Φέρετ: Ένα ιδιαίτερο κατοικίδιο – Σε ποιους ταιριάζει

Τρυπώνουν στα πιο απίθανα σημεία του σπιτιού και, όταν ευχαριστούνται το παιχνίδι, επιδίδονται σε έναν χαρακτηριστικό χορό, σε συνδυασμό με έναν ιδιαίτερο ήχο.

Τα φέρετ αναπτύσσουν ισχυρούς δεσμούς με τους ανθρώπους τους, είναι εκπαιδεύσιμα, έχουν τη δική τους φύση και ιδιαίτερες ανάγκες.

Η κτηνίατρος εξωτικών ζώων, Patricia Gray, και το Greek Ferret Club, μας «συστήνουν» τα φέρετ.

Παράλληλα, ο κύριος Βασίλης Τζιγκούρας, κατασκευαστής αναπηρικών αμαξιδίων για ζώα, και η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη, θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, έχουν μια ιστορία να μας πουν. Για τον Μούσου, το φέρετ που χρειάστηκε αναπηρικό αμαξίδιο.

 

Patricia Gray

«Τα φέρετ (ferret) είναι 100% σαρκοφάγα ζώα και τις τελευταίες δεκαετίες εκτρέφονται και ως κατοικίδια ζώα.

Δαγκώνουν πάρα πολύ, είναι άγρια ζώα που προσπαθούμε να εξημερώσουμε. Στην Αμερική υπάρχει εκτροφείο που δεν διαθέτει στην αγορά φέρετ που δαγκώνουν, ενώ στην Ευρώπη δεν τηρούν όλα τα εκτροφεία αυτήν την προϋπόθεση», διευκρινίζει η κτηνίατρος εξωτικών ζώων, Patricia Grey, και συμπληρώνει ότι: «έχω συναντήσει φέρετ που είναι αγρίμια και φέρετ που είναι καλά. Ένα καλό φέρετ θα το παρομοίαζα σαν ένα μικρό γατάκι που δεν μεγαλώνει ποτέ: παιχνιδιάρικο, χαριτωμένο, κοινωνικό και τρυφερό.

Τρώνε ό,τι βρουν μπροστά τους. Μπορούν να κάνουν τρύπα στην πλάτη του καναπέ και να δημιουργήσουν τούνελ. Καλό είναι να έχουμε δύο φέρετ, ώστε να έχουν παρέα. Θα πρέπει να έχουν συνεχώς στη διάθεσή τους φαγητό και νερό.

Είναι ζώα που πλένονται μόνα τους, όμως μπορούμε να τα κάνουμε μπάνιο -το πολύ μια φορά το μήνα- με σαπούνι για μωρά ή για σκυλιά.

Υπάρχουν ειδικές τροφές (κροκέτες) καλής ποιότητας για νυφίτσες, που, όμως, δεν διαθέτουν όλα τα pet shop. Θέλει ψάξιμο.

Μπορούν να ζήσουν σε ένα μεγάλο, ψηλό κλουβί με επίπεδα, αιώρες και κρυψώνες, όπως και σε ένα δωμάτιο που να μην κρύβει κινδύνους. Κοιμούνται πολλές ώρες την ημέρα και ο μέσος όρος ζωής τους είναι τα πέντε χρόνια, αλλά μπορεί να φτάσει και τα εννέα».

Όπως επισημαίνει η κυρία Grey, τα φέρετ πρέπει να στειρώνονται πριν κλείσουν χρόνο, για να μην προκληθούν διάφορα νοσήματα.

Ένα θηλυκό που δεν ζευγαρώνει, έχει συνέχεια οίστρο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ορμονικά προβλήματα, ενώ ένα αρσενικό κινδυνεύει από προστάτη.

Έχουν μία ιδιαίτερη μυρωδιά και, αν δεν στειρωθούν, ψεκάζουν, με αποτέλεσμα να αφήνουν μια δυσάρεστη οσμή.

Τα φέρετ, σύμφωνα με την κυρία Gray, πρέπει να εμβολιάζονται κάθε χρόνο κατά της λύσσας και της μόρβας (νόσος του Καρέ). Και πρέπει να διαθέτουν βιβλιάριο υγείας. Επίσης, απαραίτητος είναι ο αποπαρασιτισμός. Ακόμα κι αν το φέρετ δεν βγαίνει από το σπίτι, προτείνεται τρεις με τέσσερις φορές το χρόνο.

Όποιος επιθυμεί να αποκτήσει ένα φέρετ, μπορεί να απευθυνθεί στο Greek Ferret Club, αλλά και στους ειδικευμένους κτηνιάτρους που υπάρχουν στην Ελλάδα, έτσι ώστε να ενημερωθεί για τις ανάγκες του.

Τέλος, η κυρία Gray επισημαίνει ότι τα φέρετ μπορεί να κολλήσουν από τον άνθρωπο τον ιό SARS-COV2 και, στη συνέχεια, το ένα το άλλο, όμως δεν μεταδίδουν τη νόσο Covid στον άνθρωπο. Γι’ αυτό πρέπει να τα προφυλάσσουμε.

