Αποτελεσματικό δε θεωρείται υποχρεωτικά το φάρμακο που πωλείται στο φαρμακείο. Είναι το ελιξήριο που μπορούμε να παράγουμε μόνοι μας καθημερινά, προστατεύοντας τα κύτταρά μας από τις λοιμώξεις και τη γήρανση. Μπορείτε να το έχετε στη διάθεσή σας όπου και να πάτε. Αρκεί να το βάλετε μέσα στο βασικό καύσιμο του οργανισμού: τη διατροφή.
Χάρη σε πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, βρέθηκε ποιες είναι αυτές οι συνήθειες που μπορούν να λειτουργήσουν ως πυροσβεστήρες για την αντιμετώπιση των φλεγμονών που κατατρώνε τον οργανισμό μας. Πρόκειται για μελέτες που έγιναν πάνω στο νηματώδες καινοραβδίτης ο κομψός, το ποντίκι και τον άνθρωπο. Παρατηρήθηκε ότι με τροποποιήσεις στη διατροφή, οι παράγοντες φλεγμονής που υπάρχουν στο αίμα μειώνονται, πέφτοντας στα φυσιολογικά όρια, χωρίς από αυτό να επηρεάζεται η ποιότητα του ανοσοποιητικού συστήματος. Έτσι, τα τελομερή, τα άκρα των χρωμοσωμάτων κάθε κυττάρου, μακραίνουν. Τα τελομερή είναι ενδεικτικά του προσδόκιμου ζωής και της καλής υγείας. Όσο πιο επιμήκη είναι, τόσο περισσότερη ζωή έχουμε μπροστά μας. Παράλληλα, παρατηρήθηκε μία προστατευτική δράση για το DNA.
Οι επιστημονικές έρευνες γύρω από την κυτταρική φθορά έγιναν με γνώμονα τη διατροφή. Οι διατροφικές μας συνήθειες μπορούν κυριολεκτικά να μας καταστρέψουν ή να μας απογειώσουν. Είναι μια σημαντική παράμετρος που καθορίζει το προσδόκιμο ζωής και την καλή μας υγεία. Η δυσκολία στα ζητήματα διατροφής έγκειται στο γεγονός ότι τα λάθη δε γίνονται αντιληπτά παρά μόνο εκ των υστέρων. Με συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες μπορούμε να βλάπτουμε για χρόνια τον εαυτό μας, χωρίς να το γνωρίζουμε. Η απόλαυση, την οποία συχνά επικαλούμαστε ώστε να δικαιολογούμε τις συνεχείς διατροφικές παρεκκλίσεις μας, δεν είναι παρά μια φενάκη.
Ένας τρόπος ώστε να καταφέρουμε να αποβάλουμε τις ανθυγιεινές, διατροφικές συνήθειες είναι ο περιορισμός των θερμίδων που καταναλώνουμε. Πέραν των αυτονόητων οφελών, αυτό θα συντελέσει επίσης και στη βελτίωση της εγκεφαλικής λειτουργίας, καθώς θα μειωθεί η απώλεια κυττάρων του νευρικού συστήματος. Παράλληλα θα ενεργοποιηθεί ένα ένζυμο που ονομάζεται σιρτουίνη 1 (SIRT 1) και το οποίο συμμετέχει στην προστασία της φθοράς του εγκεφάλου που συντελείται με το πέρασμα του χρόνου.
