Από τα πιο αγαπημένα ζώα συντροφιάς είναι ο σκύλος και η γάτα.
Δύο διαφορετικά πλάσματα, που πολλοί κηδεμόνες ζώων συντροφιάς επιθυμούν να τα κάνουν συγκάτοικους.
Δεν είναι ακατόρθωτο να συνυπάρξουν κάτω από την ίδια στέγη, ο σκύλος και η γάτα, όμως χρειάζεται προσοχή όταν το νέο μέλος της οικογένειας θα φτάσει στο σπίτι.
Η γνωριμία τους πρέπει να γίνει σταδιακά, και οι κηδεμόνες θα πρέπει να διαθέσουν χρόνο και να έχουν υπομονή, έτσι ώστε να διασφαλίσουν μία ομαλή συγκατοίκηση.
Το γιατί ο ένας βλέπει τον άλλον με μισό μάτι, έχει εξήγηση. «Προέρχονται από δύο διαφορετικούς κόσμους, οι οποίοι όμως έχουν ένα κοινό: και οι δύο, ο σκύλος και η γάτα, έχουν το ένστικτο του κυνηγού.
Έχουν, όμως, διαφορετική «γλώσσα σώματος», δηλαδή ο τρόπος που επικοινωνεί το κάθε είδος διαφέρει. Για παράδειγμα, η γάτα όταν δείχνει φιλική διάθεση ανοιγοκλείνει τα μάτια. Ο σκύλος δεν το έχει στη δική του γλώσσα, όπως δεν έχει και το κοίταγμα μέσα στα μάτια, που είναι «λαλιά» της γάτας.
Επίσης, φύση περίεργη, ο σκύλος θα πάει προς τη γάτα για να τη γνωρίσει, αλλά εκείνη δεν θέλει να την πλησιάζουν άγνωστοι. Έχει άλλον τρόπο προσέγγισης. Η γάτα πρέπει να έρθει σε σένα, ή να την προκαλέσεις με παιχνίδι, ή φαγητό. Θέλει τον χρόνο της για να την πλησιάσεις.
Ακόμα και το παιχνίδι τους διαφέρει. Και αν μιλάμε για ένα σκύλο με μεγάλο σωματότυπο, τότε θα πρέπει να μάθει πώς να παίζει με τη γάτα. Η γάτα, από την άλλη, βγάζει νύχια την ώρα του παιχνιδιού. Παράλληλα, ο σκύλος δεν πρέπει να δει τη γάτα ως «μπάλα», επειδή κινείται γρήγορα, και να αρχίσει να την κυνηγάει, γιατί μπορεί να του ξυπνήσουν πιο βίαια ένστικτά», τονίζει η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ανθή Αγγελικάκη.
Η συμβίωση είναι πιο εύκολη, εάν το ένα από τα δύο είναι μικρό, ή αν μεγαλώσουν μαζί, λέει η κυρία Αγγελικάκη και εξηγεί ότι τα μωρά δεν έχουν τόσες φοβίες, γι’ αυτό είναι πιο εύκολο να πλησιάσει το ένα το άλλο και να αντιληφθούν τη «γλώσσα του σώματος», που δεν είναι κοινή.
Επίσης, μεγάλη σημασία έχει η ιδιοσυγκρασία του σκύλου μας.
Αν έχουμε έναν σκύλο αρκετά ήρεμο, φιλικό και κοινωνικό, πιο εύκολα θα δεχτεί τη γάτα.
«Εξίσου σημαντικό είναι, ο σκύλος μας να γνωρίζει κάποιες εντολές, όπως το «Κάτσε» και το «Μείνε».
Από την άλλη, η γάτα μας θα πρέπει να είναι κοινωνική και ήρεμη (να μην τρέχει συνεχώς πάνω – κάτω και να προκαλεί τον σκύλο να την κυνηγήσει). Αυτός ο χαρακτήρας της γάτας μπορεί να συμβιώσει με οποιοδήποτε σκύλο, εκτός από εκείνον που έχει πολύ παιχνιδιάρικη διάθεση.
Σε κάθε περίπτωση, ένας από τους δύο θα πρέπει να είναι πιο χαμηλών τόνων. Ή και οι δύο, που είναι το ιδανικό για ιδανική συμβίωση, επισημαίνει η κυρία Αγγελικάκη και συμπληρώνει: «Ένα ηλικιωμένο με ένα νεαρό ζωάκι μπορεί να μην τα βρουν τόσο εύκολα, γιατί το μικρό θα θέλει να παίζει, ενώ το μεγαλύτερο θέλει την ησυχία του. Καλό είναι να παίζουμε με το μικρό όταν δεν είναι μπροστά το μεγάλο».
Αν, όμως, και τα δύο είναι παιχνιδιάρικα, σύμφωνα με τη θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, θα πρέπει και οι δύο να έχουν μάθει τα όριά τους, και οι κηδεμόνες να είναι αυστηροί στην τήρησή τους.
«Δηλαδή, εάν βλέπουμε το παιχνίδι τους να γίνεται έντονο, και ο σκύλος υπάρχει περίπτωση να την πονέσει, η γάτα βγάζει νύχια, ή ακόμα αρχίζει να βγάζει ήχους, ή του… ρίχνει φάπες που μπορεί να ιντριγκάρουν τον σκύλο, επεμβαίνουμε και διακόπτουμε το παιχνίδι τους. Γιατί μπορεί να χαλάσει τη σχέση τους, ή να γίνει καυγάς, ακόμα και ατύχημα.
Ο σκύλος πρέπει να μάθει να ελέγχει τη δύναμή του και να καταλαβαίνει τα σημάδια της γάτας, όπως και εκείνη.
Όταν, λοιπόν, βλέπουμε να δυσανασχετούν, τους χωρίζουμε και τους οδηγούμε σε ξεχωριστά δωμάτια, ή crate – όχι ως τιμωρία, τους το έχουμε μάθει.
Για να εκτονωθεί ο σκύλος, μπορούμε να παίξουμε μαζί του στο δωμάτιο του, ή να τον βγάλουμε μια βόλτα, και όταν επιστέψουμε να είναι ήρεμος», εξηγεί η κυρία Αγγελικάκη.
Η πρώτη μέρα
«Όταν φέρουμε στο σπίτι το νέο μέλος της οικογένειας, το πηγαίνουμε κατευθείαν στο δωμάτιο που έχουμε αποφασίσει ότι είναι γι’ αυτό και κλείνουμε την πόρτα. Εάν το νέο μέλος είναι η γάτα, ο σκύλος θα πηγαίνει να τη μυρίζει, και η γάτα θα αισθάνεται ασφάλεια.
Αν δεν του διαθέσουμε δωμάτιο, τότε το βάζουμε σε crate που έχουμε φροντίσει να καλύψουμε με ένα σεντόνι, και το πηγαίνουμε σε ένα απομονωμένο και ήσυχο σημείο του σπιτιού.
Κατά την πρώτη ημέρα αποφεύγουμε την οπτική επαφή μεταξύ του σκύλου και της γάτας.
Αν το νέο μέλος είναι γάτα, τότε το crate πρέπει να έχει εκείνες τις διαστάσεις, έτσι ώστε να μπορούμε να τοποθετήσουμε την αμμολεκάνη, το κρεβατάκι και τα μπολ, αλλά και να της επιτρέπει να κινείται.
Κατάλληλη θέση είναι να το τοποθετήσουμε πάνω σε ένα τραπέζι.
Δίνουμε τον χρόνο στο νέο μέλος να ηρεμήσει.
Οι διαστάσεις του crate ισχύουν και για τον σκύλο. Δηλαδή, πρέπει να χωρούν το κρεβατάκι του και τα μπολ, και να μπορεί να κινείται.
Από την πρώτη στιγμή βοηθάει η ανταλλαγή μυρωδιάς.
Επίσης, μπορούμε να αφήσουμε σε κάποιο ουδέτερο μέρος την κουβέρτα της γάτας για να τη μυρίσει ο σκύλος, στην περίπτωση που ο σκύλος είναι το παλαιό μέλος», αναφέρει η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων.
Οι πρώτες ημέρες γνωριμίας
Η πρώτη οπτική επαφή γίνεται τη δεύτερη ημέρα, και χρειάζεται ειδικό χειρισμό.
«Από την επόμενη μέρα, και για όσο χρειαστεί, τους φέρνουμε σε οπτική επαφή. Ξεσκεπάζουμε το crate, ή ανοίγουμε την πόρτα του δωματίου, στην οποία, όμως, έχουμε τοποθετήσει προστατευτική πόρτα.
Σε αυτό το σημείο τους ταΐζουμε ταυτόχρονα με λιχουδιές, ή ξηρά τροφή, ή κάτι που τους αρέσει. Λίγο στο έναν, λίγο στον άλλον. Αυτό που θέλουμε, είναι καλή αντίδραση. Να παραμένουν ήρεμοι.
Επίσης, δίνεται η δυνατότητα και στα δύο να βλέπουν το ένα το άλλο και να μυρίζονται.
Αυτό το κάνουμε δυο έως τέσσερις φορές την ημέρα. Μετά ο καθένας πάει στον χώρο του.
Εννοείται, ότι αφιερώνουμε προσωπικό χρόνο και στα δύο, και φροντίζουμε το νέο μέλος να μην επηρεάσει την καθημερινότητα του παλαιού.
Όταν και οι δύο, στη θέα του άλλου μέσα από τα κάγκελα, παραμένουν ήρεμοι, και δεν έχουμε καμία ανεπιθύμητη συμπεριφορά για μισή ώρα, τότε γίνεται η «απελευθέρωση».
Κρατάμε τον σκύλο στο λουρί και η γάτα βρίσκεται στον χώρο. Εάν η γάτα είναι το πρώτο μέλος, έχει μάθει να ανεβαίνει σε ψηλά σημεία του σπιτιού στην περίπτωση που θέλει να κρατήσει απόσταση. Εάν, όμως, η γάτα είναι το νέο μέλος, τότε έχουμε φροντίσει να εφοδιαστούμε με γατο-δέντρο, για να μπορεί να έχει δίοδο διαφυγής.
