αρμόδιο γραφείο κάθε Δήμου, εντός των ορίων του.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν το σχετικό έγγραφο στην ιστοσελίδα της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (www.kedke.gr)», διευκρινίζει η εντεταλμένη σύμβουλος για τα αδέσποτα ζώα του Δήμου Αθηναίων, Σεραφίνα Αβραμίδου, και συμπληρώνει: «Ο Δήμος μας έχει ενημερώσει τη Δημοτική Αστυνομία και έχει έρθει σε συνεννόηση με την Περιφέρεια Αττικής, ώστε να επιτρέπεται η είσοδος εθελοντών -που έχουν υπογεγραμμένες βεβαιώσεις από τον Δήμο- σε πάρκα και άλση, τα οποία έχουν κλείσει λόγω κορωνοϊου.
Η προϊσταμένη Τμήματος της Αστικής Πανίδας, Μάτζυ Μορφέτα και η εντεταλμένη σύμβουλος για τα αδέσποτα ζώα του Δήμου Αθηναίων, Σεραφίνα Αβραμίδου
Επίσης, υπάλληλος της Αστικής Πανίδας έχει αναλάβει τη σίτιση ζώων σε περιοχές όπου τα φρόντιζαν ηλικιωμένοι άνθρωποι.
Έχουμε δώσει τροφή σε κάθε πολίτη που μας ζήτησε, σε εθελοντές που προσφέρθηκαν να ταΐζουν και σε άλλα σημεία, σε ανθρώπους που προθυμοποιήθηκαν να συνεισφέρουν στη σίτιση των αδέσποτων ζώων.
Είναι εντυπωσιακή η ανταπόκριση του κόσμου. Συγκινητικό το ενδιαφέρον τους. Υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων που αγαπούν τα ζώα, και με την προμήθεια τροφών που περιμένουμε, θα καλύψουν και άλλα σημεία.
Παράλληλα, περιμένουμε από το εξωτερικό ειδικές ταΐστρες, που θα κλείνουν, έτσι ώστε η τροφή να προφυλάσσεται. Ο σκύλος θα σπρώχνει με τη μουσούδα του για να την ανοίγει, ενώ στα σημεία που θα τοποθετηθούν για τις γάτες θα υπάρχει άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ημέρας για να τις ανοιγοκλείνει.
Τα αδέσποτα μας έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη, σήμερα, και ο κόσμος το έχει αντιληφθεί. Δείχνει την αλληλεγγύη του και σε αυτά τα πλασματάκια».
«Χρόνο με το χρόνο αυξάνεται ο αριθμός των αδέσποτων»
Η πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής & Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, Νατάσα Μπομπολάκη, κατονομάζει τους υπεύθυνους που «γεννούν» αδέσποτα και εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά της για τα περιοριστικά μέτρα μετακίνησης που είναι εις βάρος των ζώων.
H πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής & Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, Νατάσα Μπομπολάκη
«Τίποτα δεν έχει αλλάξει στη χώρα μας σε σχέση με πέρυσι, σε ό,τι αφορά τα αδέσποτα ζώα. Με την έννοια ότι το θεσμικό πλαίσιο παραμένει το ίδιο: ο νόμος δεν έχει αλλάξει. Και είναι ένας νόμος με πολλά προβλήματα και λίγες καλές διατάξεις. Ένας νόμος που πρέπει να αλλάξει και να χτυπήσει τη ρίζα του προβλήματος. Η δεξαμενή τροφοδοτείται, διαρκώς, με νέα αδέσποτα. Πώς αυξάνεται ο αριθμός τους;
- Από τους ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζωών. Ποσοστό άνω του 70% των αδέσποτων ζώων οφείλεται στους ιδιοκτήτες. Είναι ο απλός πολίτης, οι κτηνοτρόφοι, οι κυνηγοί, οι αγρότες. Είναι εκείνοι που δεν έχουν υιοθετήσει την κουλτούρα της στείρωσης και, παράλληλα, δεν έχουν τα ζώα τους μέσα στο σπίτι τους, αλλά στον κήπο, στο χωράφι. Αποτέλεσμα είναι, δύο φορές το χρόνο να αναπαράγονται και να γεννούν. Στη συνέχεια οι ιδιοκτήτες παρατούν στον δρόμο τα νεογέννητα σκυλάκια και γατάκια. Υπάρχουν, όμως, και τα εγκαταλελειμμένα ενήλικα σκυλιά. Κάποιοι ανεύθυνοι άνθρωποι αποκτούν ένα κατοικίδιο για να ευχαριστήσουν το παιδί τους, αλλά όταν αντιληφθούν την ευθύνη και τις ανάγκες που έχει το νέο μέλος της οικογένειας, το εγκαταλείπουν.
