Τα «βελάκια» από χόρτα που εκσφενδονίζαμε κρυφά ως παιδιά, σημαδεύοντας την πλάτη φίλων και περαστικών, προκειμένου να καρφωθούν στην μπλούζα τους, δεν είναι τόσο αθώα για τον σκύλο σας. Η αιχμηρή τους άκρη καρφώνεται στο τρίχωμα του σκύλου και μπορεί να διεισδύσει στο δέρμα του.
Γι’ αυτό, η κτηνίατρος, Ειρήνη Μαθιουδάκη, μας ενημερώνει και μας συμβουλεύει:
Αγανό είναι ο ανεπιθύμητος «επισκέπτης» στο αυτί και στα δάκτυλα των τετράποδων φίλων μας κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς, κυρίως, μήνες, δηλαδή όταν τα χλωρά χόρτα γίνονται ξερά.
Τι είναι το άγανο;
Είναι η κορυφή από το στάχυ του κριθαριού, σιταριού, βρώμης κ.λπ, που είναι αιχμηρή μπροστά και στο πλάι έχει «μουστάκια».
Θα μπορούσαμε να το θυμηθούμε σαν αθώο «όπλο» – παιχνίδι στα χέρια των παιδιών στην ύπαιθρο. Στα χρόνια της αθωότητας, που το πέταγαν σαν «βελάκι» στην πλάτη των αμέριμνων φίλων τους και καρφωνόταν στα μπλουζάκια τους, για να τους πειράζουν οι υπόλοιποι.
Το άγανο είναι το άκρο του σταχυού
Ενδείξεις
Αυτή, λοιπόν, την ιδιότητα έχει το στάχυ: να χώνεται εύκολα και να προωθείται γρήγορα στο αυτί του σκύλου μας, που ανυποψίαστος βυθίζει το κεφάλι του σε αποξηραμένη και χλωρή βλάστηση, κατά τη διάρκεια της βόλτας του στα πάρκα και στην εξοχή, προκειμένου να πάρει μυρωδιά από φύση. Και, ξαφνικά, γέρνει το κεφάλι του στο πλάι, προσπαθώντας με το πόδι να ξύσει το αυτί του. Πιθανόν και να κλαψουρίζει.
Τι πρέπει να κάνετε
Ασχοληθείτε αμέσως μαζί του. Ψάξτε το αυτί του, όσο μπορείτε και βλέπετε. Εξετάστε το πτερύγιο (μέσα – έξω) και τον ακουστικό πόρο. Μπορεί το άγανο να είναι μπροστά και να το βγάλετε αμέσως. Μη βάλετε υγρά και ωτικές σταγόνες για ανακούφιση. Αν δεν το εντοπίσετε, επικοινωνήστε αμέσως με τον κτηνίατρο. Εκείνος θα τον απαλλάξει γρήγορα από τον επικίνδυνο επισκέπτη κι έτσι θα αποφύγετε μελλοντικές ταλαιπωρίες.
Μην ξεχνάτε, πως οι ράτσες με κρεμασμένα και τριχωτά αυτιά είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό το «ατύχημα».
Αυτά τα μικρά «πυραυλάκια» θα τα δούμε πολύ συχνά και στα δάκτυλα, κυρίως ανάμεσα, των τριχωτών μας φίλων.
Συνεχές γλείψιμο στις περιοχές αυτές, μπορεί να είναι ένδειξη μιας τέτοιας επίθεσης από τον ύπουλο εχθρό.
Επειδή η πρόληψη σώζει, φροντίστε να ελέγχετε τις κινήσεις και τις βόλτες του φίλου σας και αποφεύγετε τις περιηγήσεις σε περιοχές με ξερά, αλλά και χλωρά που «καίνε» μαζί τους».
