Μπορεί ο σκύλος της φυλής Πομεράνιαν να μην έχει δυο μέτρα μπόι, όμως είναι σπιρτόζος και κερδίζει το ενδιαφέρον όλων με τα παιχνιδιάρικα καμώματά του.
Πρόσχαρος και τόσο θαρραλέος, που ούτε στιγμή δεν θα δειλιάσει να υπερασπιστεί τα αγαπημένα του πρόσωπα.
Ας γνωρίσουμε, λοιπόν, το «μικρό αρκουδάκι με τον υψηλό δείκτη νοημοσύνης», όπως τον χαρακτηρίζει ο γνώστης και λάτρης της φυλής, Νεκτάριος Λαμπράκης.
Καταγωγή
«Το Πομεράνιαν, γνωστό και ως Pom, είναι απόγονος του μεγαλύτερου Γερμανικού Σπιτς. Εμφανίστηκε τον 16ο αιώνα και το όνομά του προέρχεται από την περιοχή της Πομερανίας, που βρίσκεται νότια της Βαλτικής (πλέον, ανήκει στη Γερμανία).
Τα ίχνη της καταγωγής του εντοπίζονται και στην Ισλανδία, όπου οι πρόγονοί του χρησιμοποιούνταν για να σέρνουν έλκηθρα.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, από την πολύ επιλεκτική αναπαραγωγή του, το μέγεθός του μειώθηκε. Η φυλή παρουσιάζεται στη Μεγάλη Βρετανία και κερδίζει την αγάπη της Βασιλικής Οικογένειας.
Το 1870 αναγνωρίζεται από τον Κυνολογικό Όμιλο της Αγγλίας.
Περιγραφή της φυλής
Τα Πομεράνιαν μπορεί να διαφέρουν, κυρίως ως προς το μέγεθός τους, από τους σκύλους του 19ου αιώνα, αλλά δεν έχουν χάσει τη γοητεία τους.
Σήμερα, είναι μικρά φουντωτά σκυλάκια με αμυγδαλωτά μάτια και σπινθηροβόλο βλέμμα, που μοιάζουν με λούτρινο παιχνίδι.
Το κεφάλι τους είναι μεσαίου μεγέθους και το ρύγχος τους, αν και μικρότερο από τη μετωπική περιοχή, δεν είναι αιχμηρό.
Τα δόντια τους είναι μικρά, με δάγκωμα ψαλιδιού και έχουν τριγωνικά αυτιά, κοντά και όρθια.
Αν και ο λαιμός τους δεν είναι μικρός, δείχνει έτσι λόγω του πλούσιου παλτού τους.
Το στήθος τους έχει διαφορετικό βάθος και πλάτος, και η πλάτη τους δημιουργεί μια ευθεία γραμμή.
Έχουν συμπαγές και στρογγυλεμένο μέγεθος.
Το προσδόκιμο ζωής ενός Πομεράνιαν φτάνει τα 12 με 16 έτη, ενώ το βάρος του κυμαίνεται από ενάμισι έως τριάμισι κιλά (ενήλικο), και το ύψος του από 16 έως 24 εκατοστά.
Επίσης, τα χρώματά του ποικίλουν. Μπορεί να δεις Πομεράνιαν σε λευκό, μαύρο, γκριζωπό, πυρόξανθο, καφέ, μπεζ, sable και πορτοκαλί.
Προσωπικότητα
Είναι, συνήθως, μια πολύ φιλική και ζωηρή ράτσα σκύλου.
Τα Πομεράνιαν αγαπούν να είναι γύρω από τους ιδιοκτήτες τους, και είναι γνωστό ότι «το παίζουν» προστάτες των αγαπημένων τους.
Είναι πολύ δραστήρια και παιχνιδιάρικα, και βρίσκονται σε διαρκή εγρήγορση. Τα Πομεράνιαν είναι υπερβολικά ευφυή ζώα, περήφανα, χαρούμενα, και μαθαίνουν κόλπα πολύ εύκολα.
Η ζωντάνια τους και το ταμπεραμέντο τους τα κάνει συμπαθή, ακόμα και σε άτομα που δεν συμπαθούν τις φυλές μινιατούρα.
Φροντίδα – περιποίηση
Το άφθονο διπλό, λαμπερό κι αφράτο παλτό τους χρειάζεται προσοχή και σχολαστική φροντίδα. Δεν χρειάζεται συχνό μπάνιο. Μία με δύο φορές το μήνα, είναι αρκετό.
Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο και για το βούρτσισμα, το όποιο πρέπει να γίνεται σε καθημερινή βάση. Καθαρίζουμε συχνά τα μάτια, τα αυτιά και κόβουμε τα νύχια του.
Ασχολούμαστε επιμελώς και με τα δόντια του, τα οποία βουρτσίζουμε με ειδική πάστα και οδοντόβουρτσα μία με δύο φορές την εβδομάδα.
Η καλής ποιότητας ξηρά τροφή, το βούρτσισμα, όπως και οι ειδικές βιταμίνες, σε συνδυασμό με άλλα σκευάσματα, και οι συχνές επισκέψεις στον κτηνίατρο για check-up είναι απαραίτητα για τη διασφάλιση της καλής υγείας των δοντιών και, γενικότερα, για την υγεία του.
Το Πομεράνιαν είναι ένας θαυμάσιος σύντροφος, που απολαμβάνει να περνά χρόνο με την οικογένειά του. Είναι ένα σκυλάκι που, απλά, πρέπει να αγαπάς. Η πλήρης αμοιβαιότητα των συναισθημάτων είναι εγγυημένη!».
*Ο Νεκτάριος Λαμπράκης γνώρισε τη φυλή Πομεράνιαν πριν από 30 χρόνια και στην ηλικία των 15 ετών απέκτησε το πρώτο του σκυλάκι. Από τότε έχει λατρεία στα Πομεράνιαν. Η μεγαλύτερη χαρά του είναι να τα φροντίζει και να ασχολείται καθημερινά μαζί τους. Τα θεωρεί ισάξια μέλη της οικογένειάς του.
Διαβάστε επίσης
Δέκα ταλαιπωρημένα αδέσποτα που βρήκαν σπίτι και άλλαξε η ζωή τους