«Τον αγαπάω πολύ τον σκύλο μου και δεν θέλω να τον βασανίσουν με κανένα τρόπο! Ούτε θέλω να φοβάται. Να μ’ αγαπάει, θέλω…».
Η μόλις 11 ετών Αγγελική είχε την ικανότητα να εμβαθύνει λογικά και να καταλήξει σε ορθά συμπεράσματα ως προς τον τρόπο μάθησης που θέλει τον σκύλο να εκπαιδεύεται με τη βία.
Μάλιστα, κατάφερε να πείσει και τον πατέρα της ότι ο σκυλάκος τους μπορεί να μάθει και με άλλον τρόπο. Γιατί είχε ισχυρές αποδείξεις.
Η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ελένη Κασπίρη, μας διηγείται πώς η μικρή «άλλαξε τα μυαλά» του πατέρα της και του έδωσε ένα μάθημα ζωής.
«Πριν από καιρό, δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από έναν κύριο που ακουγόταν πολύ αγχωμένος, καθώς αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα με τον σκύλο του.
Ενώ ήταν πολύ φιλικός με τους ανθρώπους και τα παιδιά, φοβόταν τους άλλους σκύλους που συναντούσε στη βόλτα τους.
Όταν έβλεπε άλλους σκύλους, γάβγιζε. Και όταν τον πλησίαζαν, εκδήλωνε επιθετική συμπεριφορά. Η βόλτα τους είχε γίνει μαρτύριο, και για τους δύο.
Λίγες μέρες αργότερα είχαμε την πρώτη μας συνάντηση και μου ανέφερε τα εξής:
«Εγώ ήμουν υπέρ της παραδοσιακής εκπαίδευσης. Και με αυτόν τον τρόπο είχα εκπαιδεύσει τον προηγούμενο σκύλο μου. Εντάξει, άκουγε από φόβο, αλλά δεν με πείραζε», μου είπε.
Τον ρώτησα, λοιπόν, τι άλλαξε τώρα και θέλησε να αναζητήσει θετικό τρόπο για τούτον τον σκύλο.
«Η 11χρονη κόρη μου ήταν η αιτία. Γιατί έψαξε, ρώτησε και έμαθε πως υπάρχει και καλός τρόπος για να μάθουν οι σκύλοι. Και τον υποστηρίζει με μεγάλη θέρμη. Άρχισε, λοιπόν, να εκπαιδεύει τον σκύλο μας με επιβράβευση, και το αποτέλεσμα είναι θεαματικό. Με έκανε να αναθεωρήσω όλα όσα πίστευα μέχρι χθες».
Φούσκωνε από περηφάνια ο κ. Κώστας, όταν τον ρωτούσαν ποιος έμαθε στον σκύλο τους όλα αυτά που ξέρει.
«Η κόρη μου», απαντούσε με καμάρι, και γελούσαν μέχρι και τα «μουστάκια» του.
Στη συνέχεια, εξήγησε:
«Είδα πως ακούει και το κάνει με χαρά, όχι από φόβο. Μαθαίνει και δουλεύει το μυαλό του. Καταλαβαίνει τι του ζητάς και δεν εξαναγκάζεται, δεν αντιδρά μηχανικά στον πόνο που του προκαλούν ο πνίχτης, το ηλεκτροσόκ, ή η κλωτσιά. Και, σίγουρα, είναι πιο δίκαιος για τον σκύλο αυτός ο τρόπος, που, στην τελική, πρέπει να μάθει όσα εγώ θέλω και με εξυπηρετούν.
Η Αγγελική μου έγινε η αφορμή για να αλλάξει όλη μου η θεωρία για την εκπαίδευση των σκύλων. Και γενικότερα για τη στάση ζωής…
Μετά απ’ αυτό άρχισα να αναζητώ κάποια πράγματα, γιατί πριν δεν είχα ασχοληθεί καθόλου. Ακολουθούσα μόνον ό,τι ήξερα.
Πήγα, λοιπόν, σε κάποιον «ειδικό», και μου είπε ότι πολύ σύντομα θα μου τον κάνει αρνάκι!
Έφυγα χωρίς να ρωτήσω περισσότερα. Και δεν με ενδιέφερε να μάθω ακριβώς τον τρόπο. Απ’ όσα ήξερα από τον προηγούμενο σκύλο μου, καταλάβαινα τι θα του έκανε.
Συνέχισα να ψάχνω πράγματα για την εκπαίδευση των σκύλων και από το Διαδίκτυο. Μια μέρα έπεσα πάνω σε ένα βίντεο, όπου κάποιος φοράει ηλεκτρικό κολάρο στον σκύλο του και δέχεται ηλεκτροσόκ.
