Παρασκευή, 26 Σεπτεμβρίου 2014: Τρία παιδιά στην Άρτα περιλούζουν ένα σκύλο με βενζίνη και του βάζουν φωτιά. Τραβούν το… κατόρθωμά τους σε βίντεο και το ανεβάζουν στο Facebook. Το πλάσμα καίγεται…
Δείτε εδώ τι ακριβώς είχε συμβεί
Οι κτηνίατροι προτείνουν ευθανασία.
Πέντε χρόνια μετά, ο Φοίνικας, ο σκυλάκος που σώθηκε από βέβαιο θάνατο, ζει στην «αγκαλιά» της κας Κατερίνας Τσέρτου. Δείχνει να μη θυμάται τίποτα από εκείνη την αποφράδα ημέρα, που το 70% του σώματός του έφερε βαριά εγκαύματα. Είναι αεικίνητος, σαν να προσπαθεί να αναπληρώσει τον χρόνο που έχασε, όταν πάλευε στην Κτηνιατρική Σχολή του Α.Π.Θ να κρατηθεί ζωντανός. Όταν επί 10 μέρες βρισκόταν στην εντατική και επί ενάμισι μήνα ήταν τυλιγμένος με γάζες και δεν μπορούσε να ξαπλώσει. Τότε, που δεχόταν την περίθαλψη και τη φροντίδα με ένα βλέμμα ευγνωμοσύνης. Στο πλευρό του, η κα Τσέρτου. Αναλαμβάνει τα έξοδά του. Τον επισκέπτεται καθημερινά και παραμένει δίπλα του, όσο της επιτρέπουν. Τον βγάζει μικρούς περιπάτους και δεν σταματά να του μιλά. Κι ένα βράδυ…
«Καληνύχτα, Φοίνικα. Θα τα πούμε αύριο». Η απάντηση; Τρία φιλάκια/γλειψίματα στο χέρι.
Σήμερα ο Φοίνικας είναι ένα σκύλος 30 κιλών και δεν φοβάται τίποτα. Δεν τον σκιάζουν οι βροντές, οι αστραπές, τα πυροτεχνήματα, ακόμα και «τα τανκς που παρελαύνουν στη στρατιωτική παρέλαση, σε πολύ κοντινή απόσταση από το σπίτι μας. Σείεται το σπίτι και ενώ τα άλλα μου σκυλιά φοβούνται, ο Φοίνικας κι εγώ είμαστε στο μπαλκόνι και παρακολουθούμε την παρέλαση», μας αφηγείται η κα Τσέρτου και συνεχίζει: «Είναι ένα πλάσμα που ζει το κάθε δευτερόλεπτο. Είναι ακούραστος, δυνατός και χαρούμενος. Ένα αισιόδοξο σκυλί, σαν να μην πέρασε αυτόν τον εφιάλτη. Λες και έχει καταλάβει ότι είναι τυχερός, που ζει. Είναι πολύ κοινωνικός με τους ανθρώπους, με τα παιδιά και με τα άλλα σκυλιά. Ακόμα και με τις γάτες, τα πάει μια χαρά. Του αρέσει η βροχή, είναι υπερκινητικός και δεν σταματά να παίζει».
Ανεξάρτητος, καθώς, όπως υποστηρίζει η κα Τσέρτου, αυτός θα αποφασίσει πότε και πόσο θα τον χαϊδέψεις. Επιθυμία του είναι να τρώει μόνος του και προτιμά τη ξηρά τροφή. Του αρέσει να ξύνει τους τοίχους και να καταστρέφει τα κουβερτάκια του. Πάντα πρώτος στο παιχνίδι, ξεσηκώνει και τα υπόλοιπα σκυλιά της οικογένειας. Θέλει αποκλειστικότητα, καθώς δεν επιτρέπει στην κα Τσέρτου να χαϊδεύει αλλά σκυλιά. Κάθε πρωί δεν ξεχνά να την καλημερίζει, ενώ δεν θα επιμείνει ποτέ αν του αρνηθείς να του δώσεις κάτι από το πιάτο σου.
Ο Φοίνικας δεν βλέπει από το δεξί του μάτι. Είναι τυφλός. Οι πληγές του έχουν γίνει ουλές. Δύο σημεία, όμως, χρειάζονται προσοχή, για να μην ανοίξουν ξανά οι πληγές: στην ένωση των πίσω ποδιών του με το σώμα στην κάτω πλευρά, εκεί που πριν από πέντε χρόνια μπορούσες να δεις τα εσωτερικά του όργανα.
Ο κτηνίατρος είπε στην κα Τσέρτου ότι μπορούν να του κάνουν πλαστική, αλλά όχι ακόμα, καθώς ο οργανισμός του είναι επιβαρυμένος. «Μόνον αν φτάσουμε στο σημείο να ανοίγουν συνέχεια οι πληγές και να υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης. Κάποια στιγμή σκέφτομαι να κάνουμε το χειρουργείο», λέει η κα Τσέρτου.
Πέντε χρόνια μετά, ο Φοίνικας κουνά χαρούμενα την ουρά, σε πείσμα εκείνων που ήθελαν να του αφαιρέσουν τη ζωή για να… διασκεδάσουν.
