Είναι κάποιες σκυλο-φάτσες που διαφυλάσσουν «με νύχια και με δόντια» ό,τι έχουν στην κατοχή τους.
Μπορεί να είναι το φαγητό τους, ακόμα και το παιχνίδι τους.
Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που ο σκύλος γρυλίζει και στον ίδιο του τον κηδεμόνα.
«Σε πολλούς κηδεμόνες έχει τύχει να τους γρυλίσει ο σκύλος τους όταν πλησιάζουν το φαγητό του, όταν του παίρνουν το παιχνίδι, και σε πολλές άλλες περιπτώσεις.
Τότε, πολλοί αρχίζουν να ανησυχούν και να αναρωτιούνται τι πρέπει να κάνουν», λέει ο θετικός εκπαιδευτής σκύλων, Σοφοκλής Μακρινός, και καθησυχάζει τους κηδεμόνες, καθώς ενημερώνει ότι το γρύλισμα είναι από τις πιο παρεξηγημένες συμπεριφορές του σκύλου.
«Πολλές φορές ακούμε διάφορες συμβουλές, όπως ότι ποτέ δεν πρέπει να αφήνουμε τον σκύλο μας να μας γρυλίζει, επειδή χαλάει η «ιεραρχία» της αγέλης.
Ότι πρέπει πάντα εμείς να είμαστε οι αρχηγοί, και ποτέ να μην επιτρέπουμε στον σκύλο μας να το αμφισβητεί», αναφέρει ο κ. Μακρινός.
Τι ισχύει για το γρύλισμα;
Πριν απαντηθεί αυτό το ερώτημα, ο κ. Μακρινός αποσαφηνίζει ότι η θεωρία της αγέλης, και του αρχηγού της αγέλης, έχει καταρριφθεί από τον ίδιο τον DavidMech, τον επιστήμονα, δηλαδή, που την εισήγαγε.
Όπως αποδεικνύεται, μια αγέλη λύκων απαρτίζεται από μια οικογένεια και έχει δύο αρχηγούς: τη μητέρα και τον πατέρα.
Στους σκύλους φαίνεται ότι η ιεραρχία είναι κυκλική. Δηλαδή, εναλλάσσεται μεταξύ σκύλων ανάλογα με την κατάσταση, και ποτέ δεν αφορά ανθρώπους.
Άρα, καταλήγει ο κ. Μακρινός, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε ότι οι σκύλοι προσπαθούν να μας επιβληθούν.
Τι σημαίνει το γρύλισμα;
Αρχικά, ο κ. Μακρινός εξηγεί ότι οι σκύλοι, για να απομακρύνουν ένα στρεσογόνο ερέθισμα που τους παρουσιάζεται, έχουν το δάγκωμα ως τελευταία επιλογή, γιατί δαγκώνοντας ρισκάρουν να τραυματιστούν και οι ίδιοι.
«Έτσι, έχουν αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας, γνωστό ως σήματα ηρεμίας.
Τα σήματα αυτά είναι κλιμακούμενα, και το δάγκωμα είναι στην κορυφή της κλίμακας αυτής.
Το γρύλισμα είναι μια προειδοποίηση του σκύλου ότι ΔΕΝ θέλει να δαγκώσει.
Έτσι, εμείς πρέπει να το σεβαστούμε και ποτέ δεν πρέπει να τον μαλώσουμε.
Μαλώνοντάς τον, το μόνο που μαθαίνουμε στον σκύλο μας είναι ότι δεν έχει νόημα να γρυλίζει ως προειδοποίηση, άρα πρέπει να περάσει κατευθείαν στο δάγκωμα.
Ένας σκύλος που γρυλίζει, είναι ένας σκύλος που επικοινωνεί. Διαφορετικά, με το πρώτο στρεσογόνο ερέθισμα, θα δάγκωνε», διευκρινίζει ο θετικός εκπαιδευτής.
Επιπλέον, αναφέρει και μερικά άλλα, πιο ήπια σήματα ηρεμίας, όπως το έντονο λαχάνιασμα, το γλείψιμο μουσούδας, η αποστροφή κεφαλιού ή σώματος, και πολλά άλλα.
Επισημαίνει ότι οι κηδεμόνες οφείλουν να μελετήσουν τη γλώσσα αυτή, έτσι ώστε να είναι σε θέση να γνωρίζουν τι προσπαθεί να τους «πει» ο σκύλος τους σε κάθε περίπτωση.
