Η εξωτερική της εμφάνιση θυμίζει άγριο αιλουροειδές, αλλά η προσωπικότητά της μαρτυρά μια γάτα που επιζητά τα χάδια του ιδιοκτήτη/κηδεμόνα της.
Είναι η γάτα Βεγγάλης. Μας την παρουσιάζει η εκτροφέας, Εύα Καψάλη.
Ιστορία
«Η γάτα Βεγγάλης πήρε επίσημα το όνομά της, το 1974, από τον Bill Engler. Το όνομα της φυλής προέρχεται από τους προγόνους της γάτας αυτής, που ακούν στο όνομα Felis Bengalensis.
Ο Dr. Centerwall άρχισε να εκτρέφει την ασιατική γάτα – λεοπάρδαλη με οικόσιτες γάτες, σε μια προσπάθεια να βοηθήσει τη μελέτη που διενεργούσε σε ανοσοκατασταλμένα άτομα. Ήταν αποφασισμένος να ανακαλύψει, γιατί η γάτα – λεοπάρδαλη ήταν ανθεκτική στη λευχαιμία των αιλουροειδών, και αν η αντίσταση αυτή μπορούσε να μεταφερθεί γενετικά στα υβρίδια – απογόνους τους. Ήλπιζε ότι αυτές οι μελέτες θα του παράσχουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ανθρώπινη λευχαιμία.
Τα υβρίδια που προέκυψαν, ήταν καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη της φυλής. Ο Dr. Centerwall και η Jean Sugden Mill συναντήθηκαν το 1980. Ο Dr. Centerwall είχε αρκετά γατάκια γενιάς F1 που χρειάζονταν σπίτι και με μεγάλο ενθουσιασμό τα μοιράστηκε με την Jean.
Ο Bill Engler ήταν ιδιοκτήτης ζωολογικού κήπου και ενεργό μέλος του Ομίλου Ocelot, LIOC. Στις αρχές του 1964 ο Bill θεώρησε ότι ο μόνος τρόπος να καταφέρει να σώσει τις εξωτικές γάτες ήταν μέσω επιλεκτικής εκτροφής.
Το 1970 ο Bill δήλωσε ότι είχε δύο γέννες -με σύνολο εννέα γατάκια- Βεγγάλης χάρη στον αρσενικό του Asian Leopard cat, που άκουγε στο όνομα Shah. Τον Απρίλιο του 1971 οι δύο θηλυκές του γάτες ζευγάρωσαν ξανά με τον Shah, δίνοντάς του έξι επιπλέον γατάκια. Ο Bill δήλωσε ότι ο σκοπός του για τα υβρίδια ήταν να δημιουργήσει «μια μικρή, όμορφη, οικόσιτη και δραστήρια γάτα, με παρουσιαστικό μικρής λεοπάρδαλης».
Το 1975 ο Bill δήλωσε ότι είχε καταφέρει, πλέον, να φέρει στον κόσμο πάνω από 60 γάτες Βεγγάλης και είχε προχωρήσει την εκτροφή τους μέχρι δυόμισι γενεές μετά. Αποφάσισε να κρατήσει επτά γάτες Βεγγάλης για το δικό του πρόγραμμα αναπαραγωγής. Θεωρήθηκε ως «πρωτοπόρος της φυλής».
Ο William Engler παρουσίασε το όνομα Βεγγάλης στα εγχώρια μητρώα, και η φυλή κατοχυρώθηκε, πλέον, επίσημα και έγινε αποδεκτή από την ομοσπονδία ACFA.
Το 1975 οι γάτες του Bill είχαν φθάσει πλέον στην τρίτη γενιά. Κάποια εκ των αρσενικών αποδεικνύονταν στείρα, καθιστώντας δύσκολη τη συνέχιση της αναπαραγωγής. Υπήρξαν, όμως, και αρσενικά που ήταν ενεργά, κι έτσι η συνέχεια της φυλής ήταν μονόδρομος. Τα υβρίδια Βεγγάλης γίνονταν ολοένα και πιο δημοφιλή.
