Αρκετοί σκύλοι, και μόνο που βλέπουν την είσοδο του κτηνιατρείου, νιώθουν να τους… λούζει κρύος ιδρώτας.
Η επίσκεψη στον κτηνίατρο είναι μία τρομακτική και αγχωτική εμπειρία.
Τους κυριεύει ο φόβος, και δεν μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση.
Ορισμένες αντιδράσεις/συμπεριφορές που εμφανίζουν, είναι συρρίκνωση σώματος και ουρά ανάμεσα στα σκέλια, τρέμουλο και γρύλισμα.
«Η επίσκεψη στον κτηνίατρο είναι αναγκαία. Ωστόσο, πολλές φορές δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Συχνά βλέπουμε ένα σκυλάκι να αρνείται, ακόμη και να πλησιάσει το κτηνιατρείο, καθώς δεν θέλει να ξαναζήσει όλες εκείνες τις δυσάρεστες εμπειρίες που έζησε την τελευταία φορά που επισκέφτηκε τον κτηνίατρο», λέει ο εκπαιδευτής σκύλων, Πέτρος – Εμμανουήλ Μητσάκος.
Γιατί, όμως, τού ήταν δυσάρεστες;
Ο σκύλος μας, όπως εξηγεί ο κ. Μητσάκος, μπήκε σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον: τον τοποθετήσαμε στο μεταλλικό τραπέζι εξέτασης και τον αναγκάσαμε να μείνει ακίνητος απέναντι σε έναν άγνωστο άνθρωπο, ο οποίος τον άγγιζε σε διαφορά σημεία του σώματός του και, ίσως, κρατούσε κάποια παράξενα αντικείμενα. Για παράδειγμα, κάποια ένεση.
Πολύ σημαντική είναι για τον σκύλο και η συμπεριφορά που έχει ο κηδεμόνας του, καθώς «μπορεί ο ιδιοκτήτης που στεκόταν από πάνω του, όχι μόνο να μην του ενέπνεε σιγουριά και ασφάλεια, αλλά και να του μετέδιδε τη δική του νευρικότητα και το άγχος του για την όλη διαδικασία.
Όλα αυτά διογκώνονται όταν ο σκύλος μας βρεθεί σε μειονεκτική, ή απειλητική θέση. Τότε αντιδρά με ένταση, που σημαίνει ότι μπορεί να δείξει, απλώς, τα δόντια του, ή να εκδηλώσει επιθετικότητα, απειλώντας τη σωματική ακεραιότητα του κτηνιάτρου, αλλά και του ιδιοκτήτη», τονίζει ο εκπαιδευτής σκύλων και προσθέτει: «όταν ένας ιδιοκτήτης έχει να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις, μπορεί να αποφεύγει τις επισκέψεις στον κτηνίατρο, ενώ υπό κανονικές συνθήκες θα τις πραγματοποιούσε.
Από την άλλη, δεν διευκολύνουμε τον κτηνίατρο ως προς την εξέταση του σκύλου μας».
Πώς, όμως, θα μπορούσαν να αποφευχθούν όλα αυτά από την αρχή;
Ο εκπαιδευτής σκύλων, Πέτρος – Εμμανουήλ Μητσάκος
Η πρόληψη είναι το «κλειδί» γι΄αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση που βιώνει ο σκυλάκος. «Δεν περιμένουμε να συμβεί κάτι για να το διορθώσουμε. Διαμορφώνουμε τις συνθήκες, έτσι ώστε να μη συμβεί», συμβουλεύει ο κ. Μητσάκος.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Ο εκπαιδευτής σκύλων προτείνει τα εξής:
• Επισκεπτόμαστε συχνά το κτηνιατρείο με το κουτάβι μας. Παραμένουμε στον χώρο αναμονής για περίπου τρία λεπτά και φροντίζουμε, ο μικρός μας να περάσει όμορφα, απασχολώντας τον με κάτι που του αρέσει.
• Ζητάμε από τον κτηνίατρο να έρθει σε επαφή μαζί του, να τον χαϊδέψει, να γνωριστούν, χωρίς να γίνει κάποια κτηνιατρική πράξη.
• Εξοικειώνουμε το κουτάβι μας με τον χώρο εξέτασης: το τοποθετούμε στο μεταλλικό τραπέζι εξέτασης για μισό λεπτό και του προσφέρουμε, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, τις αγαπημένες του λιχουδιές.
• Φροντίζουμε να έχουμε μάθει στον σκύλο μας να φοράει φίμωτρο με ευχαρίστηση, χωρίς να πιέζεται και να αγχώνεται. Έτσι, το φίμωτρο θα μπορούμε να το χρησιμοποιούμε σε περιπτώσεις που κρίνουμε ότι χρειάζεται.
• Πολύ σημαντικό είναι, να είμαστε σε θέση να χειριστούμε τον σκύλο μας. Να έχουμε αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης και να νιώθουμε άνετα, όπως και εκείνος, όταν τον αγγίζουμε σε όλα τα σημεία του σώματός του.
Για να αλλάξουμε τις αρνητικές ή τραυματικές εμπειρίες του σκύλου μας, που συνδέονται με τον κτηνίατρο, όπως λέει ο κ. Μητσάκος, απαιτείται η βοήθεια ενός εκπαιδευτή και αρκετή δουλειά και επιμονή.
Τέλος, ο κ. Μητσάκος αναφέρει: «Ο σκύλος μας δεν γνωρίζει ότι τον πηγαίνουμε στον κτηνίατρο επειδή θέλουμε το καλό του. Δεν ξέρει τι είναι κτηνίατρος.
Γι’ αυτό, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να του δείξουμε πως πηγαίνουμε σε ένα ευχάριστο μέρος».
Διαβάστε επίσης