 

Greek Ferret Club

«Στην Αμερική τα ferrets είναι το τρίτο πιο διαδεδομένο κατοικίδιο ζώο, μετά τον σκύλο και τη γάτα.

Είναι μικρά γουνοφόρα θηλαστικά, το μόνο εξημερωμένο μέλος από τα σαρκοφάγα, της οικογένειας των Μουστελίδων.

Τα κουνάβια έχουν εξημερωθεί εδώ και 2.500 χρόνια.

Αρχικά δαμάστηκαν για κυνηγετικούς σκοπούς και διαδόθηκαν, ανά τους αιώνες, ως κατοικίδια από διάσημους ιδιοκτήτες, όπως η βασίλισσα Ελισάβετ, η Paris Hilton και η Holly Madison.

Επίσης, έκαναν την εμφάνισή τους στον κινηματογράφο, όπως στην ταινία «Along came Polly».

Εάν αφήσουμε ένα ferret σε φυσικό περιβάλλον, ή ακόμα και στον δρόμο, δεν θα καταφέρει να επιβιώσει παραπάνω από μερικές μέρες.

Το βάρος του μπορεί να φτάσει τα τρία κιλά και το μήκος του τα 40 εκατοστά -συμπεριλαμβανομένης της ουράς.

Μία λανθασμένη αντίληψη είναι ότι τα ferrets είναι τρωκτικά.

Η διατροφή των ferret

Η διατροφή των ferret αποτελείται από ζωικές πρωτεΐνες και παράγωγα (από τρωκτικά, πτηνά & ερπετά), και απαγορεύεται να καταναλώνουν σιτηρά, λαχανικά, ή καρπούς.

Επιλέγουμε ξηρή τροφή ειδική για ferrets, πλούσιας πρωτεϊνικής αξίας, την οποία μπορούμε να προμηθευτούμε από pet shop. Και συμπληρώνουμε τη διατροφή τους με λιχουδιές, όπως ωμό αβγό, κοτόσουπες κ.λπ.

Ο προσωπικός τους χώρος

Στον χώρο τους πρέπει να υπάρχει, σε ξεχωριστή γωνία, η ειδική λεκανίτσα, ή πάνες, για την τουαλέτα τους – τα ferret επιλέγουν μόνα τους ως τουαλέτα πάντα γωνιακά σημεία.

Επίσης, τοποθετούμε μπολάκια με τροφή και νερό, που τα έχουν στη διάθεσή τους όλο το 24ωρο.

Δημιουργούμε χώρους για να φωλιάζουν, καθώς τους αρέσει να κουκουλώνονται μέσα σε κουβαριασμένα ρούχα, κάτω από ριχτάρια, ανάμεσα σε κουβερτούλες, και τους προσφέρουμε μπόλικα παιχνίδια, ειδικά για ferret ή για γάτες.

Κάποιοι επιλέγουν να τα διατηρούν μέσα σε κλουβί, για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, καθώς κοιμούνται 18-20 ώρες ημερησίως. Όταν ξυπνάνε, να τα απελευθερώνουν για τις ανάγκες και το παιχνίδι τους.

Παρόλα αυτά, το ιδανικό είναι να τα έχουμε ελεύθερα σε ένα ferretproof χώρο, δηλαδή σε ένα δωμάτιο όπου δεν κινδυνεύουν να σκαρφαλώσουν, να εγκλωβιστούν, να τραυματιστούν, ή να δηλητηριαστούν κ.λπ. Πάντα, όμως, έχουμε ένα κλουβάκι ανοιχτό, που θα λειτουργεί ως προσωπικός τους χώρος.

Ferret και παιδιά

Εάν στον χώρο μας υπάρχουν παιδιά, φροντίζουμε, όταν συνυπάρχουν, να είναι πάντα υπό την επίβλεψή μας. Ειδικά όταν τα παιδιά είναι μικρής ηλικίας, καθώς, πολλές φορές, αντιμετωπίζουν τα ζωάκια σαν παιχνίδια, λόγω του μεγέθους τους.

Ένα ferret θα επιτεθεί μόνον άμα τρομάξει, αλλά κατά το παιχνίδι τα δαγκωματάκια είναι συνηθισμένα.

Όπως όλα τα ζώα, το δάγκωμα είναι μέρος του παιχνιδιού τους. Επειδή, όμως, το ανθρώπινο δέρμα δεν είναι ανθεκτικό, άθελά τους μας πονάνε.

Μπορούμε να τα εκπαιδεύσουμε και να βρούμε τρόπους για ένα ασφαλές παιχνίδι. Παρόλα αυτά, θέτουμε πάντα τα όριά μας.

Συμπεριφορά

Η συμπεριφορά τους συνδυάζει χαρακτηριστικά του σκύλου και της γάτας.

