Τα μικρά παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που υπάρχει σκύλος έχουν καλύτερη κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Pediatric Research.
Επιστημονική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας και του Ινστιτούτου Παίδων Telethon ανέλυσαν στοιχεία από ερωτηματολόγια που αφορούσαν σε 1.646 οικογένειες με παιδιά 2-5 ετών, και αφορούσαν στην περίοδο 2015-2018, στο πλαίσιο της μελέτης Play Spaces and Environments for Children’s Physical Activity (PLAYCE). Από τις 1.646 οικογένειες, οι 686 (42%) είχαν σκύλο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, αφού συνυπολόγισαν την ηλικία, το φύλο, τις συνήθειες του ύπνου, τον χρόνο τηλεθέασης των παιδιών και το μορφωτικό επίπεδο των γονέων, στις οικογένειες που υπήρχε σκύλος τα παιδιά είχαν 23% λιγότερες πιθανότητες να έχουν δυσκολίες συναισθηματικής και κοινωνικής αλληλεπίδρασης, συγκριτικά με παιδιά που μεγάλωναν χωρίς σκύλο. Επίσης τα παιδιά με τετράποδο φίλο είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώνουν αντικοινωνική συμπεριφορά, 40% λιγότερες πιθανότητες να έχουν δυσκολίες αλληλεπίδρασης με άλλα παιδιά και 34% περισσότερες πιθανότητες να μπορούν να μοιράζονται.
Σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή Hayley Christian «αν και ήταν αναμενόμενο ότι η ύπαρξη σκύλου θα έχει οφέλη στην ευζωία του παιδιού, μας εξέπληξε θετικά το γεγονός ότι όσο εντονότερη ήταν η παρουσία του σκύλου τόσο περισσότερα τα θετικά συναισθήματα και η καλύτερη συμπεριφορά του παιδιού».
Μεταξύ των παιδιών που είχαν στο οικογενειακό περιβάλλον σκύλο, όσα συμμετείχαν στη βόλτα του κατοικιδίου τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα είχαν 34% λιγότερες πιθανότητες να έχουν πτωχή κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη, ενώ όσα έπαιζαν με τον σκύλο τρεις ή περισσότερες φορές την εβδομάδα είχαν 74% περισσότερες πιθανότητες να συμμετέχουν τακτικά σε σημαντικές δραστηριότητες.
Διαβάστε επίσης:
