Για να έχουμε έναν ισορροπημένο σκύλο που θα μπορεί να μας ακολουθεί σε κάθε μας βήμα, θα πρέπει να τον κοινωνικοποιήσουμε, έως την ηλικία των τεσσάρων μηνών. Το ερώτημα που τίθεται, είναι: πώς θα γίνει αυτό, αφού δεν έχει ακόμα ολοκληρώσει τα εμβόλια του και ο κτηνίατρος μας απαγορεύει να τον βγάλουμε έξω; Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε.
Μπορείτε να καλείτε στο σπίτι κόσμο, έτσι ώστε το κουτάβι να αρχίσει τις κοινωνικές του επαφές. Όσος περισσότερος κόσμος, τόσο το καλύτερο. Προσκαλείτε: μωρά, παιδιά, έφηβους, ενήλικες, ηλικιωμένους και των δύο φύλων και, εάν είναι δυνατόν, και αλλοδαπούς.
Επίσης, αρχίζουμε να εξοικειώνουμε το κουτάβι με ήχους και θορύβους π.χ. τηλεόραση, ραδιόφωνο, κατσαρολικά, πλυντήριο, ηλεκτρική σκούπα, πιστολάκι μαλλιών. Αρχικά δείχνετε στο κουτάβι όλα αυτά τα αντικείμενα και το αφήνετε να τα πλησιάσει και να τα μυρίσει. Στη συνέχεια τα βάζετε σε λειτουργία. Η ένταση θα πρέπει να είναι μειωμένη και σταδιακά να αυξάνεται.
Αντικείμενα που εσείς θεωρείτε «φυσιολογικά», το κουτάβι μπορεί να τα δει με επιφύλαξη ή και να τα φοβηθεί. Δείξτε του την ομπρέλα, κουτιά διαφόρων σχημάτων, φορέστε καπέλα, κράνη, παλτά, γυαλιά, τυλίξτε στο κεφάλι σας με πετσέτα, κρατήστε μπαστούνι.
Αυτό που μπορείτε να κάνετε, επίσης, είναι να παίρνετε αγκαλιά το κουτάβι σας και να βγαίνετε έξω. Να αρχίσει να βλέπει ανθρώπους, σκυλιά, γάτες, να ακούει ομιλίες, θορύβους. Όμως δεν θα ήταν σωστό να το πάτε αμέσως σε πολυσύχναστους δρόμους, σε πολυκαταστήματα και γενικότερα σε μέρη που έχει πολυκοσμία.
Όταν, λοιπόν, έρθει η ώρα για τις βόλτες σας, θα επιδιώξετε να το φέρετε σε επαφή με άλλα σκυλιά. Μικρόσωμα, μεγαλόσωμα, μεσαίου μεγέθους. Αρσενικά, θηλυκά. Πάντα, όμως, θα ρωτάτε τον ιδιοκτήτη εάν ο σκύλος του τα πηγαίνει καλά με τα κουτάβια. Οι συναντήσεις τους, αρχικά, θα είναι ολιγόλεπτες. Δεν θέλουμε το κουτάβι να αποκτήσει άσχημη εμπειρία.
Αν έχετε κάποιον φίλο που έχει γάτα και είναι εξοικειωμένη με τα σκυλιά, θα μπορούσατε να τον επισκεφτείτε με το κουτάβι σας.
Επίσης, θα πρέπει να εξοικειώσετε τον νέο σας φίλο με διάφορες διαδικασίες όπως είναι η κτηνιατρική εξέταση, το βούρτσισμα δοντιών, το μπάνιο καλλωπισμού, το κόψιμο νυχιών και το βούρτσισμα/χτένισμα.
Αν φοβάται π.χ. τον κάδο απορριμμάτων, δεν θα το χαϊδεύετε και παράλληλα θα του λέτε: γιατί φοβάσαι; Κάδος είναι! Θα το παροτρύνετε να πάει προς αυτόν. Δεν θα το τραβάτε. Ο τόνος της φωνής σας θα είναι χαρούμενος. Θα πάτε να αγγίξετε τον κάδο. Αν βλέπετε ότι το κουτάβι σας αρνείται πεισματικά, θα αποχωρίσετε. Την επόμενη μέρα, όμως, θα είστε πάλι εκεί, κρατώντας στο χέρι μια λιχουδιά. Εκεί θα αρχίσετε να δίνετε λιχουδιές στον μικρό/η μέχρι να πλησιάσετε τον κάδο.
Εάν έχετε, λοιπόν, ένα ευαίσθητο κουτάβι, οφείλετε να το ενθαρρύνετε και να το παροτρύνετε να πλησιάσει αυτό που φοβάται. Σε καμία περίπτωση δεν το πάμε με το ζόρι. Προσπαθούμε ξανά την επόμενη μέρα, μέχρι το κουτάβι μας να ξεπεράσει τη φοβία του.
