Υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές του σκύλου που μαρτυρούν ότι η υγεία του δεν είναι καλή. Και δείχνουν ότι έχει πρόβλημα με τους περιπρωκτικούς σάκους.
Η επίσκεψη στον κτηνίατρο είναι απαραίτητη, όπως και η σωστή διατροφή που θα βοηθήσει τον σκυλάκο μας να ξεπεράσει την πάθησή του.
«Μια χαρακτηριστική εικόνα σκύλου είναι να ακουμπά τον ποπό του κάτω και να τρίβεται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο: μετακινεί το σώμα του, με τα μπροστινά του πόδια, σαν να προσπαθεί να καθαριστεί. Όταν οι σκύλοι δείχνουν τέτοια συμπεριφορά, συνήθως, έχουμε να κάνουμε με ασθένεια των περιπρωκτικών αδένων. Και δεν είναι μόνον αυτό το σύμπτωμα», λέει η κυρία Ελένη Παλαιολογοπούλου, σύμβουλος διατροφής σκύλου και γάτας.
Ποια είναι τα βασικά συμπτώματα
Σύμφωνα με την κυρία Παλαιολογοπούλου, τα κύρια συμπτώματα είναι:
1. σκούπισμα και σούρσιμο του πρωκτού στο δάπεδο
2. έντονο γλείψιμο και δάγκωμα της γύρω από τους αδένες περιοχής
3. ο σκύλος μας κάθεται άβολα και με δυσκολία όταν ακουμπά τον ποπό του
4. διάρροια, δυσκοιλιότητα, δυσοσμία
5. τεινεσμός (επώδυνη αφόδευση)
Τι είναι οι περιπρωκτικοί αδένες
«Οι περιπρωκτικοί αδένες, ή ακόμα καλύτερα σάκοι, βρίσκονται κοντά στο πρωκτικό άνοιγμα του σκύλου. Είναι δύο σάκοι, οι οποίοι αδειάζουν στον πρωκτικό αυλό και περιέχουν περίπου 88% νερό, μαζί με οργανικά και ανόργανα στοιχεία.
Η έντονη μυρωδιά του υγρού που υπάρχει στους αδένες, εξυπηρετεί τα αρχέγονα ένστικτα του σκύλου, καθώς όταν αδειάζουν κατά την αφόδευση το περιεχόμενο που υπάρχει στις σακούλες στον πρωκτικό σωλήνα, με τα κόπρανα μαρκάρουν την περιοχή τους. Όπως κάνουν και με την ούρηση.
Έτσι γνωστοποιούν την παρουσία τους, ώστε να ειδοποιήσουν τους άλλους σκύλους, ή άλλα ζώα.
Όταν ο σκύλος μας φτάσει να έχει κάποιο από τα συμπτώματα που αναφέραμε, θα πρέπει να δούμε αν υπάρχει πρόβλημα με αυτούς τους αδένες. Δηλαδή, αν οι αδένες έχουν μπλοκάρει, εγκλωβίζουν το υγρό περιεχόμενο, και δεν μπορεί να διοχετευτεί στον πρωκτικό σωλήνα.
Μπορεί, επίσης, να έχουν επιμολυνθεί, που σημαίνει ότι θα χρειαστεί κάποια κτηνιατρική γνωμάτευση.
Αυτό που, συνήθως, κάνουν οι κτηνίατροι είναι να αδειάζουν με το χέρι τους σάκους, έτσι ώστε να ανακουφιστεί η περιοχή. Και αν υπάρχει μόλυνση, δίνουν αντιβίωση.
Να αναφέρουμε εδώ ότι δεν υπάρχει κάποια προδιάθεση συγκεκριμένου τύπου σκύλου. Όλοι οι σκύλοι μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα.
Ωστόσο, σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο «research gate», τα Λαμπραντόρ ήταν από τις ράτσες εκείνες που παρουσίαζαν αρκετά τέτοια προβλήματα», τονίζει η κυρία Παλαολογοπούλου.
