Θα πάρετε κουνελάκι; Πριν το κάνετε, ενημερωθείτε

Ένα τρισχαριτωμένο οικόσιτο θηλαστικό είναι το κουνελάκι.

Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, όπως επισημαίνει η κτηνίατρος Βιολέττα Τσεντίδη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποφασίζουν να προσθέσουν στην οικογένειά τους ένα κουνέλι.

Ωστόσο, ένα κουνελάκι έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία, που οφείλουν να γνωρίζουν και να σέβονται όσοι το αποκτούν, έτσι ώστε να του εξασφαλίσουν ευζωία, αλλά και να ζήσουν αρμονικά μαζί του.

Γι’ αυτό η κυρία Τσεντίδη μας δίνει χρήσιμες πληροφορίες.

«Όλο και συχνότερα, τα οικόσιτα κουνέλια αποτελούν μια επιλογή πολλών ανθρώπων ως κατοικίδια ζώα.

Ιδίως τα τελευταία χρόνια, η τάση αυτή έχει μια σταθερά ανοδική πορεία, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη ζήτηση σε πληροφορίες, σχετικά με αυτά τα ζώα.

Το κουνέλι μπορεί να αποτελέσει μια εξαιρετική επιλογή για κατοικίδιο, αρκεί να γνωρίζουμε καλά τις ανάγκες του όπως και τις ιδιαιτερότητές του, ώστε να εξασφαλίσουμε την ευζωία του.

Τα κουνέλια είναι προσαρμοστικά ζώα και, σε μεγάλο βαθμό, επιδέχονται εκπαίδευση, με αποτέλεσμα να συμβιώνουν αρμονικά με τους ιδιοκτήτες τους.

Το οικόσιτο κουνέλι προέρχεται από το άγριο ευρωπαϊκό κουνέλι.

Σήμερα αναγνωρίζονται πάνω από 62 ράτσες κουνελιών, με διαφορετικά μεγέθη, χρώματα και μορφολογία, που τους προσδίδουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (π.χ. French loop, harlequin, angora κ.ά.).

Το βάρος τους κυμαίνεται από ένα έως 10 κιλά, ζουν, κατά μέσο όρο, από πέντε έως 10 έτη, και είναι αμιγώς χορτοφάγα.

Στη φύση αποτελούν θήραμα για τα σαρκοφάγα ζώα, και αυτό τους προσδίδει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στη συμπεριφορά τους.

Είναι πάντα σε εγρήγορση, παρατηρητικά, έτοιμα να κινηθούν γρήγορα, όπως και να ανακαλύπτουν κρυψώνες μέσα στο σπίτι για να προστατευθούν όταν νιώσουν απειλή.

Ο σκελετός τους είναι ελαφρύς, τα δόντια τους μεγαλώνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, και έχουν έναν πολύ γρήγορο γαστρεντερικό μεταβολισμό.

Το οπτικό τους πεδίο είναι, σχεδόν, 360 μοιρών, και έχουν εξαιρετική όσφρηση και αφή.

Το ιδανικό περιβάλλον

Τα κουνέλια πρέπει να έχουν τον δικό τους, ξεχωριστό χώρο.

Ένα ευρύχωρο μεταλλικό κλουβί με πλαστική βάση αποτελεί την ιδανική λύση για τη στέγασή τους.

O πάτος του κλουβιού πρέπει να είναι καλυμμένος με άφθονο υπόστρωμα (πριονίδι, ροκανίδι, ή και το ειδικό pellet για κουνέλια/τρωκτικά), το οποίο, συνήθως, ανανεώνεται καθημερινά στα σημεία που έχει ποτίσει από ούρα και κόπρανα, και αλλάζεται μια φορά την εβδομάδα.

Δεν συστήνω να χρησιμοποιείται άμμος γάτας, καθώς μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα, ή και ουρολοιμώξεις.

Είναι πολύ σημαντικό να μην υπάρχει υγρασία στο υπόστρωμα, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά δερματολογικά προβλήματα στα πέλματα και στα πόδια του κουνελιού.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας τα κουνελάκια πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να κυκλοφορούν και ελεύθερα στο σπίτι.

Είναι πολύ σημαντικό να τρέχουν και να παίζουν, γιατί χρειάζονται άσκηση και κοινωνικοποίηση.

Προσοχή, όμως!

