Η σωματική άσκηση δεν πρέπει να συνδέεται μόνο με την ενδυνάμωση του μυικού συστήματος και την εύρυθμη λειτουργία του καρδιακού συστήματος, αλλά κάθε συστήματος του σώματός μας. Πολύ συχνά ξεχνάμε ότι οι μύες αποτελούν επίσης μέρος της λειτουργίας του εγκεφάλου καθώς αν οι αισθήσεις είναι το ερέθισμα, οι μύες είναι αυτοί που φροντίζουν να δοθεί η απάντηση.
Με αυτό το πνεύμα η ανάγκη του «νους υγιής εν σώματι υγιεί» καθίσταται επιτακτική. Από τη μία πλευρά οι έρευνες δείχνουν ότι οι μορφωμένοι άνθρωποι έχουν και μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Μία εύλογη ερμηνεία αυτού του ευρήματος είναι πως ένας καλά ασκούμενος εγκέφαλος αντιστέκεται στην φθορά της γήρανσης πιθανώς έχοντας ισχυρότερο κυκλοφορικό σύστημα εξαιτίας των αυξημένων γνωστικών απαιτήσεων στις οποίες ανταποκρίνεται.
Από την άλλη μεριά, πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η σωματική άσκηση έχει παρόμοια δράση στην κατάσταση του μυικού συστήματος. Στη μελέτη που επιβεβαιώνει αυτό το συμπέρασμα εξετάστηκαν ποδηλάτες ηλικίας από 55 μέχρι 79 ετών που συνέχιζαν να παραμένουν δραστήριοι. Όπως διαφάνηκε οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν ενδείξεις γήρανσης στο μυικό τους σύστημα σε σύγκριση με υγιείς νεαρούς ενήλικες (ηλικίας 20- 36 ετών). Συγκεκριμένα παρατηρήθηκε πως δεν υπήρξε απώλεια μυϊκής μάζας ή δύναμης, αλλαγές που υπό κανονικές συνθήκες, θεωρούνται αναπόφευκτες συνέπειες της γήρανσης.
Παράλληλα όμως διαπιστώθηκε και η κομβική επίδραση της άσκησης στην καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου. Η σωματική δραστηριότητα φαίνεται ότι ενισχύει την κυτταρική ανανέωση στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου κάτι που μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της νευρικής και νοητικής λειτουργίας στους ηλικιωμένους.
Ακόμη, η μελέτη στους ποδηλάτες έδειξε ότι η άσκηση επηρεάζει συστηματικά την παραγωγή κυττάρων που αποτελούν τους «φύλακες» του ανοσοποιητικού συστήματος (Τ – λεμφοκύτταρα). Η ωρίμανση αυτών των κυττάρων συντελείται στον θύμο αδένα που βρίσκεται στο στήθος και ο οποίος συρρικνώνεται από την ηλικία των 20 ετών και εφεξής με αποτέλεσμα να μειώνεται η λειτουργία του. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης στους ποδηλάτες ο θύμος αδένας συνέχισε να είναι εξίσου λειτουργικός και παραγωγικός μετά την ηλικία των 20 ετών, όπως ήταν και πριν.
Ο λόγος για τον οποίο η άσκηση παράγει αυτά τα ευεργετικά αποτελέσματα στον θύμο αδένα είναι ελάχιστα κατανοητή ενώ λίγα πράγματα είναι γνωστά για το ρόλο του νευρικού συστήματος στη ρύθμιση της λειτουργίας του εν λόγω αδένα. Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα που διεγείρεται από τη σωματική δραστηριότητα ενδέχεται να διαδραματίζει κάποιο ρόλο στη δραστηριότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Οι ειδικοί παρατηρούν ότι ίσως τελικά η σχέση της σωματικής δραστηριότητα με το νευρικό σύστημα είναι είναι πολύ πιο σύνθετη από όσο πίστευαν και ενδεχομένως δεν πρέπει πλέον να τοποθετούμε σε ξεχωριστές κατηγορίες την ψυχική και τη σωματική δραστηριότητα καθώς σύμφωνα με τους ειδικούς, η άσκηση συντονίζει τον εγκέφαλο με τρόπους που προάγουν όχι μόνο την μυική δύναμη, αλλά και την δημιουργικότητα και την πολύπλοκη επίλυση των προβλημάτων.