Οι λόγοι που νοσεί ο σκύλος
Δεν είναι λίγες οι αιτίες που ένας σκύλος φτάνει στο σημείο να παρουσιάσει μια ασθένεια στους περιπρωκτικούς αδένες. Μπορεί να οφείλεται σε φάρμακα, στις τοξίνες και τις περιβαντολλογικές αλλεργίες, όπως και στα εμβόλια, στον υποθυρεοειδισμό, στην παχυσαρκία, αλλά και στα σκουλήκια και τα παράσιτα, όπως αναφέρει η σύμβουλος διατροφής σκύλου και γάτας, και τονίζει τη λάθος διατροφή.
«Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην ισορροπία και στον φυσικό καθαρισμό των αδένων, γιατί όσο οι αδένες ή οι σάκοι είναι ανοιχτοί -και όχι μπλοκαρισμένοι- και η σύσταση του περιεχομένου τους είναι αρκετά υγρή, έτσι ώστε να μπορεί να διοχετευτεί πιο εύκολα στον πρωκτικό σωλήνα, ο σκύλος σας δεν θα έχει κάποιο πρόβλημα.
Τα προβλήματα ξεκινούν όταν μπλοκάρουν οι αδένες, καθώς δεν επιτρέπουν στο περιεχόμενο να αδειάσει. Ιδίως όταν δεν υπάρχει αρκετή πίεση από τη σύσταση των κοπράνων, έτσι ώστε να πιέσουν τους αδένες να αδειάσουν.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύεται παχύρευστο υγρό, το οποίο δημιουργεί μια επώδυνη κατάσταση στον σκύλο μας. Κι αυτό είναι που τον αναγκάζει να προσπαθεί να ανακουφιστεί με τη συμπεριφορά που περιγράψαμε».
Ποια είναι η κατάλληλη διατροφή
Όπως εξηγεί η κυρία Παλαιολογοπούλου, η διατροφή που βοηθά τον σκύλο είναι εκείνη που περιέχει αρκετή υγρασία και συστατικά τα οποία θα προσθέσουν όγκο στα κόπρανα. Γιατί τα πολύ μαλακά κόπρανα δεν έχουν την ικανότητα να πιέσουν τους αδένες, ώστε να τους αδειάσουν.
«Η δίαιτα θα πρέπει να διευκολύνει το πέρασμα των κοπράνων μέσα στο περιεχόμενο των περιπρωκτικών σάκων, να αυξάνει τον όγκο τους, όπως και την υγρασία.
Σύμφωνα με έρευνες, βασικό συστατικό στη διατροφή θα πρέπει να είναι οι διαλυτές φυτικές ίνες, οι οποίες απορροφούν την υγρασία των κοπράνων και προσθέτουν τον απαραίτητο όγκο, που θα ασκήσει πίεση.
Η ωμή διατροφή προσφέρει αρκετή υγρασία και, όταν περιέχει ασβέστιο σε μορφή κόκκαλων, δίνει τη δυνατότητα στα κόπρανα να είναι πιο σφιχτά. Έτσι ώστε, όταν περνούν από τον πρωκτικό σωλήνα, να μπορούν να πιέζουν τους αδένες καλύτερα.
Αν δεν μπορούμε να δώσουμε κόκκαλα στον σκύλο μας, ή μαγειρεμένη τροφή, τότε μπορούμε να επιλέξουμε τις φυτικές ίνες, οι οποίες θα βοηθήσουν.
H κτηνίατρος Dr Dodds προτείνει συστατικά, όπως η κόκκινη κολοκύθα, τα καρότα, ή η γλυκοπατάτα.
Για έναν μεγάλο σκύλο δύο κουταλιές της σούπας την ημέρα είναι αρκετές. Γιατί αν αυξήσουμε πολύ την ποσότητα, μπορεί να προκληθεί διάρροια, κάτι που δεν θέλουμε. Τα πολύ μαλακά κόπρανα δεν θα βοηθήσουν τον σκοπό μας.