Τα κουνελάκια μασουλάνε κυριολεκτικά τα πάντα! Μπορεί, λοιπόν, να φάνε πλαστικά, λάστιχα, χαλιά, κορδόνια και καλώδια, πράγμα που μπορεί να αποβεί μοιραίο για τη ζωή τους.

Γι’ αυτό, καλό είναι, η βόλτα τους στο σπίτι να γίνεται με επίβλεψη. Κι όταν αυτό δεν είναι εφικτό, να περιορίζονται σε «ασφαλείς» χώρους.

Διατροφή

Το γαστρεντερικό σύστημα των κουνελιών είναι προσαρμοσμένο να χωνεύει μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες.

Η βασική τροφή του κουνελιού είναι το τυποποιημένο ξερό χόρτο, το οποίο αποτελεί μια ισορροπημένη πηγή πρωτεΐνης, φυτικών ινών και βιταμινών, απαραίτητων για τη σωστή λειτουργία του εντέρου του, και, φυσικά, για τη διατήρηση των δοντιών του σε άριστη κατάσταση.

Στο εμπόριο θα βρείτε πολλών ειδών χόρτα, όπως timothy hay, meadow hay και πολλές άλλες ποικιλίες, προσαρμοσμένες στην ηλικία του κουνελιού σας και σε ιδιαίτερες διατροφικές ανάγκες που μπορεί να έχει.

Πολλές φορές θα βρείτε και χόρτο alpha alpha, το οποίο, όμως, είναι κατάλληλο μόνο για τα νεαρά κουνελάκια και δεν πρέπει να το δίνετε σε μεγάλες ποσότητες, καθώς περιέχει πολύ ασβέστιο, το οποίο, μακροπρόθεσμα, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα υγείας.

Το φρέσκο χόρτο μπορεί, επίσης, να αποτελέσει μια καλή τροφή για τα κουνέλια, αρκεί να είναι το ενδεδειγμένο είδος. Δεν συστήνεται το σανό, καθώς είναι φτωχό σε θρεπτικά συστατικά.

Το χόρτο μπορεί να δοθεί και σε μορφή pellet, συνήθως στις νεαρότερες ηλικίες των κουνελιών, καθώς είναι πιο εύπεπτο, όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ξερό χόρτο, καθώς δεν επιτρέπει, κατά τη μάσηση, την κατάλληλη τριβή των δοντιών.

Μια άλλη βασική τροφή των κουνελιών είναι τα φρέσκα, πράσινα, φυλλώδη λαχανικά, ιδιαίτερα σημαντικά λόγω της περιεκτικότητάς τους σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, που πρέπει να δίνονται καθημερινά, σε ποικιλία και μικρές ποσότητες, καλά πλυμένα μαζί με τα κοτσάνια τους.

Μαρούλια, σπανάκια, ρόκα, σέλινο, άνηθος, βασιλικός, διάφορες σαλάτες κ.ά. είναι ιδανικά για τη διατροφή τους.

Υπολογίζετε, για ένα κουνελάκι 2-2,5 κιλών, μια κούπα του καφέ καθημερινά, αρκεί για να καλύψει τις διατροφικές του ανάγκες.

Η ένταξη των πράσινων λαχανικών πρέπει να γίνει σταδιακά από μικρή ηλικία, ώστε να προσαρμοστεί το έντερο τους.

Όσον αφορά τα χρωματιστά λαχανικά και τα φρούτα, να τονίσω ότι είναι εξίσου σημαντικά, αλλά υπάρχει περιορισμός στην ποσότητα που μπορείτε να δώσετε.

Είναι, όμως, σημαντικό να προστεθούν και αυτά στο καθημερινό τους σιτηρέσιο.

Στο εμπόριο πωλούνται, επίσης, διάφορες ξηρές τροφές, συνήθως ανάμεικτες ή σε pellet, οι οποίες μπορούν να προστεθούν σε πολύ μικρές ποσότητες στην καθημερινή τους δίαιτα.

Τα κουνέλια τρώνε κυρίως το βράδυ, γι’ αυτό καλό είναι να υπάρχει πάντα χόρτο στη διάθεσή τους μέσα στο κλουβί τους, σε ειδική θέση, και τα λαχανικά, τα φρούτα και η ξηρή τροφή, να δίνονται σε δύο μερίδες, πρωί και βράδυ.

Το νερό, φυσικά, πρέπει να είναι πάντα διαθέσιμο σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και να ανανεώνεται συχνά. Απαγορεύονται οι τροφές ζωικής προέλευσης.

