Μια νέα μελέτη δείχνει ότι οι άνθρωποι με συχνές αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια τις νύχτας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ενός επεισοδίου ημικρανίας όχι την επόμενη, αλλά τη μεθεπόμενη μέρα.
Η Δρ. Suzanne Bertisch, γιατρός και ερευνήτρια στο Νοσοκομείο Brigham and Women της Βοστόνης και πρώτη συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Neurology, ξεκίνησε την έρευνά της παρατηρώντας ότι ο ύπνος και η ημικρανία έχουν συνδεθεί στενά εδώ και πολύ καιρό στην επιστημονική έρευνα.
Δια του λόγου το αληθές, αρκετές μελέτες έχουν βρει συσχετισμούς ανάμεσα στην κακή ποιότητα ύπνου και και τις ημικρανίες, με την κακή ποιότητα ύπνου και τον ανεπαρκή ή υπερβολικό ύπνο να είναι γνωστοί παράγοντες πρόκλησης ημικρανίας και πονοκεφάλων.
Για να μελετήσει εκτενέστερα τις πτυχές αυτού του συσχετισμού, λοιπόν, η Δρ. Bertisch και οι συνεργάτες της πραγματοποίησαν μια προοπτική μελέτη κοόρτης με 98 ενηλίκους, στην οποία περιλαμβάνονταν τόσο ημερήσιες καταγραφές όσο και αντικειμενικές μετρήσεις του ύπνου.
Μελετώντας τον ύπνο και τον κίνδυνο ημικρανίας
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη, ηλικίας 35 ετών κατά μέσο όρο, βίωναν συχνά επεισόδια ημικρανίας, αλλά όχι περισσότερα από 15 ημέρες τον μήνα. Στο πλαίσιο της μελέτης, συμπλήρωναν δύο φορές την ημέρα ηλεκτρονικά ημερολόγια καταγράφοντας τον ύπνο, τους πονοκεφάλους και άλλες συνήθειες σχετικές με την υγεία για μια περίοδο έξι εβδομάδων, ενώ παράλληλα φορούσαν και ηλεκτρονικούς μετρητές που κατέγραφαν τα μοτίβα του ύπνου σε πραγματικό χρόνο.
Όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα, κατά την περίοδο της μελέτης οι συμμετέχοντες βίωσαν συνολικά 870 επεισόδια ημικρανίας. Μετά την προσαρμογή σε άλλους πιθανούς παράγοντες πρόκλησης ημικρανίας, όπως η πρόσληψη καφεΐνης και αλκοόλ, η άσκηση, το στρες και η ημέρα της εβδομάδας, οι ερευνητές κατέληξαν σε κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Κατά 39% υψηλότερος ο κίνδυνος ημικρανίας την μεθεπόμενη ημέρα
Ο ύπνος λιγότερο από 6,5 ώρες κάθε βράδυ, όπως και η κακή ποιότητα ύπνου δεν σχετίστηκαν με τα επεισόδια ημικρανίας την επόμενη ή τη μεθεπόμενη ημέρα.
Ωστόσο, ο διακεκομμένος ύπνος, όπως αποτυπώθηκε από τις καταγραφές στα ημερολόγια και τους μετρητές, συνδέθηκαν με υψηλότερο κίνδυνο ημικρανίας την ημέρα Νο1. Η μέρα αυτή δεν ορίζεται ως η επόμενη της νύχτας του διακεκομμένου ύπνου (ημέρα 0), αλλά η μεθεπόμενη.
«Ο κακός ύπνος που αναφέρθηκε στα ημερολόγια σχετίστηκε με κατά 39% αυξημένες πιθανότητες πονοκεφάλου την μεθεπόμενη ημέρα», σημειώνουν χαρακτηριστικά οι συγγραφείς.
Η Δρ. Bertisch και η ομάδα της καταλήγουν ότι «η χαμηλή αποτελεσματικότητα ύπνου, που ορίζεται ως η διάρκεια του χρόνου που παραμένει κάποιος ξύπνιος στο κρεβάτι ενώ προσπαθεί να κοιμηθεί, σχετίζεται με ημικρανία όχι την αμέσως επόμενη ημέρα, αλλά τη μεθεπόμενη. Ωστόσο, χρειάζονται ακόμα αρκετές έρευνες για να κατανοήσουμε τις κλινικές και νευροβιολογικές επιπτώσεις του διακεκομμένου ύπνου στον κίνδυνο ημικρανίας».
