Η Μ. συνάντησε τον Κ., περπάτησαν ως συνήθως για λίγο, είπαν βιαστικά τα νέα τους και έπειτα κατέληξαν ο καθένας σπίτι του όπως κάθε άλλη φορά, έχοντας καλύψει επιμελώς την κακή τους διάθεση. Εκείνη επειδή έχασε τον ύπνο της την τρίτη φορά που σηκώθηκε να πλυθεί και να αλλάξει εσώρουχο μέσα στη νύχτα, εκείνος γιατί συμπλήρωνε έναν ολόκληρο μήνα συστηματικής αποφυγής του γυμναστηρίου.
Κανείς δεν έλεγε τι του συμβαίνει, ούτε αναζήτησε τη συμβουλή ειδικού. Κάποτε απλώς χάθηκαν, αλλά το πρόβλημα παρέμεινε. Υπέφεραν και οι δύο από το σύνδρομο υπερλειτουργικής κύστης, η συμπτωματολογία του οποίου περιλαμβάνει κυρίως την επιτακτικότητα, την ξαφνική δηλαδή επιθυμία για ούρηση που είναι δύσκολο να ανασταλεί, και την συχνουρία -περισσότερες από οκτώ φορές το 24ωρο-, ενώ ενδέχεται να συνοδεύεται από νυκτουρία και επιτακτική ακράτεια.
Η ακράτεια ούρων είναι μια σημαντική διαταραχή της λειτουργίας της ούρησης που εκδηλώνεται με ακούσια απώλεια ούρων από την ουρήθρα, προκαλώντας σοβαρές ψυχοσωματικές και κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις για τους πάσχοντες, επιβαρύνοντας συχνά και το οικείο περιβάλλον.
Αξίζει όμως λίγες σταγόνες ούρων ή και η πλήρης αδυναμία συγκράτησής τους ακόμα, να βάζουν φρένο στη ζωή που θέλεις να ζήσεις;
Σταμάτα να «κρατιέσαι»… συμβαίνει σε πολλούς
Σύμφωνα με μελέτες¹, μικρό μόνο ποσοστό των πασχόντων με το σύνδρομο υπερλειτουργικής κύστης αναφέρουν το πρόβλημα και αναζητούν ιατρική βοήθεια, παρά τις σοβαρές συνέπειες για την ατομική υγεία, την αυτοεκτίμηση και την ποιότητα ζωής τους.
Άνδρες και γυναίκες δεν τολμούν να μιλήσουν για οποιαδήποτε τύπου ακράτεια υποφέρουν, καθώς πρόκειται για θέμα «ταμπού», καταφεύγοντας τις περισσότερες φορές σε εύκολες λύσεις όπως πάνες ενηλίκων, μια πλημμελής μόνο αντιμετώπιση της ανεπιθύμητης κατάστασης, όταν για κάποια είδη ακράτειας υπάρχει οριστική θεραπεία.
Όπως λέει μια παροιμία αν την παραφράσουμε, «πρόβλημα που μοιράζεται είναι μισό πρόβλημα».
Αυτό που συχνά αγνοούν οι πάσχοντες είναι ότι δεν είναι μόνοι αλλά, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας (ΕΟΕ) από μια πληθυσμιακή μελέτη σε δείγμα 16.776 ανδρών και γυναικών άνω των 40 ετών, το 15,6% των ανδρών και το 17,4% των γυναικών στην Ευρώπη πάσχουν από το σύνδρομο². Ο αριθμός αυτός είναι ακόμα μεγαλύτερος, αν αναλογιστεί κανείς ότι πολλές γυναίκες δεν αναφέρουν καν το πρόβλημα στον γιατρό λόγω ντροπής ή και εσφαλμένης άποψης ότι δεν υπάρχει θεραπεία.
Παράλληλα, δεδομένου ότι η συχνότητα του συνδρόμου αυξάνεται με την ηλικία, αγνοείται από πολλούς ασθενείς που εκτιμούν ότι πρόκειται απλώς για φυσιολογικό επακόλουθο του γήρατος.
Η ντροπή βλάπτει, ιδίως όταν δεν συντρέχει λόγος να ντρέπεται κανείς. Και η σιωπή λόγω ντροπής στοιχίζει ακριβά:
- Στην κοινωνική Ζωή, με τους πάσχοντες να αποφεύγουν τον κινηματογράφο, το θέατρο, αθλητικά θεάματα, την εκκλησία ή άλλους χώρους διασκέδασης από φόβο «ατυχήματος».