Μια ακόμη διαλυτή φυτική ίνα που βοηθά, είναι το ψύλλιο, καθώς δημιουργεί όγκο και ενεργοποιεί καλύτερα τη μυϊκή κίνηση στα έντερα», αναφέρει η κυρία Παλαιολογοπούλου και προσθέτει ότι:
«Ο Phivo Christodoulou, ο οποίος ασχολείται με τη διατροφή των ζώων συντροφιάς, έχει να προτείνει μια συνταγή βασισμένη στον ζωμό με ψύλλιο.
Επειδή το ψύλλιο απορροφά περισσότερη υγρασία από τις άλλες φυτικές ίνες, αν δώσουμε μεγαλύτερη ποσότητα, μπορεί να προκληθεί δυσκοιλιότητα.
Συνταγή
Συστατικά
● 1 κούπα ζωμός από κόκκαλα
● 2 κουτ. σούπας σκόνη ψύλλιου
Εκτέλεση
Ζεσταίνουμε τον ζωμό από κόκκαλα και προσθέτουμε τη σκόνη ψύλλιο. Ανακατεύουμε καλά, μέχρι να δημιουργηθεί ένα τζελ. Το αφήνουμε να κρυώσει και το δίνουμε ως υποκατάστατο γεύματος κάθε επόμενο γεύμα.
Δηλαδή, δίνουμε ένα γεύμα και στο επόμενο δίνουμε το τζέλ, για μία έως δύο ημέρες, μέχρι τα κόπρανα να είναι καλύτερα σχηματισμένα, ή μέχρι να αδειάσουν οι περιπρωκτικοί αδένες.
Οι ποσότητες που προτείνει ο Phivo, είναι:
● Για μινιατούρες ή μικρές ράτσες, 1/5 μέχρι 1/4 κούπας ως γεύμα
● Για μεσαίες έως μεγάλες ράτσες, 1/2 μέχρι 3/4 κούπας ως γεύμα
● Για μεγαλόσωμες ράτσες, μία κούπα ως γεύμα.
Αν υπάρχει δυσκολία στο πέρασμα των κοπράνων, προτείνεται μια αδιάλυτη φυτική ίνα όπως η κυτταρίνη που συναντάμε, για παράδειγμα, στο φρέσκο σιταρόχορτο».
Τέλος, όπως εξηγεί η κυρία Παλαιολογοπούλου: «Βλέπουμε πως υπάρχουν φυσικοί και υγιεινοί τρόποι για να αντιμετωπιστούν προβλήματα, τα οποία σε διαφορετική περίπτωση θα γίνουν χρόνια και θα συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τον σκύλο μας, αλλά κι εμάς, στην προσπάθειά μας να τον βοηθήσουμε.
Το να πηγαίνουμε συνέχεια τον σκύλο μας στον κτηνίατρο για άδειασμα των σάκων, δεν είναι η επιθυμητή λύση. Γιατί η υπερ-εξάρτηση από μια τέτοια μέθοδο, μακροπρόθεσμα, θα οδηγήσει σε περισσότερες φλεγμονές, ή καταστροφή του κυτταρικού ιστού.
Ιδανικά θέλουμε να βρούμε μια ισορροπημένη λύση με πιο μόνιμα αποτελέσματα, τα οποία θα συμβάλουν στη γενικότερη υγεία του οργανισμού του σκύλου μας».
▪ Η κυρία Ελένη Παλαιολογοπούλου έχει ολοκληρώσει δύο courses στο Dog’s Naturally University και στο CIVT (College of Iintegrative Veterinary Therapies) και συνεχίζει τις σπουδές της στη διατροφή σκύλου και γάτας. Ως υποστηρικτής της φυσικής ανατροφής αρθρογραφεί σε θέματα που αφορούν τη φυσική διατροφή. Ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις στο χώρο της και διαβάζει επιστημονικά βιβλία κλινικής διατροφής.
Πηγές:
● https://www.researchgate.net/publication/337811246_Diet_and_anal-sac_impaction_in_dogs
● https://hemopet.org/lets-talk-about-anal-sacs-in-dogs/
● https://www.dogsnaturallymagazine.com/dog-anal-glands-the-diy-solution-to-stinky-problems/