Η συνάντησή τους θα έχει διάρκεια μισής ώρας, δύο έως τέσσερις φορές την ημέρα.
Μετά, το νέο μέλος επιστρέφει στο χώρο του.
Όταν δούμε ότι αντιδρούν ήρεμα στις συναντήσεις τους, και ότι η γάτα δεν προκαλεί τον σκύλο με πειράγματα, αλλά και εκείνος δεν έχει την τάση να την κυνηγήσει, τότε του αφαιρούμε το λουρί.
Είναι σημαντικό, ο σκύλος να ακούει το «Stop» ή το «Έλα», στην περίπτωση που θέλει να κυνηγήσει τη γάτα.
Οι πρώτες συναντήσεις χωρίς λουρί θα πρέπει να είναι ολιγόλεπτες, ή να διαρκούν όσο παραμένουν ήρεμοι. Εάν βγάλουμε το λουρί και ο σκύλος αρχίσει να αντιδρά με τρόπο που δεν θέλουμε, τότε τον βάζουμε στο λουρί, διακόπτουμε τη συνάντηση και κάνουμε κάτι άλλο μαζί του. Τον πηγαίνουμε, για παράδειγμα, μια βόλτα.
Τον χρόνο που τους φέρνουμε σε επαφή στον ίδιο χώρο και χωρίς περιορισμούς, τον αυξάνουμε σταδιακά.
Από το ένα βήμα στο άλλο πηγαίνουμε μόνον εφόσον δεν έχουμε κανένα ανεπιθύμητο περιστατικό.
Το νέο μέλος παραμένει στον χώρο του, και καλό είναι πάντα ο καθένας να έχει τον δικό του χώρο.
Και όταν απουσιάζουμε, ή δεν μπορούμε να τους επιβλέπουμε, να αποσύρονται εκεί», επισημαίνει η κυρία Αγγελικάκη.
Θα είναι μια σχέση που θα υπάρχουν καλές στιγμές, αλλά και εντάσεις, λέει η κυρία Αγγελικάκη και γι’ αυτό «θα πρέπει να είμαστε πάντα σε εγρήγορση για να λυθεί τυχόν πρόβλημα και για να μην παγιωθεί μια κατάσταση.
Δεν τιμωρούμε και δεν μαλώνουμε, δείχνοντάς τους ότι φταίνε, ότι έκαναν κάτι κακό. Αυτές οι συμπεριφορές μας θα τους προκαλέσουν επιπλέον άγχος.
Ακόμη, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι μπορεί να ξεσπάσει καυγάς μεταξύ τους από έναν εξωτερικό παράγοντα, όπως είναι, για παράδειγμα, μια μύγα. Να μπει μια μύγα στο σπίτι, και να την κυνηγούν και οι δύο. Και, επειδή δεν μπορούν να την πιάσουν, να καυγαδίσουν μεταξύ τους.
Γι΄ αυτό, παρατηρώντας τη «γλώσσα του σώματος», μπορούμε να καταλάβουμε πώς μπορεί να εξελιχθεί μια κατάσταση και να την σταματήσουμε πριν γίνει καυγάς. Και να στρέψουμε την προσοχή τους σε κάτι άλλο.
Επίσης, η στείρωση και των δύο θα μπορούσε να βοηθήσει, καθώς μειώνονται οι ορμόνες και, έτσι, ελαχιστοποιούνται οι καυγάδες.
Τι δεν πρέπει να κάνουμε
Τέλος, η κυρία Ανθή Αγγελικάκη, για να αποφεύγονται οι τσακωμοί, προτείνει τα εξής: «Δεν αφήνουμε φαγητά κάτω, ούτε παιχνίδια, ειδικά εάν ο ένας από τους δύο είναι κτητικός.
Όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο, δεν δείχνουμε ενδιαφέρον μόνον για τον έναν, αλλά πάντα διαθέτουμε προσωπικό χρόνο για τον καθέναν ξεχωριστά».
Η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ανθή Αγγελικάκη
▪ Η κυρία Ανθή Αγγελικάκη είναι απόφοιτη της Σχολής StarDogs Trainers Academy, εμπλουτίζει συνεχώς τις γνώσεις της ως προς την εκπαίδευση και τη συμπεριφορά των ζώων συντροφιάς, ενώ τον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τον εθελοντισμό, τον αθλητισμό και τη ζωγραφική. Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάρτη του 1989 και από την παιδική της ηλικία μεγάλωνε με γάτες.
Όταν ήταν 22 χρονών διέσωσε και υιοθέτησε αδέσποτο σκύλο, που ήταν σοβαρά χτυπημένος από αυτοκίνητο. Και εκείνη ήταν η στιγμή που αποφάσισε να αφοσιωθεί και στους σκύλους.
