Μοιραία για τη ζωή ενός σκύλου μπορεί να αποβεί η διάταση και συστροφή στομάχου, εάν τα συμπτώματα δεν διαγνωστούν έγκαιρα, και δεν μεταφερθεί άμεσα στο κτηνιατρείο. Πρόκειται για ένα οξύ σύνδρομο, και πρέπει να ληφθούν μέτρα για την αποφυγή του.
Όπως εξηγεί η κτηνίατρος, Αννα Μπαρδάνη, «αφορά, κυρίως, μεγαλόσωμες ή γιγαντόσωμες φυλές σκύλων με βαθύ θώρακα και χαλαρά κοιλιακά τοιχώματα, όπως είναι οι German Shepherd, Saint Bernard, Mastiff, Pointer, Setter, Labrador Retriever και Doberman. Στις πιο μικρόσωμες φυλές εμφανίζεται σπανιότερα.
Η ηλικία και το φύλο του σκύλου δεν αποτελούν προδιαθετικούς παράγοντες.
Πώς προκαλείται
Η διάταση στομάχου συμβαίνει όταν συσσωρευτούν στο στομάχι μεγάλες ποσότητες τροφής, υγρών και αέρα.
Οι σκύλοι, οι οποίοι τρώνε λαίμαργα, κάνουν αεροκατάποση και, τις περισσότερες φορές, καταπίνουν την τροφή τους σχεδόν αμάσητη.
Ο αέρας, τα υγρά του στομάχου και η μεγάλη ποσότητα τροφής, η οποία με τα υγρά του στομάχου διογκώνεται ακόμα περισσότερο, μπορεί να προκαλέσει διάταση και τυμπανισμό.
Η έντονη άσκηση, αμέσως και έως δύο ώρες μετά τη λήψη φαγητού, συμβάλλει στο να δημιουργηθεί η παραπάνω κατάσταση.
Η λήψη μεγάλης ποσότητας νερού μετά το φαγητό, επίσης, προδιαθέτει στην επιδείνωση του τυμπανισμού.
Κατά τη διάταση του στομάχου ο σκύλος αρχίζει να δυσφορεί, δεν μπορεί να βολευτεί σε καμία στάση ανάπαυσης, ούτε και να μετακινηθεί με ευκολία. Η κοιλιά του φαίνεται έντονα διατεταμένη.
Η διάταση μπορεί να προχωρήσει σε στροφή του στομάχου γύρω από τον άξονα του και να συμπαρασύρει μεγάλα αγγεία, τα οποία και στραγγαλίζονται.
Μαζί με το στομάχι και τα αγγεία, μπορεί να συστραφεί και ο σπλήνας. Όλα τα παραπάνω προκαλούν έντονη κυκλοφορική καταπληξία, που οδηγεί σε καρδιαγγειακό σοκ.
Η ισχαιμία που προκαλείται στο στομάχι, σε συνδυασμό με την αυξημένη ενδογαστρική πίεση, οδηγούν σε νέκρωση του βλεννογόνου και του τοιχώματος αυτού, που μπορεί να έχει ως συνέπεια την περιτονίτιδα. Ισχαιμία και νέκρωση μπορεί να συμβεί και στον σπλήνα, σε ένα τμήμα του ή σε ολόκληρο το όργανο, ανάλογα με την έκταση της συστροφής των αγγείων αυτού και του ίδιου του σπλήνα.
Όταν υπάρχει πλήρης στροφή στομάχου, ο σκύλος προσπαθεί να κάνει εμετό, αλλά δεν μπορεί. Το βλέμμα του γίνεται φοβισμένο, οι βλεννογόνοι του ωχροί, και παρουσιάζει ταχύπνοια.
Πώς αντιμετωπίζεται
Η διάταση και συστροφή στομάχου είναι μια άκρως επείγουσα κατάσταση, που πρέπει να αντιμετωπιστεί εγκαίρως για να έχει πιθανότητες το ζώο να επιβιώσει.
Το ζώο μεταφέρεται άμεσα σε ιατρείο και, αφού γίνει η διάγνωση, αντιμετωπίζεται η διάταση του στομάχου και η κυκλοφορική καταπληξία. Αφού σταθεροποιηθεί ο σκύλος με υγρά, ηλεκτρολύτες και όλη την ενέσιμη θεραπευτική αγωγή που είναι απαραίτητη, γίνεται χειρουργική επέμβαση για να διορθωθεί η στροφή του στομάχου, του σπλήνα και των αγγείων. Ελέγχονται αυτά τα όργανα για, τυχόν, νεκρωμένα τμήματα σε αυτά, τα οποία και αφαιρούνται. Στη συνέχεια γίνεται γαστροπηξία, δηλαδή συρραφή του τοιχώματος του στομάχου στο κοιλιακό τοίχωμα, ώστε να καθηλωθεί σε αυτή τη θέση και να μη ξανασυμβεί άλλη στροφή στο μέλλον.
Η πρόγνωση είναι δυσμενέστερη σε ζώα που έχουν υποστεί διάτρηση στομάχου, περιτονίτιδα, νέκρωση του σπλήνα και έντονο καρδιαγγειακό σοκ.
Η πρόληψη είναι το παν για αυτήν τη νόσο. Δίνουμε δύο με τρία γεύματα στον σκύλο μας και δεν τον ταΐζουμε ποτέ μια φορά την ημέρα, ώστε να αποφεύγουμε τον μεγάλο στοματικό φόρτο.
Αποφεύγουμε την άσκηση του σκύλου, ιδίως τρέξιμο και άλματα έως και δύο ώρες έπειτα από κάθε γεύμα. Δεν δίνουμε αργά το βράδυ μεγάλο γεύμα, έτσι ώστε να μην παρουσιαστεί μέσα στη νύχτα το πρόβλημα και δεν το πάρουμε είδηση, ή δεν βρίσκουμε διανυκτερεύον ιατρείο.
Σε μεγαλόσωμα σκυλιά με έντονη προδιάθεση έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε προληπτικά γαστροπηξία. Στα θηλυκά σκυλιά, μπορεί να γίνει συνδυαστικά με την επέμβαση της στείρωσης».