- Από τις εισαγωγές κατοικίδιων. Προορίζονται για τα pet shop. Πολλά από αυτά δεν διοχετεύονται στην αγορά, δεν πωλούνται, και όταν μεγαλώσουν, τα εγκαταλείπουν.
- Από τις εκτροφές ζώων συντροφιάς. Πραγματοποιούνται κατά χιλιάδες, από τον οποιοδήποτε, όμως τα ζωάκια δεν απορροφώνται από την αγορά και εγκαταλείπονται.
- Από την έλλειψη παιδείας και ενημέρωσης του κόσμου. Οι χώρες που έχουν λύσει το πρόβλημα με τα αδέσποτα, είναι εκείνες που έχουν φροντίσει για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Στην Ελλάδα δεν έχουμε καμία τέτοια συστηματική εκπαίδευση.
- Από την αδυναμία των δήμων να στειρώνουν όλα τα αδέσποτα. Το κράτος τους έχει αναθέσει την περισυλλογή και τη διαχείριση αδέσποτων ζώων συντροφιάς, όμως οι στειρώσεις που γίνονται δεν ξεπερνούν το 20%.
Η… μαγική λέξη είναι στείρωση. Πρέπει να γίνει υποχρεωτική και στα ιδιόκτητα ζώα.
Σήμερα υπάρχει πρόβλημα και με τα περιοριστικά μέτρα μετακίνησης. Υπάρχουν ιδιοκτήτες που έχουν οικόσιτα ζώα σε περιοχές εκτός του δήμου όπου διαμένουν, και δεν μπορούν να τα φροντίσουν. Δεχόμαστε πολλά μηνύματα για πεινασμένα ζώα, για άρρωστα πλάσματα. Ζητάμε να μπει στη φόρμα και η απρόσκοπτη σίτιση αυτών των ζώων. Είναι πλάσματα ζωντανά και τα οδηγούν στην πείνα».
Τελικά, η αρμονική συμβίωση των ανθρώπων με τα ζώα, αδέσποτα και δεσποζόμενα, υφίσταται στην Ελλάδα;
Το ερώτημα τίθεται στην Κατερίνα Παπαποστόλου, εκπαιδευτικό με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή, εκπαιδεύτρια σκύλων, συγγραφέα και ιδρύτρια της φιλοζωικής Ομάδας «Ζω.Ε.Σ» (Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων, Ιδρυμάτων και Οργανισμών):
H Κατερίνα Παπαποστόλου, εκπαιδευτικός με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή, εκπαιδεύτρια σκύλων, συγγραφέας και ιδρύτρια της φιλοζωικής Ομάδας «Ζω.Ε.Σ» (Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων, Ιδρυμάτων και Οργανισμών)
«Οι Έλληνες, θεωρώ, είμαστε, ίσως, ο πιο οπισθοδρομικός λαός σε θέματα ευαισθητοποίησης στα φιλοζωικά και, κατά συνέπεια, αρμονικής συμβίωσης με τα ζώα.
Τα καθημερινά εγκλήματα, οι κακοποιήσεις αδέσποτων αλλά και δεσποζόμενων και οι εγκαταλείψεις ζώων, το αποδεικνύουν κάθε ώρα. Θεωρώ πως ένα σοκαριστικό ποσοστό Ελλήνων πολιτών δεν έχουν ιδέα για το τι σημαίνει εκατομμύρια αδέσποτα χωρίς κανένα έλεος στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν μηχανισμοί πρόληψης, και τα μέτρα καταστολής είναι παντελώς ανεπαρκή και αναποτελεσματικά. Νόμοι αυστηροί, που, όμως, σε πολλές περιπτώσεις δεν εφαρμόζονται. Και συχνά σιωπή. Γιατί κανείς δεν θέλει να μπλέξει σε αντιδικία με τον γείτονα.