Το 1980 η Jean Sugden Mill, από τη Νότια Καλιφόρνια, αποφάσισε να συνεχίσει το έργο που ξεκίνησε το 1963. Το 1983 κατάφερε, η γάτα Βεγγάλης να αναγνωριστεί από τον παγκόσμιο οργανισμό γάτας TICA. Το κίνητρο της Jean βοήθησε τη φυλή να εξελιχθεί, μη σταματώντας μόνο στα υβρίδια πρώτης γενιάς. Ενθάρρυνε τους φίλους της εκτροφείς να αναπαράγουν αυτά τα υβρίδια, προκειμένου να εξελιχθούν και σε επόμενες γενιές και, φυσικά, να τα καταγράψουν κανονικά στην TICΑ. Απώτερος στόχος της ήταν να καθιερώσει τη γάτα Βεγγάλης ως εγχώρια φυλή.
Στο σχέδιο της Jean, η γάτα Βεγγάλης δεν προοριζόταν να παραμείνει υβρίδιο. Ήθελε να εξελιχθεί σε οικόσιτη γάτα.
Μέσα από τις προσπάθειές της, η γάτα Βεγγάλης είχε αποκτήσει παγκόσμια φήμη και ήταν αντικείμενο υπέρτατου θαυμασμού.
Το ταξίδι ήταν μακρύ και δύσκολο, όμως η Jean είχε μεγάλη πίστη στους στόχους και στο όραμά της για τη γάτα Βεγγάλης. Ξόδεψε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για να προωθήσει τη φυλή. Η γάτα Βεγγάλης επωφελήθηκε απίστευτα από τις ατελείωτες προσπάθειές της.
Προσωπικότητα – Μορφολογία
Η γάτα Βεγγάλης ήρθε στη ζωή μας, περίπου, πριν από δέκα χρόνια. Είναι μία γάτα που έχει το παρουσιαστικό μικρής λεοπάρδαλης. Δραστήρια, αθλητική, περίεργη και μυστηριώδης. Η εμφάνισή της παραπέμπει σε άγριο αιλουροειδές, παρόλα αυτά έχει μία πολύ γλυκιά προσωπικότητα. Είναι πολύ αφοσιωμένη στον γατογονιό της και βρίσκει πολλές αφορμές μέσα στην ημέρα, προκειμένου να βρεθεί δίπλα του, αναζητώντας χάδια.
Είναι αρκετά υγιής σαν φυλή και έχει απίστευτο ταμπεραμέντο, συμβιώνει άνετα με παιδιά κάθε ηλικίας, καθώς και με άλλα κατοικίδια. Είναι περιπετειώδης, αγαπά το νερό, έχει ανάγκη για εκτόνωση και είναι απόλυτα πιστή και αφοσιωμένη στον ιδιοκτήτη της.
Η γάτα Βεγγάλης είναι αναγνωρισμένη σε δύο «σχέδια»
- Spotted: τυχαίες ή οριζόντια ευθυγραμμισμένες ροζέτες. Θα πρέπει να υπάρχει έντονη αντίθεση του χρώματος μεταξύ των ροζετών και της βάσης. Οι ροζέτες αυτές είναι μοναδικό χαρακτηριστικό της γάτας Βεγγάλης (μοναδικό, όταν μιλάμε για κατοικίδιες γάτες).
– Marbled: το «σχέδιο» έχει τυχαία δομή, που πολλές φορές μοιάζει με μακριές λουρίδες. Προτιμητέα δομή είναι η οριζόντια ροή των σχημάτων.
Οι αποδεκτοί χρωματισμοί της φυλής είναι οι εξής: καφέ, λευκό, ασημένιο, μπλε, καθώς και οι παραλλαγές τους.
Το τρίχωμά της είναι μεταξένιο, σαν πέλος, πράγμα το οποίο τη διαφοροποιεί από κάθε άλλη οικόσιτη γάτα.
Είναι κοντότριχη φυλή και οι απαιτήσεις για περιποίηση είναι μηδαμινές. Ο μέσος όρος ζωής της είναι τα 15 έτη και αυτό, φυσικά, εξαρτάται από τις γενικότερες συνθήκες διαβίωσής της.
Το βάρος ενός ενήλικου αρσενικού κυμαίνεται από έξι έως εννέα κιλά και το βάρος ενός ενήλικου θηλυκού από τριάμισι έως πέντε κιλά.
Οι γάτες του εκτροφείου μας (GR Silky Sense Cattery) υπόκεινται σε γενετικές εξετάσεις από εξειδικευμένα εργαστήρια του εξωτερικού, καθώς και σε έλεγχο υπετροφικής μυοκαρδιοπάθειας από πιστοποιημένο καρδιολόγο κτηνίατρο.
Η γάτα Βεγγάλης είναι μία υπέροχη μικρή λεοπάρδαλη για πραγματικά απαιτητικούς ιδιοκτήτες».
