Ο σκύλος είναι πάντα πρόθυμος και συνεργάσιμος να μάθει. Αρκεί να περνάει καλά με τον ιδιοκτήτη/κηδεμόνα του. Όταν ο άνθρωπός του δεν τον μαλώνει με όλη τη δύναμη της φωνής του, δεν του τραβά απότομα το λουρί, δεν τον χτυπά… Αλλά κατανοεί τη φύση του και σέβεται τις ιδιαιτερότητές του.
Αυτό που λείπει από τους περισσότερους ιδιοκτήτες/κηδεμόνες σκύλων, είναι η ηρεμία, η υπομονή και ο χρόνος.
Η εκπαίδευση του σκύλου θέλει παρότρυνση, και όχι λεκτική/σωματική βία.
«Για να εκπαιδεύσουμε έναν σκύλο πρέπει να δούμε και τη δική του οπτική», μας λέει η διπλωματούχος εκπαιδεύτρια και σύμβουλος συμπεριφοράς σκύλων, Μαριτίνα Κοζανίτου, και μας εξηγεί ότι εκπαιδεύω σημαίνει κατανοώ.
«Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε και να σεβαστούμε το ότι οι σκύλοι έχουν ενδιαφέροντα.
Όταν ένας σκύλος μυρίζει έναν άλλον και τον καλούμε να έρθει κοντά μας, είναι για εκείνον μία δύσκολη απόφαση. Και οφείλουμε να το καταλάβουμε: δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε το περιβάλλον.
Για να πούμε ότι εκπαιδεύουμε έναν σκύλο -και δεν συμπεριφερόμαστε, απλά, όπως εμείς οι άνθρωποι έχουμε μάθει- θα πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη μας τη δική του οπτική.
Η εκπαίδευση έχει κανόνες, πράγματι, αλλά όχι ανθρώπινους.
Δεν μπορούμε να κάνουμε έναν σκύλο να συμπεριφέρεται όπως εμείς θέλουμε, ούτε να τον εξαναγκάζουμε να πράττει ενάντια στη θέλησή του. Αυτό είναι βίαιο.
Συνηθίζουμε να ορίζουμε κανόνες στο μυαλό μας, χωρίς να τους κάνουμε γνωστούς στον σκύλο μας, με αποτέλεσμα να τον τιμωρούμε όταν τους παραβιάζει, ενώ ο ίδιος δεν ξέρει, καν, ότι υπάρχουν.
Θέλουμε έναν καλύτερο τρόπο. Τα ζώα αξίζουν κάτι καλύτερο.
Η ουσία της εκπαίδευσης είναι να παρακινούμε τον σκύλο να μας δώσει μια συμπεριφορά, κι όχι να τον αγχώνουμε, ή να τον πονάμε.
Η πρώτη κίνηση που έχουμε να κάνουμε, είναι να του δείξουμε τι είναι αυτό που του ζητάμε. Στη συνέχεια, να τον διδάξουμε να θέλει να το κάνει, δίνοντάς του κάθε φορά έναν πολύ καλό λόγο.
Είναι εύκολο να τον επιβραβεύουμε με κάτι που θέλει πολύ από τη φύση του, και υπό άλλες συνθήκες θα ήταν περισπασμός στην εκπαίδευση. Για παράδειγμα, μπορούμε να του ζητήσουμε να κάτσει, και αμέσως μετά να τον αφήσουμε να μυρίσει ό,τι θέλει, ή να παίξει.
Ενημερώνουμε τον σκύλο για ορισμένα πράγματα που δεν πρέπει να κάνει, όπως το να μην πετάγεται στον δρόμο επειδή κινδυνεύει, αλλά πάντα με τρόπους που μπορεί να καταλάβει. Με ηρεμία και υπομονή.
Σε έναν σκύλο που έχει τάσεις επιθετικότητας, αν του φωνάζουμε ή κάνουμε πολύ έντονες κινήσεις μπροστά του, το πιο πιθανό είναι ότι θα μας δαγκώσει.
Κανένας σκύλος δεν θέλει να πλησιάσει κάποιον που του φωνάζει, ιδίως όταν το έχει συνδέσει με όλες τις προηγούμενες φορές που πήγε εκεί και τιμωρήθηκε.
Διδάσκουμε με φιλικό και αντιληπτό τρόπο την καλή ζωή και τις καλές συνήθειες.
Κάθε σκύλος είναι μοναδικός. Όπως και κάθε άνθρωπος».
Η διπλωματούχος εκπαιδεύτρια και σύμβουλος συμπεριφοράς σκύλων, Μαριτίνα Κοζανίτου
▪ Η κυρία Μαριτίνα Κοζανίτου είναι διπλωματούχος εκπαιδεύτρια και σύμβουλος συμπεριφοράς σκύλων, απόφοιτη της Σχολής PetsProAcademy. Εφαρμόζει τη μέθοδο της θετικής ενίσχυσης στις εκπαιδεύσεις της και δεν χρησιμοποιεί καθόλου τιμωρία.