Αν μου ζητούσατε να περιγράψω με μια λέξη την αδέσποτη ζωή των ζώων στην Ελλάδα, θα την ονόμαζα Κόλαση. Το ίδιο ισχύει και για πολλά από τα δεσποζόμενα ζώα, που, συχνά, ζουν υπό την απόλυτη εξουσία του «ανθρώπου» που θεωρεί ότι είναι ο κυρίαρχός τους.
Γνωρίζουμε, άραγε, πόσοι είναι οι «κηδεμόνες» σκύλων που ασκούν βία, ενώ ισχυρίζονται ότι με αγάπη τους εκπαιδεύουν; Ενώ οι νόμοι απαγορεύουν τη χρήση πνιχτών και ηλεκτρικών κολάρων, τα οποία και αναγνωρίζουν ως μέσα βίας, επιτρέπουν την πώλησή τους! Και με μια απλή κτηνιατρική βεβαίωση ότι ο πνίχτης δεν προκάλεσε πόνο στο ζώο, πολύ εύκολα γλιτώνεις την όποια δικαστική περιπέτεια.
Γνωρίζουμε, άραγε, πόσοι πληρώνουν «εκπαιδευτές» δολοφόνους για να εκπαιδεύσουν ζώα πραγματικά επικίνδυνα για την ίδια την οικογένεια, για τα ζώα που θα συναντήσουν στον δρόμο τους, ή για τους ανθρώπους που πρόκειται να έρθουν σε επαφή;
Γνωρίζουμε, άραγε, πως οι περισσότεροι σκύλοι που έχουν δαγκώσει, έχουν περάσει από εκπαίδευση βίας;
Τα ζώα στους δρόμους στερούνται των βασικών και αυτονόητων αναγκών τους, ενώ τα ζώα στα καταφύγια στερούνται την εμπειρία του να ζήσουν σε μια οικογένεια, καθώς οι εθελοντές τους παρέχουν, ακόμη και με τις όποιες δυσκολίες, όλα τα υπόλοιπα απλόχερα.
Αντίθετα, τα ζώα που είναι κλεισμένα στα κυνοκομεία -κολαστήρια δήμων, βιώνουν την απόλυτη Κόλαση, καθώς ο μοναδικός τους προορισμός είναι ο θάνατος.
Υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που ξεκινούν σημαντικές κινητοποιήσεις στον ζωοφιλικό τομέα, ώστε να επιτευχθεί η αρμονική συμβίωση ανθρώπων και ζώων, και αυτό μου δίνει αισιοδοξία για το μέλλον. Σε αυτήν την ομάδα ισορροπημένων εθελοντών, που θυσιάζουν χρόνο, χώρο και χρήμα για αυτά τα βασανισμένα πλάσματα, και στα παιδιά, βασίζω την ελπίδα μου για μια πολιτισμένη κοινωνία με σεβασμό προς τα ζώα.
Οι Ζω.Ε.Σ., η εθελοντική ομάδα φιλοζωικών ενημερώσεων στα σχολεία σχετικά με την αρμονική συνύπαρξη ανθρώπων και ζώων, που ίδρυσα με τόση αγάπη αλλά και πάθος, αποτελούν μια πνοή ολοκληρωτικής αλλαγής στο ελληνικό φιλοζωικό εκπαιδευτικό κατεστημένο – και όχι μόνο.
Εμείς γκρεμίζουμε συθέμελα το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα σε ό,τι αφορά τις αντιλήψεις για τα ζώα και το περιβάλλον, και χτίζουμε ένα νέο μοντέλο εκπαίδευσης με απώτερο στόχο τη μέρα όπου άνθρωποι και ζώα θα συμβιώνουν αρμονικά».
Διαβάστε επίσης:
Κορωνοϊός: Τι να προσέχουμε στη βόλτα του σκύλου και στη φροντίδα των αδέσποτων
Σκύλος από καταφύγιο: Τέσσερα προβλήματα συμπεριφοράς και πώς διορθώνονται