Δένονται με τον ιδιοκτήτη τους, και η τρυφερότητα, αλλά και η συντροφικότητα, που προσφέρουν, είναι μοναδικές. Καλλιεργούν τον δικό τους χαρακτήρα και έχουν τις ιδιαιτερότητες τους.

Τα ferrets εκπαιδεύονται και είναι πολύ περίεργα ζώα, πάντα πρόθυμα για εξερεύνηση.

Διασκεδάζουν με διάφορα παιχνίδια που μπορούμε να προμηθευτούμε από το εμπόριο, και το παιχνίδι τους συνδυάζεται με wardance (ένα είδος χορού που κάνουν όταν χαίρονται) και dooking (χαρακτηριστικός ήχος ευχαρίστησης).

Είναι ιδανικά κατοικίδια, τόσο για γατογονείς όσο και για σκυλογονείς ή γατόφιλους με αλλεργίες.

Θα κυκλοφορούν μέσα στο σπίτι με το τουπέ και την αυτοπεποίθηση μιας γάτας, ενώ θα εκπαιδευτούν και θα σε συντροφεύουν όπως ένας σκύλος.

Είναι το τέλειο κατοικίδιο για μικρά διαμερίσματα. Δεν απαιτείται καθημερινή βόλτα εκτός σπιτιού και, επιπλέον, ο χώρος που προϋποθέτει την ευζωία τους δεν διαφέρει από τον χώρο μιας γάτας.

Ένα ιδιαίτερο κατοικίδιο, με όχι ακραίες απαιτήσεις, που, όμως, χρήζει συνεχούς συντροφικότητας και φροντίδας.

Μπορεί κάποιος να βρει ferret στο εμπόριο προς πώληση, ή μέσω της σελίδας Greek Ferret Club προς υιοθεσία.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε:

• FB: https://www.facebook.com/GreekFerretClub
  IG: https://www.instagram.com/greekferretclub/
  YT: https://www.youtube.com/channel/UCFOYy3XtUWre2DuWu7fn56w
  EMAIL: greekferretclubinfo@gmail.com

 

Βασίλης Τζιγκούρας – Ρενάτα Γρυπάρη

Πριν από καιρό, ο κύριος Βασίλης Τζιγκούρας, κατασκευαστής αναπηρικών αμαξιδίων για ζώα, δέχτηκε ένα απρόσμενο τηλεφώνημα. Η φωνή στην άλλη άκρη τού ζητούσε να κατασκευάσει ένα αμαξίδιο για φέρετ. Το ζωάκι είχε πέσει από το μπαλκόνι και δεν μπορούσε να σταθεί στα πίσω του ποδαράκια.

Η πρόκληση ήταν μεγάλη. Δύσκολο περιστατικό.

Αμέσως, ο κύριος Τζιγκούρας ενημερώθηκε για σχετικές κατασκευές, συμβουλεύτηκε την κτηνίατρο Σοφία Ζώη, με την οποία συνεργάζεται, και κατέληξε να σχεδιάσει μια δική του, με αλουμίνιο και ειδικό κάθισμα.

«Είναι ένα ζωάκι με μακρύ κορμό, περισσότερο ευκίνητο από τις γάτες. Έτσι, έφτιαξα ένα αμαξίδιο με δική μου «πατέντα»», διευκρινίζει ο κύριος Τζιγκούρας.

Θυμάται ακόμα εκείνο το απόγευμα που επισκέφτηκε το σπίτι όπου έμενε ο Μούσου (το φέρετ). Πόση αγωνία είχε… Πώς θα αντιδρούσε το ζωάκι στην πρώτη εφαρμογή;

«Το δέχτηκε με την πρώτη και, αμέσως, άρχισε να τρέχει. Πήγε και τρύπωσε σε ένα παπούτσι. Συνέβη και κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Άρχισε να μου δίνει φιλιά στη μύτη! Με κοίταζε στα μάτια και μου έγλυφε τη μύτη. Ποιος να μου το έλεγε, ότι ένα φέρετ θα μου έδινε φιλιά! Ένιωσα το πιο ωραίο συναίσθημα, μετά τη γέννηση της κόρης μου», αφηγείται ο κύριος Τζιγκούρας, ενώ η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη, θετική εκπαιδεύτρια σκύλων και συνεργάτης του, τονίζει: «Τα ζώα καταλαβαίνουν σε τι τους εξυπηρετεί το αμαξίδιο, και το δέχονται. Τους αλλάζει την ψυχολογία. Μόλις του έγινε η εφαρμογή, έφυγε… σφαίρα. Έτρεχε να χωθεί σε διάφορα σημεία του σπιτιού. Ήταν πολύ φιλικός και κοινωνικός».

Μία εβδομάδα μετά, ο Μούσου, φορώντας το στηθόλουρό του, επισκέφτηκε τον κύριο Τζιγκούρα στο εργαστήριο του. Τον πήγαν βόλτα στο πάρκο. Ο Μούσου, με «βήμα» γοργό, απόλαυσε τη βόλτα του.