«Έτσι, όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο, το γρύλισμα είναι ένα θετικό σημάδι, καθώς ο σκύλος μας δεν θέλει να επιτεθεί. Διαφορετικά, δεν θα έκανε καμιά προσπάθεια επικοινωνίας, και με το πρώτο ερέθισμα που του προκαλούσε στρες, θα δάγκωνε.
Μια άλλη περίπτωση γρυλίσματος, που μπορεί να συμβεί στην καθημερινότητά μας, είναι στη βόλτα.
Όταν πιέζουμε τον σκύλο μας να μυριστεί με έναν άλλον, παρόλο που αυτός μας δείχνει ότι δεν θέλει, είναι αρκετά πιθανό να αρχίσει να γρυλίζει.
Τότε, πολλοί κηδεμόνες πέφτουν στην παγίδα τού να μαλώσουν τον σκύλο τους.
Έτσι, ο σκύλος κάνει την εξής -και μόνο- σύνδεση: «είδα τον άλλον σκύλο και τότε έγινε κάτι αρνητικό» (του φώναξε ο φροντιστής του). Άρα, την επόμενη φορά θα αντιδράσει ακόμα πιο έντονα για να απομακρύνει τον σκύλο που του προκάλεσε μια τέτοια αρνητική εμπειρία», υπογραμμίζει ο κ. Μακρινός και προσθέτει ότι: «Πρέπει πάντα να σεβόμαστε την επιθυμία του σκύλου μας, το να μην επιθυμεί να συναναστρέφεται με όποιον σκύλο βλέπουμε. Και όταν έρχεται σε επαφή, να έχουμε πάντα χαλαρό το λουρί και να είναι μια ωραία εμπειρία».
Τι κάνουμε όταν γρυλίσει ο σκύλος μας
Εξαρτάται από την περίπτωση, διευκρινίζει ο θετικός εκπαιδευτής και δίνει για παράδειγμα το γρύλισμα όταν πλησιάζουμε το φαγητό του.
«Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να του επιβληθούμε και να του το πάρουμε.
Δεν πρέπει ποτέ να τον ξαναενοχλήσουμε όταν τρώει, και σε συνεργασία με έναν εκπαιδευτή να του κάνουμε κάποιες ασκήσεις εμπιστοσύνης, έτσι ώστε ο σκύλος μας να καταλάβει ότι δεν είναι κακό να τον πλησιάζουμε την ώρα που τρώει. Και ότι, αν μας αφήσει να το κάνουμε, θα του συμβούν θετικά πράγματα», συμβουλεύει ο κ. Μακρινός και καταλήγει ότι: «Σίγουρα, το να μας γρυλίζει ο σκύλος μας είναι μια άσχημη εμπειρία, αλλά πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι έχει κάθε δικαίωμα να μας γρυλίσει, καθώς γι’ αυτόν είναι ένας τρόπος επικοινωνίας.
Το «κλειδί» για να μην κλιμακωθεί αυτή η συμπεριφορά είναι να το σεβαστούμε, να χτίσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης και, αν χρειαστεί, να συνεργαστούμε με έναν εκπαιδευτή για να επιλυθεί το ζήτημα».
Ο κύριος Σοφοκλής Μακρινός γεννήθηκε στην Αθήνα και το 2014 πέρασε μέσω Πανελλήνιων στο Τμήμα Μηχανικών Αντιρρύπανσης στην Κοζάνη. Εκεί υιοθετεί τον πρώτο του σκύλο, τον Σαμ, και χάρη σε αυτόν μπαίνει ενεργά στον χώρο του εθελοντισμού, συνειδητοποιώντας ότι η αγάπη του για τα ζώα είναι μεγαλύτερη από οτιδήποτε άλλο. Έτσι, αποφασίζει να αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό και σπουδάζει θετικός εκπαιδευτής στη σχολή Dogfully της Εριέττας Καραμπέτσου, από την οποία και αποφοίτησε.
Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στη γνωσιακή λειτουργία του σκύλου στοΠανεπιστήμιο Duke (Dog Emotion and Cognition by Duke University), όπως και μαθήματα στη συμπεριφορά και ευζωία του συγχρόνου κατοικίδιου στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου (Animal Behavior and Welfare by the University of Edinburgh). Τέλος, έχει παρακολουθήσει σεμινάριο παροχής πρώτων βοηθειών στον σκύλο.
Διαβάστε επίσης