- Στον ύπνο, καθώς μερικοί ασθενείς σηκώνονται δύο ή περισσότερες φορές τη νύχτα για να ουρήσουν και έτσι δεν κοιμούνται ποτέ επαρκώς, άνετα και ξεκούραστα.
- Στη σεξουαλική δραστηριότητα, αφού οι σεξουαλικές σχέσεις βγαίνουν εκτός κάδρου υπό τον φόβο μιας πιθανής διαφυγής ούρων κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης.
- Στη φυσική κατάσταση με την αποφυγή αθλητικών δραστηριοτήτων λόγω φόβου μιας ενδεχόμενης ακράτειας.
Η πάνα δεν είναι πανάκεια. Αν «δεν κρατιέσαι», μίλα στον ουρολόγο.
Η ακράτεια δεν κάνει ηλικιακές διακρίσεις αλλά, λόγω της καθιστικής ζωής και των συνεχιζόμενων ωρών εργασίας και άγχους, παρατηρείται πλέον και σε νεαρότερα άτομα κάτω των 30 ετών.
Η Ελληνική Ουρολογική Εταιρεία, με την καμπάνια «Δεν κρατιέμαι» και hashtag #denkratiemai, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Εβδομάδας Εγκράτειας (WCW) που καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της International Continence Society (ICS) από τον Ιούνιο του 2009 για την ευαισθητοποίηση του κοινού αλλά και του υγειονομικού προσωπικού σε θέματα σχετικά με την ακράτεια ούρων, στέλνει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το μήνυμα ότι τα θέματα που δημιουργούνται από τα προβλήματα της ουροδόχου κύστης μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη σωστή διάγνωση από τον γιατρό που εξειδικεύεται στην αντιμετώπισή τους, δηλαδή από έναν Ουρολόγο.
Επιπλέον, λόγω του ότι οι ασθενείς με ακράτεια πρέπει να υποβάλλονται σε πλήρη κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο, για να διαπιστωθεί ο τύπος της ακράτειας και να επιλεγεί η κατάλληλη συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία, μπορεί να ανακαλύψουν ότι πάσχουν από κάποια άλλη ασθένεια (λιθίαση κύστης, ουρολοίμωξη, ουροθηλιακός καρκίνος, νευρογενής κύστη κ.α.). Επομένως, οι διάφορες παθολογικές καταστάσεις με παρόμοια συμπτωματολογία πρέπει να αποκλειστούν.
Αν υποψιάζεστε σύνδρομο υπερλειτουργικής κύστης, είναι ο Ουρολόγος που θα σας ακούσει για τα συμπτώματά σας και με γνώμονα το ιστορικό, τη χρήση ειδικών ερωτηματολογίων και ημερολογίων κύστης και τους απαραίτητους κλινικούς και εργαστηριακούς ελέγχους, θα προτείνει την κατάλληλη αντιμετώπιση που μπορεί να περιλαμβάνει:
Αλλαγή στον τρόπο ζωής, με περιορισμό πρόσληψης παραγόντων που πιθανόν ερεθίζουν την ουροδόχο κύστη όπως καφές, σοκολάτα, καυτερά φαγητά, οινόπνευμα, ανθρακούχα ποτά κ.α.
Ασκήσεις πυελικού εδάφους – επανεκπαίδευση της κύστης, μέσα από ένα πρόγραμμα ασκήσεων ενδυνάμωσης των μυών του πυελικού εδάφους που όταν συσπώνται ισχυρά μπορούν να αναχαιτίσουν τη σύσπαση της κύστης και να αναστείλουν την επιτακτικότητα.
Φαρμακευτική αγωγή, μέσα από πλήθος φαρμακευτικών σκευασμάτων που υπάρχουν σήμερα και πετυχαίνουν πολύ υψηλή αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση του συνδρόμου.
Θεραπείες δεύτερης γραμμής, σπανιότερα, στις περιπτώσεις που οι προηγούμενες θεραπείες αποτυγχάνουν, όπως κάποιες χειρουργικές παρεμβάσεις.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τον ιστότοπο της δράσης: https://denkratiemai.gr/
Μια πρωτοβουλία της Astellas με την επιστημονική επιμέλεια της ΕΟΕ | Copyright 2021
Σημαντική Σημείωση: Αυτές οι πληροφορίες προορίζονται για γενική πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμοδίου επαγγελματία υγείας.
Πηγές 1 & 2: AUA guidelines 2019 edition & Milson I et al, BJU International (2001) 87, 760-766