Δεν μπορώ να περιγράψω πώς ένιωσα από το ανατριχιαστικό αυτό θέαμα.
Σκέφτηκα: Τι τραβάνε τα καημένα τα σκυλιά με τη διαστροφή του ανθρώπου…»».
Τα λόγια του κ. Κώστα, μου έδωσαν μεγάλη χαρά.
Και χαίρομαι ιδιαίτερα, κάθε φορά που συναντώ ανθρώπους άλλης νοοτροπίας να ενστερνίζονται τον φιλικό τρόπο μάθησης για τον σκύλο τους.
Άνθρωποι που μέχρι χθες υποστήριζαν και εφάρμοζαν τρόπους και μεθόδους άδικες και βασανιστικές, που είναι αναχρονιστικές, πλέον.
Μα πιο πολύ με συγκίνησε το γεγονός ότι η παιδική αθωότητα και η ευαισθησία της Αγγελικής έδωσε ένα πολύ καλό μάθημα στον πατέρα!
Η μικρούλα δεν γνώριζε, αλλά η αγνή ψυχούλα της δεν άντεχε στην ιδέα ότι ο σκυλάκος της θα βασανιστεί. Όσο περνούσε από το χέρι της, δεν θα το άφηνε να συμβεί!
Όταν συναντήθηκα μαζί της, μου τόνισε:
«Τον αγαπάω πολύ τον σκύλο μου και δεν θέλω να τον βασανίσουν με κανένα τρόπο. Ούτε θέλω να φοβάται. Να μ’ αγαπάει, θέλω … Έψαξα και ξέρω πως μόνο με το καλό μπορεί να μάθει, γιατί οι άλλοι τρόποι τον αναγκάζουν να κάνει πράγματα, επειδή φοβάται.
Του έχω μάθει τόσα πολλά και είμαι πολύ χαρούμενη, αλλά κι αν δεν γίνει και ο «τέλειος σκύλος», τι πειράζει; Είναι ο σκύλος μου, ο φίλος μου και τον αγαπάω, όπως κι αν είναι».
Τα λόγια της μικρής στόχευσαν κατ’ ευθείαν στην καρδιά μου. Ήταν μια από τις φορές που σκέφτηκα πως το «δεν ήξερα» είναι, μάλλον, δικαιολογία και άλλοθι για κάποιους.
Γιατί ακόμα κι αν δεν ξέρεις, μπορείς να ψάξεις και να μάθεις. Όπως έκανε και το κοριτσάκι. Γιατί δεν αντέχεις και δεν επιτρέπεις να βασανίσουν τον αγαπημένο σου φίλο.
Η Αγγελικούλα έκλαιγε στη σκέψη πως το φιλαράκι της θα πονέσει και θα φοβηθεί. Και γι’ αυτό έψαξε, έμαθε κι έβαλε τα δυνατά της, με πράξεις και όχι με λόγια, να πείσει τον πατέρα της.
Και τα κατάφερε!
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, και τα αποτελέσματα, που δεν άργησαν να φανούν, εντυπωσίασαν τον πατέρα που έβλεπε τον σκύλο του σιγά – σιγά ν’ αλλάζει συμπεριφορά: να μη φοβάται, πια, τους άλλους σκύλους.
Πλέον, μπορούσαν να απολαμβάνουν ήρεμα και ωραία τις βόλτες τους.
Τέτοιες ιστορίες με κάνουν να ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο, όπου η παιδική αθωότητα μαζί με τα ανοιχτά μυαλά των ενηλίκων και τη σωστή γνώση δεν θα επιτρέπουν να βασανίζεται κανείς για χάρη της μάθησης”.
H θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ελένη Κασπίρη
▪ Η κυρία Ελένη Κασπίρη είναι απόφοιτος της Σχολής Stardogs του Γιάννη Αραχωβίτη. Ασχολείται επαγγελματικά με την εκπαίδευση σκύλων τα τελευταία 13 χρόνια. Παραδίδει εθελοντικά μαθήματα φιλοζωίας σε σχολεία, ενώ εδώ και 25 χρόνια ασχολείται με τη φροντίδα αδέσποτων ζώων. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια, συνέδρια και συνεχώς ενημερώνεται, διαβάζοντας. Και, όπως υποστηρίζει, «κυρίως, όμως, μαθαίνω κάθε μέρα από τα ίδια τα σκυλιά, που έχουν αποδειχθεί οι καλύτεροί μου δάσκαλοι!».
