Ένα μεγάλο βάσανο για τους περισσότερους ιδιοκτήτες/κηδεμόνες κουταβιού είναι η τουαλέτα του μικρού τους τετράποδου. Το ότι κάνει την ανάγκη του όπου βρεθεί και όπου σταθεί!

Υπάρχουν δύο τρόποι εκπαίδευσης τουαλέτας, τους οποίους μπορούμε να τροποποιήσουμε στην πράξη και να τους προσαρμόσουμε στον τρόπο ζωής μας, στον χρόνο αλλά και στον χώρο που διαθέτουμε.

1. Εφημερίδες ή πάνα.

Επιλέξτε έναν χώρο μέσα στο σπίτι και στρώστε εφημερίδες ή πάνες, τόσες ώστε να καλύπτουν σχεδόν όλο το εμβαδόν του (π.χ. κουζίνα ή μπάνιο), ή περιφράξτε έναν χώρο (περίπου 2×2 μέτρα). Τις πρώτες πέντε μέρες, στον χώρο αυτόν το κουτάβι θα πρέπει να περνάει τις περισσότερες ώρες. Εννοείται ότι εκεί θα του έχετε τα παιχνίδια του και τα μπολ νερού και φαγητού. Οι έξοδοι επιτρέπονται. Συχνές αλλά σύντομες, και πάντα με την επίβλεψή σας. Το πότε θα του επιτρέψετε την έξοδο, το αποφασίζετε εσείς, κι όχι ο μικρός σας φίλος… κλαψουρίζοντας. Μην του επιτρέψετε την έξοδο την ώρα που κλαίει. Αφού σταματήσει το κλάμα και έχουν περάσει τουλάχιστον πέντε λεπτά, τότε μπορείτε να του δώσετε άδεια να βγει.

Το σύστημα αυτό, δηλαδή το να στρώνουμε τον χώρο του με εφημερίδες, το εφαρμόζουμε ώστε το κουτάβι να συνδέσει την ανάγκη του με αυτές. Τις επόμενες πέντε ημέρες οι ώρες παραμονής του κουταβιού στον χώρο παραμένουν οι ίδιες, όμως σταδιακά μειώνουμε το εμβαδόν που καλύπτουν οι εφημερίδες. Στόχος είναι να φτάσετε στα 2-3 ανοιχτά φύλλα εφημερίδας. Καλό θα ήταν, στην αρχή, να αφήνετε ένα λερωμένο φύλλο πάνω στα καθαρά, ώστε να βοηθήσετε το κουτάβι να οδηγηθεί στο σωστό σημείο.

Όταν φτάσει η μέρα που ο μικρός ή μικρή θα πηγαίνει ταχύτατα στην… τουαλέτα του, μπορείτε να μετακινήσετε τις εφημερίδες και να τις τοποθετήσετε σε οποιοδήποτε σημείο του σπιτιού επιθυμείτε.

2. Περιορισμός.

Ο τρόπος αυτός απαιτεί να έχετε καθημερινό ελεύθερο χρόνο, γιατί πρέπει να είστε «αγκαζέ» με το κουτάβι σας.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι τα κουτάβια δεν λερώνουν εκεί που κοιμούνται. Αυτή είναι η φύση τους. Αυτό εσείς μπορείτε να το εκμεταλλευτείτε.
Θα πρέπει να προμηθευτείτε ένα πλαστικό ή μεταλλικό κλουβί σε μέγεθος άνετου κρεβατιού. Το κλουβί δεν το χρησιμοποιούμε σαν τιμωρία, αλλά σαν κρεβάτι. Βάζετε, λοιπόν, μέσα σε αυτό κάτι μαλακό, για να είναι το ζωάκι σας άνετο (π.χ. ένα παιχνιδάκι) κι έπειτα τοποθετείτε τον μικρό σας φίλο. Το κλουβί σάς παρέχει και τη δυνατότητα να τον μεταφέρετε, κάθε φορά που αλλάζετε δωμάτιο, εφόσον το επιθυμείτε. Την πρώτη εβδομάδα βγάζετε το κουτάβι κάθε μία ώρα και το τοποθετείτε πάνω στην πάνα. Μένετε μαζί του περίπου 5-10 λεπτά και, μόλις λερώσει, το επαινείτε με ενθουσιασμό, παίζετε μαζί του και, αν θέλετε, του προσφέρετε περισσότερη ώρα ελευθερίας. Σε περίπτωση που δεν λερώσει, το επιστρέφετε στο κλουβάκι του. Ύστερα από μία ώρα το ξαναβγάζετε. Το κουτάβι κάνει την ανάγκη του περίπου 5-15 λεπτά αφού φάει.

Μετά τις 19:00 κατακρατούμε το νερό του, έτσι ώστε να περιορίσουμε την ποσότητα των πρωινών ούρων και την ανάγκη για ούρηση. Το κουτάβι, βεβαίως, θα πρέπει να έχει φάει και να έχει πιει νεράκι. Την τελευταία του έξοδο από το κλουβάκι – κρεβάτι του την παρέχουμε όσο αργότερα μπορούμε το βράδυ και όσο νωρίτερα μπορούμε το πρωί. Το διάστημα αυτό δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τις έξι ώρες για κουτάβια κάτω των τεσσάρων μηνών. Επίσης, τα κουτάβια που τρέφονται με ξηρά τροφή θα πρέπει να έχουν νερό στη διάθεσή τους για τουλάχιστον δύο ώρες μετά το γεύμα.

Με τον τρόπο αυτόν -του επαίνου τη σωστή στιγμή- το κουτάβι διδάσκεται με ευχάριστο τρόπο και χωρίς λάθη, πού πρέπει να λερώνει.