Σεπτέμβριος 2011, Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Μια άμορφη μάζα κείτεται στο έδαφος, πλημμυρισμένη στο αίμα. Το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να διακρίνει εύκολα, αν είναι έμψυχο ον ή άψυχο. Τελικά, είναι σκύλος. Και ζει!
Μεταφέρεται στον κτηνίατρο με ακατάσχετη αιμορραγία. Το ζώο φέρει τραύματα, όχι μόνον από μαχαιριές, αλλά και από σφαίρες, που έχουν καρφωθεί στο σώμα του. Μόνον ένα θαύμα θα το σώσει…
Η Διώνη, η σκυλίτσα που διασώθηκε από την κα Κατερίνα Παπαποστόλου, πάλεψε δύο ολόκληρα χρόνια για να επιστρέψει στη ζωή. Να επουλώσει τις πληγές της, σωματικές και ψυχικές.
Στη διάρκεια αυτών των ετών ο φόβος την κυρίευε. Και εκδηλωνόταν με επιθετικότητα. Εκπαιδεύτηκε και μεταμορφώθηκε σε έναν ισορροπημένο σκύλο. Σήμερα, το μόνο που μαρτυρά την κακοποίηση που βίωσε η Διώνη, είναι η απώλεια όρασης από το ένα της μάτι.
Εννέα χρόνια μετά, λοιπόν, η Διώνη… ζει και βασιλεύει. Μάλιστα, είναι «δασκάλα» του εκπαιδευτικού προγράμματος «Ζωο…φιλώντας μαθήματα άδολης αγάπης», εγκεκριμένου από το υπουργείο Παιδείας.
Πρόκειται για μια δράση της εθελοντικής Ομάδας Ζω.Ε.Σ (Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων, Ιδρυμάτων και Οργανισμών), η οποία ιδρύθηκε το 2015 από την εκπαιδευτικό – εκπαιδεύτρια σκύλων και συγγραφέα, Κατερίνα Παπαποστόλου. Μαζί με 100 εθελοντές έχουν επισκεφτεί περισσότερα από 500 σχολεία και έχουν συναντήσει περισσότερους από 250.000 μαθητές. Η Διώνη, μάλιστα, έχει βραβευτεί από φεστιβάλ εθελοντισμού.
«Τον Σεπτέμβρη του 2000 ξεκίνησα τα ταξίδια μου στα σχολεία ως δασκάλα. Και τότε ήρθα σε επαφή με τα εκπαιδευτικά προγράμματα, τα οποία μου τράβηξαν από την αρχή το ενδιαφέρον. Να φέρουμε στις τάξεις, μουσικές, χρώματα και παιδικά χαμόγελα. Τα χρόνια περνούσαν και μαζί τους και η εκπόνηση πολλών εκπαιδευτικών προγραμμάτων φιλοζωίας. Μάζευα συνεχώς υλικό, καθώς από μικρή είχα ως όραμα να μιλώ στους ανθρώπους για τα ζώα», μας αφηγείται η κα Παπαποστόλου.
Η Διώνη ήρθε στη ζωή της κας Παπαποστόλου για να της δώσει δύναμη να συνεχίσει: συνοδοιπόροι για έναν καλύτερο κόσμο, που θα σέβεται τα ζώα: «Η Διώνη πολέμησε με τους εφιάλτες της, συγχώρεσε, αγάπησε από την αρχή και άρχισε να αγωνίζεται για την εδραίωση της φιλοζωίας στα ελληνικά σχολεία. Η ιστορία της μοιάζει πολύ με αμέτρητες άλλες, δυστυχώς. Δεν είναι η μόνη, και δεν θα είναι, όσο όλοι εμείς οι εκπαιδευτικοί, κυρίως, δεν ενωνόμαστε με έναν κοινό σκοπό: τη διδαχή της άδολης αγάπης και της ενσυναίσθησης, σε κάθε μαθητή που συναντάμε σε όλη τη διδασκαλική μας πορεία. Για μένα η Διώνη αντιπροσωπεύει κάθε πλάσμα που δεν κατάφερα, λόγω συνθηκών, να βοηθήσω. Με κινητοποιεί κάθε στιγμή, να μην σταματώ να πολεμώ για έναν κόσμο, στον οποίο οι άνθρωποι θα σέβονται κάθε πλάσμα που συμβιώνει μαζί τους. Και θα είναι απόλυτα κατανοητό, πως ο πλανήτης δεν τους ανήκει, αλλά τον μοιράζονται με άλλους».
Η Διώνη και η κα Παπαποστόλου είναι οι φωνές «όλων εκείνων των πλασμάτων που φωνή δεν έχουν, μα έχουν νου, συναίσθημα, ψυχή, δικαιώματα. Νιώθουν, χαίρονται, λυπούνται, ελπίζουν, πεινούν, διψούν, φοβούνται και αγαπούν».
Σε σύντομο χρονικό διάστημα η Διώνη θα πιστοποιηθεί από το Γαλλικό Ινστιτούτο Ζωοθεραπείας ως σκύλος εκπαιδευτικής διαμεσολάβησης, και η κα Παπαστόλου ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής- ζωοθεραπεύτρια.
Όποιος επιθυμεί να βοηθήσει το έργο της εθελοντικής ομάδας, ή να ενταχθεί στην ομάδα, μπορεί να επισκεφτεί την ιστοσελίδα www.zwes.gr.