Τα μάτια της σε μαγνητίζουν και το πλούσιο τρίχωμά της είναι άξιο θαυμασμού. Η καλοσύνη, η πραότητα, η κοινωνικότητα, αλλά και οι κυνηγετικές της ικανότητες, είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της.
Μάλιστα, υπάρχουν αναφορές ιδιοκτητών ότι της πετούν παιχνίδια και εκείνη τους τα επιστρέφει!
Είναι οι γάτες του Νορβηγικού Δάσους. Θα τις γνωρίσουμε με τη βοήθεια της κυρίας Δώρας Αντωνίου, που διατηρεί εκτροφείο στο Βόλο.
«Οι γάτες του Νορβηγικού Δάσους απαντούν στους παλαιότερους σκανδιναβικούς μύθους, στους οποίους διώχνουν τα ξωτικά μακριά από τα αγροτόσπιτα, είναι φύλακες του πολύτιμου βουτύρου και μεταμορφώνονται σε νεράιδες, όποτε βρίσκονται μακριά από τα αδιάκριτα ανθρώπινα βλέμματα.
Εικάζεται, μάλιστα, ότι ένα από τα πολλά παραμύθια των οποίων πρωταγωνιστές ήταν οι γάτες του Νορβηγικού Δάσους ήταν ο πασίγνωστος Παπουτσωμένος Γάτος. Το επιβλητικό τους μέγεθος και το μαγικό τους βλέμμα, τις συνέδεσαν με τους θεούς. Δύο μεγάλες γάτες έσερναν το άρμα της θεάς Φρέγια, που συμβόλιζε την αγάπη, όσο αυτό πετούσε στα ουράνια. Οι γάτες αυτές ήταν δώρο του συζύγου της, Θορ, ο οποίος, παρόλο που ήταν ο πιο δυνατός από τους θεούς, δεν μπόρεσε να τις σηκώσει από τη γη, όταν τον προκάλεσε να το κάνει ο θεός Λόκι σε έναν διαγωνισμό δύναμης. Οι κυνηγετικές τους ικανότητες αναγνωρίστηκαν από τους Βίκινγκς, που τις επέλεξαν για συνταξιδιώτες τους στα μακρινά τους ταξίδια, για να τους προστατεύουν από τα τρωκτικά.
Έπειτα από σχεδόν 4.000 χρόνια ύπαρξης στα σκανδιναβικά δάση, η φυλή κινδύνευσε να εξαφανιστεί κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι άρχισε η εκτροφή τους, ώστε να διασωθεί αυτή η υπέροχη φυλή. Μια και πρόκειται για γηγενή πληθυσμό γατών, κι όχι για κάποια «κατασκευασμένη» φυλή μέσω επιλεκτικής εκτροφής, οι γάτες αυτές δεν βαρύνονται από τα συνηθισμένα κληρονομικά προβλήματα των περισσοτέρων φυλών.
Πρόκειται για πολύ μεγαλόσωμες γάτες, με κάποιους αρσενικούς εκπροσώπους της φυλής να φτάνουν τα 10 κιλά! Η ανάπτυξή τους ολοκληρώνεται γύρω στα τέσσερά τους χρόνια. Το μεγάλο τους σώμα καλύπτει πυκνό τρίχωμα, συνήθως με ραβδωτό σχέδιο, αλλά μπορεί να είναι και μπλε, μαύρο, λευκό, δίχρωμο, κ.ά. Τα μάτια τους, αμυγδαλωτά και με ελαφριά κλίση προς τα πάνω από τη μία πλευρά, μπορεί να έχουν χρώμα από βαθύ γαλάζιο έως ζωηρό πράσινο, ή χάλκινο. Το ισοσκελές τριγωνικό κεφάλι τους, τα αυτιά που είναι φαρδιά στη βάση και καταλήγουν σε μυτερές τούφες όμοιες με εκείνες των λύγκα, οι τούφες στο εσωτερικό των αυτιών, το δυνατό πηγούνι, το ίσιο προφίλ, η φουντωτή και μακριά ουρά, η στιβαρή κατανομή, και η πλούσια χαίτη, τους χαρίζουν τη γοητευτική όψη ενός μεγάλου αίλουρου.
Η εντελώς διαφορετική τους όψη τους καλοκαιρινούς και τους χειμερινούς μήνες κάνει κάθε μια από αυτές να μοιάζει με… δύο γάτες. Η πλούσια χαίτη τους, που τις κάνει να μοιάζουν με λιοντάρια, το καλοκαίρι χάνεται και το κοντό υπόστρωμα του τριχώματός τους τις προστατεύει από τη ζέστη. Το τρίχωμά τους είναι μακρύ, τραχύ και αδιάβροχο, σε μεγάλο βαθμό, ώστε να τις προστατεύει από τη βροχή και το χιόνι. Δεν απαιτούν την περιποίηση που χρειάζονται άλλες μακρύτριχες φυλές, γιατί η φύση έχει προνοήσει, ώστε να μην κάνουν εύκολα κόμπους. Βλέπετε, στο δάσος δεν υπάρχουν χτένες και κομμωτές.
Παρά το μεγάλο τους μέγεθος, οι καλοκάγαθες αυτές γάτες απολαμβάνουν την ανθρώπινη συντροφιά, όπως και τη συντροφιά άλλων ζώων. Πρόκειται για πολύ κοινωνικά πλάσματα, που προσαρμόζονται πολύ εύκολα. Απεχθάνονται τη βία και θα τη χρησιμοποιήσουν μόνον όταν δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να χειριστούν μια δύσκολη κατάσταση. Η οικογένειά τους είναι η αγέλη τους, οπότε μην ξαφνιαστείτε αν περιμένουν από εσάς να παίξετε και να συμπεριφερθείτε σαν γάτα. Πολλοί ιδιοκτήτες αναφέρουν ότι οι γάτες τους προσπάθησαν να τους μάθουν να κυνηγούν, τους αφήνουν θηράματα στο κατώφλι, και φέρνουν πίσω παιχνίδια που τους πετούν, σαν σκύλοι. Κάποιες, μάλιστα, ακολουθούν τους ιδιοκτήτες τους στο ψάρεμα, μη διστάζοντας να βουτήξουν από την όχθη στο ποτάμι ή στη λίμνη, για να πιάσουν μόνες τους ένα λαχταριστό ψάρι. Καθώς είναι πολύ υπομονετικές και καθόλου αγχώδεις, αποτελούν άριστη συντροφιά για παιδιά. Λέγεται πως, αν κάποιος συγκατοικήσει με μια γάτα του Νορβηγικού Δάσους, εθίζεται τόσο, που δεν μπορεί να αρκεστεί μόνο σε μία!».