Υγεία

Η πρώτη επίσκεψη στον κτηνίατρο πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό από τη στιγμή που θα αποκτήσετε ένα κουνελάκι.

Αυτός θα σας δώσει όλες τις κατάλληλες πληροφορίες για να μπορέσετε να το μεγαλώσετε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Τα κουνελάκια εμβολιάζονται μια φορά το χρόνο για δύο μολυσματικές ασθένειες, την μυξομάτωση και την αιμορραγική εντερίτιδα, και αποπαρασιτώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Φτάνουν τη σεξουαλική ωρίμανση στους τέσσερις με πέντε μήνες της ζωής τους τα θηλυκά, και στους πέντε με οκτώ μήνες τα αρσενικά.

Λόγω της πολύ υψηλής πιθανότητας να εκδηλώσουν καρκίνο της μήτρας, η στείρωση στα θηλυκά είναι επιβεβλημένη, ενώ τη συστήνω και για τα αρσενικά, ειδικά όταν συμβιώνουν δύο ή τρία κουνέλια μαζί.

Το ιδανικό περιβάλλον, η διατροφή και η κοινωνικοποίηση των κουνελιών αποτελούν στοιχεία – «κλειδιά» για την ευζωία τους.

Είναι πολύ σημαντικό, οι υποψήφιοι ιδιοκτήτες αυτών των ζώων να παρατηρούν πιθανές αλλαγές στις συνήθειές τους και να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα ασθένειας αυτών των ζώων.

Καθημερινά πρέπει να παρατηρούν την ποσότητα φαγητού και νερού που καταναλώνει το κουνελάκι τους, την αφόδευση και την τυφλοτροφία, τη δραστηριότητά του και τη διάθεσή του για παιχνίδι.

Οποιαδήποτε αφύσικη αλλαγή που ξεπερνά σε διάρκεια το 24ωρο, είναι σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά.

Αν εξαιρέσουμε τις δερματικές αλλοιώσεις, σχεδόν όλα τα άλλα προβλήματα υγείας των κουνελιών αντανακλούν στο πεπτικό τους σύστημα.

Εάν το κουνελάκι δεν φάει για πάνω από 24/48, πρέπει να αναζητήσετε βοήθεια από τον κτηνίατρό σας.

Είναι εξίσου σημαντική η καθημερινή του περιποίηση. Το βούρτσισμα, ειδικά στις μακρύτριχες φυλές, το κόψιμο των νυχιών, η καθαριότητα των αυτιών και των ματιών, βοηθούν πολύ στην πρόληψη προβλημάτων υγείας.

Κοινωνικοποίηση και παιχνίδι

Όπως ανέφερα και στην αρχή, το κουνέλι είναι θήραμα και, επομένως, όλη του η συμπεριφορά αντανακλά αυτή του την ιδιότητα.

Δεν τα σηκώνουμε στον αέρα, δεν τα σφίγγουμε στην αγκαλιά μας, δεν τα κυνηγάμε, δεν τα γυρίζουμε ανάσκελα και δεν τους φωνάζουμε.

Πρέπει να αφήσουμε το ίδιο το κουνέλι να μας προσεγγίσει, να παίζουμε μαζί του στο πάτωμα, να το αφήνουμε μόνο του να ανέβει εκεί που θέλει, και να του διαθέσουμε όσο χρόνο χρειάζεται για να εξοικειωθεί με εμάς και το περιβάλλον μας.

Τα κουνέλια είναι συνεσταλμένα ζώα και φοβούνται εύκολα. Ίσως να μην αποτελούν το ιδανικό κατοικίδιο για μικρά παιδιά, που δεν έχουν ακόμα την ωριμότητα και την υπομονή να αντιληφθούν τις ιδιαιτερότητες αυτού του εξαιρετικού ζώου.

Μπορούμε να τα εκπαιδεύσουμε και να αποκτήσουμε ισχυρούς δεσμούς με αυτά, και τελικά να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειάς μας.

Τα κουνέλια χρειάζονται υπεύθυνους, ενημερωμένους και, προπαντός αφοσιωμένους κηδεμόνες για να μπορέσουν να συμβιώσουν μαζί τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

▪ Η κυρία Βιολέττα Τσεντίδη είναι απόφοιτος της πανεπιστημιακής Κτηνιατρικής Σχολής του Μιλάνο, έχει ασχοληθεί εντατικά με την αναισθησιολογία και τη χειρουργική. Από το 2006 ασχολείται με τα κουνέλια, αλλά και με τα τρωκτικά.